AÇlik Ne Demektİr?!!!...
AÇLIK NE DEMEKTİR?!!!...
Açlık yani az yemek, helal yemek. Hak Teala, Kuran-ı kerimde böyle buyurur:
"Pak ve helal şeyleri yiyin ve salih ameller işleyin."
Resül-ü Ekrem Sallallahu Aleyhı ve Sellam Efendimiz de buyurmuşlardır ki:
"İbadet on kısımdır, dokuzu helal yemektir"
Adem Peygamber Aleyhisselam ile Havva Anamız Radılyallahu Anha, duymadın mı karınları yüzünden nice mihnetlere düştüler? Allahu Teala (O ağaçtan yemeyin!) buyurdu, onlar yediler, sırtlarından hulleri gitti ve başlarıından tacları düştü, bu hal ile Cennetten çıkarıldılar ve geldiler bu dünya zindanında nice yıllar gözyaşları döktüler, nice türlü mihnetler çektiler. İşte, onların çocukları olan bizler de aynı mihnet ve meşakkatleri çekmekteyiz. Başımıza gelenlerin çoğu midelerimiz yüzündendir. Şunu iyi bil ki, iyilik ve ya kötülük, salah veya fesat ne varsa hep mideden ve karından kopar, bütün azaya dağılır ve yayılır. Karın denilen şey su musluğuna benzer. Borudan gelen su musluğa dokulur, o musluktan dört yana çeşmelere dağılır. Ne zaman ki, borudan su gelmese ve musluğa su dökülmese, bütün çeşmeler kurur, harap olur. Artık o çeşmelerin yanına kımse uğramaz, atlı veya yaya gelenler, gelmez olurlar. Mideye, yemek de boğazdan gelir ve bütün vücuda yayılır. Yani, yenilen yemek boğazdan gelerek mideye indikten sonra, göze görmek olur, kulağa işitmek olur, dile söylemek olur. Demekki, çok yiyince mideye çok yemek iner, bütün uzuvlarda şehvet galip olur. Dil, çok söylemek ister. Çok söyleyince de arada yalan, gerçek, dedikodu, küfür, boş ve manasız laflar her ne ki dilin ucuna gelirse konuşulur. El de, vurmak, tutmak, kırmak ve eli altında bulunan ları incitmek, nerede bir şer iş varsa alıp sunmak, haram helal tanımamak, hatta eliyle koymadığı şeylerı bile -Ne'üzü billah- almak diler. Ayak da fısk meclislerine, çalgı ve hengamelere, oyunlara, nerede fenalık ve fesat olursa oralara, zalimlerin meclislerine gitmeyi diler.
Gözlerde harama ve helale, güzel kadınlara, genç çocuklara bakmayı, herkesin sırlarını ve ayıplarını görmeyi gezinti yerlerinde güzel manzaralar temaşa eylemeyi diler. Kulaklar da, nehyolunan şeyleri, küfürleri, dedikoduları, neşe hoş gelen çalgı çağnakları dinlemek diler. Burun da, haram ve helal ne olsun güzel kokular almak ister.Nefs de haram ve helal ne olursa olsun çiftleşmeği, elinden geldiği kadar ve gücünün yettiği kadar kadınlar ve cariyeler almayı ve nefsani şehvetlerle meşgul olmayı diler.
Bütün bunlar oluncada; gönül kararır, ibadet ve taatten zevk almaz olur, ki bu fenalıklar hep çok yemekten ileri gelir. Fakat ne zaman ki, boğazdan mideye az yemek inerse, bütün bu uzuvlarda da şehvet duygusu azalır, zayıflar. Yemeği ve içmeyi büzbütün kesip azaltınca, bütün şehvetler kesılır ve azalır. Bunları zorlayan kuvvetler de azalır. Dil, haram şöyle dursun, doğruyu bile söylemek istemez. El haramı tutmak şöyle dursun helale yapışmak istemez. Göz de helale bakmadan zevk almaz, sözün kısası bütün uzuvlar haram şöyle dursun, helale bile bakmaz olur.
Resul-ü Ekrem Sellallahu Aleyi ve Sellam Efendimiz:
"Amellerin efendisi açlıktır. Nefsin zilleti, yün elbise giymekle olur."
Fahr-i Alem Sallallahu Aleyhi ve Sellam Efendimiz:
"Çok yemek yenilmedikçe kalp ölmez."
Hak Teala, mideleri doluncaya kadar yiyenleri, Kuran-ı Azim-ül-bürhanda zemmeder:
"ya Muhammed!, Onları bırak, dünyada yesinler. Lezzet ve şehvetle geçinsinler. Emelleri onları, oyalasın, iyman ve taatten geri bıraksın. Yakında, hallerinin akibetini, cezalarını görecek ve fena hareketlerini bileceklerdir."
(El-Hicr süresi 3)
Hadisi Şerif:
"Açlık ve susuzluğa karşı nefsinizle cihad eyleyin. Açlığa ve susuzluğa dayananlara, Allah yolunda cihad etmiş gaziler gibi ecir verilir."
Ebü Aliyyüd-Dükkan Rahmetullahi Aleyh buyurmuşlardır:
"Yüksek makamlara vasıl olmanın sebepleri, açlıktır."
Açlık yani az yemek, helal yemek. Hak Teala, Kuran-ı kerimde böyle buyurur:
"Pak ve helal şeyleri yiyin ve salih ameller işleyin."
Resül-ü Ekrem Sallallahu Aleyhı ve Sellam Efendimiz de buyurmuşlardır ki:
"İbadet on kısımdır, dokuzu helal yemektir"
Adem Peygamber Aleyhisselam ile Havva Anamız Radılyallahu Anha, duymadın mı karınları yüzünden nice mihnetlere düştüler? Allahu Teala (O ağaçtan yemeyin!) buyurdu, onlar yediler, sırtlarından hulleri gitti ve başlarıından tacları düştü, bu hal ile Cennetten çıkarıldılar ve geldiler bu dünya zindanında nice yıllar gözyaşları döktüler, nice türlü mihnetler çektiler. İşte, onların çocukları olan bizler de aynı mihnet ve meşakkatleri çekmekteyiz. Başımıza gelenlerin çoğu midelerimiz yüzündendir. Şunu iyi bil ki, iyilik ve ya kötülük, salah veya fesat ne varsa hep mideden ve karından kopar, bütün azaya dağılır ve yayılır. Karın denilen şey su musluğuna benzer. Borudan gelen su musluğa dokulur, o musluktan dört yana çeşmelere dağılır. Ne zaman ki, borudan su gelmese ve musluğa su dökülmese, bütün çeşmeler kurur, harap olur. Artık o çeşmelerin yanına kımse uğramaz, atlı veya yaya gelenler, gelmez olurlar. Mideye, yemek de boğazdan gelir ve bütün vücuda yayılır. Yani, yenilen yemek boğazdan gelerek mideye indikten sonra, göze görmek olur, kulağa işitmek olur, dile söylemek olur. Demekki, çok yiyince mideye çok yemek iner, bütün uzuvlarda şehvet galip olur. Dil, çok söylemek ister. Çok söyleyince de arada yalan, gerçek, dedikodu, küfür, boş ve manasız laflar her ne ki dilin ucuna gelirse konuşulur. El de, vurmak, tutmak, kırmak ve eli altında bulunan ları incitmek, nerede bir şer iş varsa alıp sunmak, haram helal tanımamak, hatta eliyle koymadığı şeylerı bile -Ne'üzü billah- almak diler. Ayak da fısk meclislerine, çalgı ve hengamelere, oyunlara, nerede fenalık ve fesat olursa oralara, zalimlerin meclislerine gitmeyi diler.
Gözlerde harama ve helale, güzel kadınlara, genç çocuklara bakmayı, herkesin sırlarını ve ayıplarını görmeyi gezinti yerlerinde güzel manzaralar temaşa eylemeyi diler. Kulaklar da, nehyolunan şeyleri, küfürleri, dedikoduları, neşe hoş gelen çalgı çağnakları dinlemek diler. Burun da, haram ve helal ne olsun güzel kokular almak ister.Nefs de haram ve helal ne olursa olsun çiftleşmeği, elinden geldiği kadar ve gücünün yettiği kadar kadınlar ve cariyeler almayı ve nefsani şehvetlerle meşgul olmayı diler.
Bütün bunlar oluncada; gönül kararır, ibadet ve taatten zevk almaz olur, ki bu fenalıklar hep çok yemekten ileri gelir. Fakat ne zaman ki, boğazdan mideye az yemek inerse, bütün bu uzuvlarda da şehvet duygusu azalır, zayıflar. Yemeği ve içmeyi büzbütün kesip azaltınca, bütün şehvetler kesılır ve azalır. Bunları zorlayan kuvvetler de azalır. Dil, haram şöyle dursun, doğruyu bile söylemek istemez. El haramı tutmak şöyle dursun helale yapışmak istemez. Göz de helale bakmadan zevk almaz, sözün kısası bütün uzuvlar haram şöyle dursun, helale bile bakmaz olur.
Resul-ü Ekrem Sellallahu Aleyi ve Sellam Efendimiz:
"Amellerin efendisi açlıktır. Nefsin zilleti, yün elbise giymekle olur."
Fahr-i Alem Sallallahu Aleyhi ve Sellam Efendimiz:
"Çok yemek yenilmedikçe kalp ölmez."
Hak Teala, mideleri doluncaya kadar yiyenleri, Kuran-ı Azim-ül-bürhanda zemmeder:
"ya Muhammed!, Onları bırak, dünyada yesinler. Lezzet ve şehvetle geçinsinler. Emelleri onları, oyalasın, iyman ve taatten geri bıraksın. Yakında, hallerinin akibetini, cezalarını görecek ve fena hareketlerini bileceklerdir."
(El-Hicr süresi 3)
Hadisi Şerif:
"Açlık ve susuzluğa karşı nefsinizle cihad eyleyin. Açlığa ve susuzluğa dayananlara, Allah yolunda cihad etmiş gaziler gibi ecir verilir."
Ebü Aliyyüd-Dükkan Rahmetullahi Aleyh buyurmuşlardır:
"Yüksek makamlara vasıl olmanın sebepleri, açlıktır."
