kızlar ben de sevdiğini askere yollayıp 15 ay bekleyip dönüşünü yasamıs bi insan olarak tecrübelerimi anlatayım.biz aslında cok sanslıydık,çünkü askerliğini istanbulda söför olarak yaptı,ehliyeti oldugunu belirtince söför yaptılar onu.ama o askere gitmeden aylar öncesinden aglamaya,kara kara düşünmeye baslamıstım.acemi birliği cok zor geçmişti,her gün görüştüğünüz insanla hiç görüşememek,haber alamamak cok zordu.elimde telefon sürekli bekliyodum,üstelik ankesörlü telefondan aradıgı için cep telini 10dk bile sürmüyodu.2 hafta boyunca hiç haber alamadıgım oldu,üstelik o yıl öss ye hazırlanıyodum.bazen ankesörlüden sadece caldırabiliyodu beni,düşünün kntsi yok diye kartın arayamıyo ama caldırıyodu.sonra ist.a gittiğinde cok rahatladık.cep telefonu serbestti,her gün msjlasıyoduk.cogu askerin hatta vardı cep teli,gizlice herkes içeriye sokuyodu.ama o komutan söförü oldugunu için gizlemesine gerek yoktu,çünkü komutanları onlara ulasmak zorundaydı.o kadar rahat ortamda bile sıkıntı cekiyodu,birilerinden sürekli emirler almak,haksızlıga ugradıklarında kendilerini savunamamak gibi durumlarla karsılasıyolardı.en ufak bir kavgayı kaldıramıyolar o dönemde inanın ki,askerliğini nerde yaptıgının hiç önemi yok.tabi ki dogu psikolojisi daha farklıdır.ama inanın o 15 ayın sonunda siz onu sadakatle beklediğiniz için size daha cok baglanıyolar.çünkü askerde nisanlılarından ayrılan,kız arkadasları kendilerini aldatan o kadar cok asker arkadasları oluyo ki,eger siz sabırla beklerseniz size daha cok baglanıyolar.benim gökhanım döneli 2 yıl oldu cok sükür.ama bi kaç ay sonra kardeşim askere gidecek.Allah herkesin beklediğini sag salim kavustursun kendine,gel teskere gel teskere bitsin bu gurbetttttt 😀