Kelebek

[ebrulim]

İçimde yarattığın mutluluk bir kelebek gibiydi.
Az bir ömrü var kelebeklerin dediler.
İnanmadım

kendilerince söylendiler.
Kelebeğin kanatları koptu şimdi

Ona renk veren o masum kanatları.
Onu uçuran

havayla buluşturan.
Öyle ya az ömürleri varmış kelebeklerin.
Uçmak hakkıydı o zaman.
Ama koptular terkettiler onu ve aşağı düştü kelebek.
Boşluğa...
En dibe...
Sebepsizce...
Ölseydi hayatını yaşayıp birşey demezdim de.
Görmeden öldü kelebeğim.
Uçamadan öldü...
Öldürdüler...
Düşürdüler...
Onu çok üzdüler...
Bitirdiler...
Ben şimdi kanatsız da olsa mutlu olmaya uğraşıyorum!
Yalan çıkacak söyledikleri...
Hikaye olacak

bir masal.
Görücekler;İNANAN;
Kanatsız bir kelebeği doğuruyor yeni baştan hergün.
Ama kabul etmek gerek

Bu kanatları kırık bir kelebek

Bu kanatları kırık bir mutluluk...
alıntı..............​