ölümüne sevdim...
üniversitede ilk yılımdı.ailemden sevdiğim insanlardan uzaktım.boşluktaydım.yalnızdım.11 şbat hayatımın belkide dönüm noktası oldu.telefonuma tanımadığım bi numaradan çağrı gelmişti.huyum değildi ama mesaj çektim kimsiniz diye.15 dkka sonra cevap geldi.ve daha sonra aradı.beni çok sevdiğini söylüyordu.inandım.daha sonra telefonda konuşmaya başladık.1 ay sonrada buluşmaya karar verdik.o ankaradan sadece benim için bulunduğum yere geldi.görür görmez aşık olmuştum.ilk defa böyle olmuştum.evlenme teklif etti.ama benim daha 3 senem vardı okulumun bitmesine ve ailemde bu duruma okurken izin vermezdi.söz verdim ona bekleyecem seni diye o da bana aynı sözü verdi.dediğinide yaptı ailesine benden bahsetmişti ama ailesi beni tanımadan sadece okuduğum için kabul etmedi.nedenleri ise okuyan kızdan eş olmazmış.ama ailesine benim için rest çekti .istemediğim halde.benim yüzümden ailesiyle kötü olmasını istemezdim.ama o beni dinlemeyip evden ayrıldı.2 hafta görüşmedi ailesiyle .daha sonra bi yolunu bulup ikna ettim evine dönmesi için.herşey yoluna girdi derken suçsuz yere arkadaşı yüzünden gözaltına alındı polis tarafından.2 gün ulaşamadım ona.delirecek duruma geldim.daha sonra bana gelen bvi msjla yıkıldım.bana gözaltına alımdığını ve şuan sorguda olduğu yazıyodu mesajda.dayanamdım aradım yine.karşımdaki polis bana tarihi eser kaçakçılığı yüzünden gözaltına alındığını söylüyodu.dünyam başıma yıkılmıştı.ve polise ona söylemesi için msj bıraktım.bidaha beni aramısın benim için biti diye.poliste ona mesajımı iletmiş.bana 2 saat sonra mesaj geldi.ne olursa olsun sizi seviyormuş ve asla sizi unutmayacakmış diye.acı çekiydum.ama böyle biriylede beraber olamazdım.ama sonra suçsuz olduğu anlaşıldı.serbest bırakıldı.ama ben ona öyle mesajlar yazmıştımki.hala bu yüzden kendimden nefret ediyorum.ama o bütün bunlara rağmen beni affetti.artık herşey yoluna girmişti sanıyodum ama girmemiş meğer.ailesi rahat bırakmadı onu.o da başka bi şehire gitmekte buldu çareyi.ne kadar söyledimsede bu sefer ikna edemedim.dönmedi evine.ve bi gün annesinin öldüğü haberini verdi bana.ve annesi ölmeden önce son söz olarak o kızla evlenirse hakkımı helal etmem demiş.bana nolur beni anla ayrılalım dedi bişey diyemedim .haklıydı.annesinin vasiyetiydi bu.tamam dedim sadece .dediğin gibi olsun.ama yapamadım.ölmeyi denedim.onu da beceremedim.onu unutmak için herşeyi yaptım ama olmadı.unutamadım.ve son olarak seni seviyorum diye msj çektim sabahın 5inde. cevap yazmaz diyodum ama 2 dakika sonra bende seni diye cevap yazdı.ve o an anladımki oda beni seviyor ve beni hala unutamadı.ve artık onun için herşeyi yapacam.nolur sevdiklerinize sahip çıkın.ve asla yargısız infaz yapmayın.
