Yılan kadar kıvrak şeytan kadar ateşliydiniz
İpimi kimseye bırakmam kendim çekerim
Öleceksem de tekken acımasızca ipimi ayna karşısında usulca gözlerimin içine bakarak çekerim
Çünkü o kadar güçlüyüm yıkılmazım kralım
&
Bir sahneydi hayat piyes bir tiyatro bir rol
Bense bir başrol… Herkes sahteydi bu sahnede söylenen her kelime tutulan her bendende
Ben sahteydim …
Arkada kaldım başrol oynadım
Kimse gibi olmadım sahte yalan kalmadım
Kimse gibi yüz yüze bakıp hem kendimi hem başkasını aldatmadım…
Koca bir yalandınız oysa
Kendini avutan koca bir koyun sürüsü
Çoban aradınız beni seçtiniz
Ben oysa doğruydum eğri yolu seçemeyecek kadar
Kan kaybıydınız benim için bir sülük kadar kan emici
Yılan kadar kıvrak şeytan kadar ateşliydiniz
Ama kanmadım yinede size temizdim ben kirli gözüksem de
Siyah giysem de beyazdım ben gece olsam da gündüzdüm
Ve sizdiniz bataklık içinde nilüfer istemeyen
Size uydum belli bir süre ölümü göz ardı ede ede …
Korkmuyordum ölümden yalnızlıktan kendimden ve sizden desem de
Yalan korkunun dibini tadıyorum sizinle istemeden
Cesaretim yokken bile dik kalabiliyorum bu bendende
Yıkılmaz kalelerim var gibi gözükse de lanet olası krallığım yıkılmış on bin kere
Alın işte son piyeste son bir sahne
Yalanı tatmış karalığımı ellerimle kirletmekte
Ne korumaktayım artık ne de duvarını öremekteyim
Madem son sahne be son perde
Kimseye bırakmadan ipimi çekmek ile bitirmeli sahneyi böyle
Bırakmalı sahteyi yalanı tatmamalı sahnede olsa acıyı kaybı
Son bir selam vermeli sahtede olsa son defa alkış almalı bu sahnede
Yalana batmış boğazımı kesmeli ipini almalı ele çekmeli
Ve son sözle bitirmeli artık
İpimi kimseye bırakmam kendim çekerim
&
Yıkılmaz kalelerim kirli duvarlarım siyah kocaman krallığım
Yalnızlıktır silahım nefrettir korumam kindir sözlerim
Ölümdür tek tutkulu aşkım
&
Aynadaki yansımalarım içe dönük bir yüzüm
Dışı korkusuz cesur dik ayakta yıkılmaz ama yalnız
İçi korkak çökmüş çatlamış ama bit hap dökük
İşte bedeninden ayrı bir ruhu olan bir
KRALIM
alinti
Öleceksem de tekken acımasızca ipimi ayna karşısında usulca gözlerimin içine bakarak çekerim
Çünkü o kadar güçlüyüm yıkılmazım kralım
&
Bir sahneydi hayat piyes bir tiyatro bir rol
Bense bir başrol… Herkes sahteydi bu sahnede söylenen her kelime tutulan her bendende
Ben sahteydim …
Arkada kaldım başrol oynadım
Kimse gibi olmadım sahte yalan kalmadım
Kimse gibi yüz yüze bakıp hem kendimi hem başkasını aldatmadım…
Koca bir yalandınız oysa
Kendini avutan koca bir koyun sürüsü
Çoban aradınız beni seçtiniz
Ben oysa doğruydum eğri yolu seçemeyecek kadar
Kan kaybıydınız benim için bir sülük kadar kan emici
Yılan kadar kıvrak şeytan kadar ateşliydiniz
Ama kanmadım yinede size temizdim ben kirli gözüksem de
Siyah giysem de beyazdım ben gece olsam da gündüzdüm
Ve sizdiniz bataklık içinde nilüfer istemeyen
Size uydum belli bir süre ölümü göz ardı ede ede …
Korkmuyordum ölümden yalnızlıktan kendimden ve sizden desem de
Yalan korkunun dibini tadıyorum sizinle istemeden
Cesaretim yokken bile dik kalabiliyorum bu bendende
Yıkılmaz kalelerim var gibi gözükse de lanet olası krallığım yıkılmış on bin kere
Alın işte son piyeste son bir sahne
Yalanı tatmış karalığımı ellerimle kirletmekte
Ne korumaktayım artık ne de duvarını öremekteyim
Madem son sahne be son perde
Kimseye bırakmadan ipimi çekmek ile bitirmeli sahneyi böyle
Bırakmalı sahteyi yalanı tatmamalı sahnede olsa acıyı kaybı
Son bir selam vermeli sahtede olsa son defa alkış almalı bu sahnede
Yalana batmış boğazımı kesmeli ipini almalı ele çekmeli
Ve son sözle bitirmeli artık
İpimi kimseye bırakmam kendim çekerim
&
Yıkılmaz kalelerim kirli duvarlarım siyah kocaman krallığım
Yalnızlıktır silahım nefrettir korumam kindir sözlerim
Ölümdür tek tutkulu aşkım
&
Aynadaki yansımalarım içe dönük bir yüzüm
Dışı korkusuz cesur dik ayakta yıkılmaz ama yalnız
İçi korkak çökmüş çatlamış ama bit hap dökük
İşte bedeninden ayrı bir ruhu olan bir
KRALIM
alinti
