Yaz işte. bir yerlere yaz beni
Zamanla tükenen hemfikir yanlarımızı,
Fark edemedik yar.
Ansızın ayrı düştük aynı uçurumdan,
Aynı zamanda, ayrı noktalara.
Birlikte "Hiç"leştik birbirimiz için,
Haksızlık olmadı ne iyi!...
Şaşkındık...
Şaşkınlığımıza gülmekten yola çıkıp,
Ağlamaklara vardığımız ve hıçkırıklarımızla yorduğumuz
O geceyi hiç unutamadım ben.
Yani tümüyle bir uçuruma feda etmedim seni yar.
Kaldın yine bende biraz
O en kocaman "Sen" yanlarınla,
Ve en çok o geceye döktüğün gözyaşlarınla.
Bilsen ne çok sorguladım kendimi "Hala mı?..." diye.
İyi niyetimden değil inan,
Unutamadığımdan unutamadım seni.
İki taraflı başkalaşmalarda,
En başkalaşan olduğum için belki de unutamadım seni.
Haklıydın, en çok bendim artık sence olmayan.
Sence ben, bence sen değildik artık yar,
"En çok"ların ne önemi var?
Biz gideli çok oldu, üzme kendini.
Gönüllerimizde sevdamızın çürümüş artıkları
Tümüyle yok olma çabası içerisindeyken,
Ve yüreklerimiz
Var oluşlarının en yorgun dönemlerinde
Usul usul demleniyor,... hayır düğümleniyorken...
Yorma kendini "çoktan bitmiş"ler için,
Üzme kendini yar.
Bir adamın kapkara gözlerine
Ne kadar yakışırsa sel gibi yaşlar,
İşte o kadar yakıştı sana aşk için ağlamaklar.
"İÇİMDEN ATAMAM" dediklerinden kurtulabilmek adına,
Yüzünü yol yol eriten,
İçimi delik deşik eden,
Yüreğimin en yaralı köşelerine düşen,
Kezzap formüllü yaşlar akıttın gözlerinden.
İlk kez o gün tümden yitirdiğimiz o en kara sevdamız,...
O en derin yaramız ve en çaresiz yanlarımız,...
Ardınca el salladığımız aşkımız için,
Gözümüz aydın yar!
Beni yaz bir kenara.
Vasati 40 çöpü tükendiğinde,
Atacağından korktuğun için
Yanık çöplerini içine doldurup biriktirdiğin,
Bir süre daha yırtık cebinde saklamaya karar verdiğin,
Avuçlarının terinden erimeye yüz tutmuş
Bir kibrit kutusu üzerine mesela.
Beni yaz bir kenara.
İlk kez adımladığın ve bir daha asla uğramayacağın
Hayal mayal bir şehrin,
İl sınırındaki şehir tabelasının nufus hanesine.
Sıradan bir taşa tebeşir kılığı giydirerek...
Silerek...
Gerçeklere yalan anlamlar yükleyerek...
Yaz beni yar.
Beni yaz bir kenara.
Hayatın tek kenarlarına,
Sevdanın en geometrik yanlarına,
Siyah kılıklı koyu gri tüm duvarlara.
Aşkın;
"İmkansızdı" başlığının yakışabileceği neresi varsa,
Oraya yaz beni yar.
Yaz işte. bir yerlere yaz beni.
Kaybetmemiş olmak adına,
Aradığında bulamayacağından emin olduğun
Hayatın en kuytu çıkmazlarına,
En derin girdaplarına,
En karanlık köşelerine yaz beni.
Yaz beni.
alinti
Fark edemedik yar.
Ansızın ayrı düştük aynı uçurumdan,
Aynı zamanda, ayrı noktalara.
Birlikte "Hiç"leştik birbirimiz için,
Haksızlık olmadı ne iyi!...
Şaşkındık...
Şaşkınlığımıza gülmekten yola çıkıp,
Ağlamaklara vardığımız ve hıçkırıklarımızla yorduğumuz
O geceyi hiç unutamadım ben.
Yani tümüyle bir uçuruma feda etmedim seni yar.
Kaldın yine bende biraz
O en kocaman "Sen" yanlarınla,
Ve en çok o geceye döktüğün gözyaşlarınla.
Bilsen ne çok sorguladım kendimi "Hala mı?..." diye.
İyi niyetimden değil inan,
Unutamadığımdan unutamadım seni.
İki taraflı başkalaşmalarda,
En başkalaşan olduğum için belki de unutamadım seni.
Haklıydın, en çok bendim artık sence olmayan.
Sence ben, bence sen değildik artık yar,
"En çok"ların ne önemi var?
Biz gideli çok oldu, üzme kendini.
Gönüllerimizde sevdamızın çürümüş artıkları
Tümüyle yok olma çabası içerisindeyken,
Ve yüreklerimiz
Var oluşlarının en yorgun dönemlerinde
Usul usul demleniyor,... hayır düğümleniyorken...
Yorma kendini "çoktan bitmiş"ler için,
Üzme kendini yar.
Bir adamın kapkara gözlerine
Ne kadar yakışırsa sel gibi yaşlar,
İşte o kadar yakıştı sana aşk için ağlamaklar.
"İÇİMDEN ATAMAM" dediklerinden kurtulabilmek adına,
Yüzünü yol yol eriten,
İçimi delik deşik eden,
Yüreğimin en yaralı köşelerine düşen,
Kezzap formüllü yaşlar akıttın gözlerinden.
İlk kez o gün tümden yitirdiğimiz o en kara sevdamız,...
O en derin yaramız ve en çaresiz yanlarımız,...
Ardınca el salladığımız aşkımız için,
Gözümüz aydın yar!
Beni yaz bir kenara.
Vasati 40 çöpü tükendiğinde,
Atacağından korktuğun için
Yanık çöplerini içine doldurup biriktirdiğin,
Bir süre daha yırtık cebinde saklamaya karar verdiğin,
Avuçlarının terinden erimeye yüz tutmuş
Bir kibrit kutusu üzerine mesela.
Beni yaz bir kenara.
İlk kez adımladığın ve bir daha asla uğramayacağın
Hayal mayal bir şehrin,
İl sınırındaki şehir tabelasının nufus hanesine.
Sıradan bir taşa tebeşir kılığı giydirerek...
Silerek...
Gerçeklere yalan anlamlar yükleyerek...
Yaz beni yar.
Beni yaz bir kenara.
Hayatın tek kenarlarına,
Sevdanın en geometrik yanlarına,
Siyah kılıklı koyu gri tüm duvarlara.
Aşkın;
"İmkansızdı" başlığının yakışabileceği neresi varsa,
Oraya yaz beni yar.
Yaz işte. bir yerlere yaz beni.
Kaybetmemiş olmak adına,
Aradığında bulamayacağından emin olduğun
Hayatın en kuytu çıkmazlarına,
En derin girdaplarına,
En karanlık köşelerine yaz beni.
Yaz beni.
alinti
