Susuyor Gözlerin...

kaprisli

Yeni Üye
Üye
Susuyor Gözlerin...
Evet, susuyor gözlerin, eskisi gibi değil.
Ayrılık buğusu tütüyor ince ince.
Gözlerinde gölgeler,,
büyüyor,,
küçülüyor.
"Artık sevmeyeceğim" diyor.

Çağrışımlarla aram kötü!
Kabahat diyor,
çile diyor,
başka birşey demiyor...

Gölgeler uzuyor kısalıyor,,
gözlerin susuyor...

İçi içini yemek herhalde böyle oluyormuş.
(Neden kardeşim ya, neden!
Ne üzmek ne üzülmek istedim...
Herşeyin en kötüsünü buldum; hayal kırıklığı.
Üzmek ve üzülmek basitmiş, anladım.
Hayalleri yıkan,
asla beklenmeyen,
beklenmedik bir düş olabilecekken karşına çıkan...

Basitmiş üzülmek!
Sadece "üzülmek" değilmiş bu!)

Gözlerin susuyor!
Bakıyorum uzaklaşıyor.
Ama uzaklaşan,
istemsizce yakılan bir ayrılık ağıtı değil!
Uzaklaşan, hayaller de değil.
Uzaklaşan sen değil!

Ben!

"Tarifsizi" tarif etmeye kalkmanın bedeli nedir biliyor musun:

Tarifsiz acılardır her dem tazelenen...

(Anlaman için değil,
kendime bile anlatamadığımı anlamam için yazıyorum;
her dem tazelenen tarifsiz acılardır şahidim...)

Evet, sustu gözlerin, eskisi gibi değil!
Ayrılık buğusu tütmüyor ince ince!
Gözlerinde gölgeler,,
büyümüyor,,
küçülmüyor!
Gözlerin artık hiçbirşey demiyor!








alıntı
 
Cevap: Susuyor Gözlerin...

sağol canım beğenmene memnun oldum:)
 
Geri
Üst