Kimbilir, belki de sensin…

Angel_tears

Yeni Üye
Üye
Kimbilir, belki de sensin…
shortcuttoheavenbylryiucb4.jpg


Bir gece odamda yalnızken kapı çalındı. “Sen misin?” diye seslendim. Yanıt veren olmadı. Sadece uzaklaşan ayak seslerini duydum. Biliyordum, oydu. Geleceğini haber vermemişti ama gelmesi gerektiğini biliyordu. Tam o sırada gelmesi gerekiyordu. Gelmesi, kapıyı çalması gerekiyordu. Yapması gereken sadece buydu. Bana gereken de buydu.

Onun varolduğunu bilmem gerekiyordu. Varolduğunu, bir yerlerde yaşadığını, soluk alıp verdiğini bilmeme gerekiyordu. O da bana bunu haber vermeye gelmişti.

Gecenin sonraki saatleri büyük bir mutlulukla geçti. Onun varlığı bütün acılarımın geçip gitmesine yetiyordu. Oturuşum, kalkışım, yatışım yeni bir anlam kazanıyordu. Belki de bütün buluşmalar bir varoluştu.

…………………..


Kapının her çalınışında “sen misin?” diye sorarım.
Sen misin kara gözleri büyümüş Afrikalı çocuk?
Sen misin, ürkek elleriyle çırpıntısını bastırmaya çalışan genç kadın?
Sen misin umutsuzluğuna umut arayan hasta?
Sen misin uykusunda işkenceler gören genç adam?
Sen misin, kemiklerini sonbahar güneşinde ısıtmaya çalışan yaşlı kadın?
Sen misin, parmakları tellerde arayışlarda gezinen gitarist?
Sen misin, nereye gideceğini bilmeyen kaçak?
Sen misin içimdeki sessiz fısıltı?


…………………..

Kimbilir, belki de sensin…
 
Geri
Üst