her ayrılık bir başlangıçtır aslında...
her ayrılık yeni bir başlangıçtır her son yeni bir başlangıçtır aslında
Yaşadıkça öğrenir insan hayatı. Kaybettikçe anlar değerini ve göremedikçe anlar sevdiğini. Çoğu zaman anlam verilmez bu sessiz gidişlere, bir de yürektense bu sevgi o zaman yaşamdan öğrendiklerini de unutur insan. Aşk’ a yakışmaz ayrılık, yakışan mutluluktur. Aşkı güzel yapan kıskançlıktır, sevdiğini benimsemektir, bazen de inattır bağlayan kalpleri.. Zor bulunan bir duygudur aşk, ya bulursun ya da aramaya devam edersin bulana kadar. Ama sonunda zaferde olan sen olursun ve bulursun…!
Önce küçük duygularla başlar aşk, onunla ya da onsuz dersin. Fark eden bir şey yoktur ilk günlerde yavaş yavaş oluşur, anlatılmaz yalnızca yaşanarak öğrenilecek olan o güzel duygular…! Sen farkında olmazsın ama seversin sonunda, onun çocuksuluğunu, sana bakışını, sana dokunuşunu, sana seni seviyorum deyişini…! Yanındayken anlamazsın sevdiğini hep kalacakmış seni sevecekmiş gibi gelir daha serbest olursun ona karşı, benimsersin benim nasıl olsa diye düşünürsün. Ya bir gün giderse demezsin, düşünmezsin bile onun aşkına o kadar çok inanmışsındır ki aklının ucuna bile gelmez böyle bir ihtimal…
Ama ayrılık zamansızdır, zamanı yeri ve saati yoktur.. Birden gelir, birden bulur insanı aşkın bulduğu gibi… Yeni bir başlangıç yapmaya hazır değilsindir ama istemesen de bir ertesi gün yeni bir hayata başlarsın, yeni bir günde nefes almaya devam edersin. Biraz zor gelir yalnız yaparsın başlangıcı. İlk zamanlar alışamazsın elin gider telefona ya da alırsın resmini eline ama sonunda kabullenirsin. Aslında ayrılığın veda değil bir başlangıç olduğunu…!
Yaşadıkça öğrenir insan hayatı. Kaybettikçe anlar değerini ve göremedikçe anlar sevdiğini. Çoğu zaman anlam verilmez bu sessiz gidişlere, bir de yürektense bu sevgi o zaman yaşamdan öğrendiklerini de unutur insan. Aşk’ a yakışmaz ayrılık, yakışan mutluluktur. Aşkı güzel yapan kıskançlıktır, sevdiğini benimsemektir, bazen de inattır bağlayan kalpleri.. Zor bulunan bir duygudur aşk, ya bulursun ya da aramaya devam edersin bulana kadar. Ama sonunda zaferde olan sen olursun ve bulursun…!
Önce küçük duygularla başlar aşk, onunla ya da onsuz dersin. Fark eden bir şey yoktur ilk günlerde yavaş yavaş oluşur, anlatılmaz yalnızca yaşanarak öğrenilecek olan o güzel duygular…! Sen farkında olmazsın ama seversin sonunda, onun çocuksuluğunu, sana bakışını, sana dokunuşunu, sana seni seviyorum deyişini…! Yanındayken anlamazsın sevdiğini hep kalacakmış seni sevecekmiş gibi gelir daha serbest olursun ona karşı, benimsersin benim nasıl olsa diye düşünürsün. Ya bir gün giderse demezsin, düşünmezsin bile onun aşkına o kadar çok inanmışsındır ki aklının ucuna bile gelmez böyle bir ihtimal…
Ama ayrılık zamansızdır, zamanı yeri ve saati yoktur.. Birden gelir, birden bulur insanı aşkın bulduğu gibi… Yeni bir başlangıç yapmaya hazır değilsindir ama istemesen de bir ertesi gün yeni bir hayata başlarsın, yeni bir günde nefes almaya devam edersin. Biraz zor gelir yalnız yaparsın başlangıcı. İlk zamanlar alışamazsın elin gider telefona ya da alırsın resmini eline ama sonunda kabullenirsin. Aslında ayrılığın veda değil bir başlangıç olduğunu…!
