Yoruldum!...

[gökçe]

Çok sinirliyken bile

Sakin olma zorunluluğundan yoruldum

Hıçkırarak ağlamak isterken

Gözyaşlarımı içime akıtmaktan

Delice severken içimden dağlara denizlere

Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara

Sewiyorum diye haykırmak isterken

Susmaktan yoruldum

Mavinin her tonunda kaybolmak isterken

Siyaha esir olmaktan yoruldum

Kendimden yoruldum

Hep güçlü olmak ne zordur

Hep sorumluluk sahibi olmak

Her zaman haklı olmak

Herseyi bilmek zorunda olmak

Ruhum yoruldu

Çoçukken genç olmak

Gençken olgun olmak

Çok zor yoruldum

Çabuk tükettim ömrümü

Yarınlarımı.....

Umutlarımı.....

Duygularımı.......

Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim

Oyunun adı hayat

Başrolde ben

Yardımcı oyuncular sevgi, aşk, acı, geçmiş

Senaryo konusu

Herseye ragmen Mutlu Olma Sanatı

Ve oyun bitti..perdeler indi ışıklar söndü

Kendimden yoruldum.

Alıntı...

 

[esra]

Cevap: Yoruldum!...

Hep güçlü olmak ne zordur

Hep sorumluluk sahibi olmak

Her zaman haklı olmak

Herseyi bilmek zorunda olmak olmak olmak olmakk