günaydınlarrrrrrr
kızlar simyacıyı okudunuzmu bilmiyorum ama benim okuduğum en güzel ve en etkileyici kitaptı diyebilirim.içinde geçen sözler öyle manalıki ben de bi tanesini paylaşmak istedi.
Kendi güzelliğini her gün bir gölün kıyısına giderek seyreden yakışıkıl delikanlı,kendi görüntüsüne öyle vurdunmuş ki günün birinde göle düşüp boğulmuş.onun göle düşüp boğulduğu yerde bi çiçek açmış bu çiçeğe nergis ismi verilmiş. ama kendi yazdığı öyküyü böyle bitirmiyordu Oscar Wilde.
Tatlı su gölünün kıyısına gelen orman tanrıçaları gölün ağladığını görmüşler.
-Neden ağlıyorsun diye sormuş tanrıçalar
-o delikanlı için ağlıyorum demiş göl
-Nevar bunda ağlayacak demiş tanrıçalar biz onun peşinden koşar dururduk ormanda ama onun güzelliğini ylnızca sen görebilirdin yakından
-Delikanlı çok yakışıklı birimiydi die sormuş göl
-Bunu senden daha ii kim bilebilir die cevap vermiş tanrıçalar.her gün senin kıyılarına gelip sularına bakıyordu!
Göl bi süre sesssiz kalmış sonra şöyle konuşmuş:
-o delikanlı için ağlıyorum,ama onun yakışıklı olduğunu hiç farketmemiştim ben.onun için ağlıyorum çünkü sularıma eğildiğinde gözlerinin derinliklerinde kendi güzelliğimin yansımasını görebiliyordum.
ben çok beğenmiştim bu hikayeyi kızlar umarım sizde beğenirsiniz