B
BAŞAK.ece
Forum Okuru
Ane olmak sanattır;
Anne Olmak Bir Sanattır.............
Anne olmadan önce, sıcak yemekler pişirir ve yerdim. Elbisemde küçük bir leke bile olmazdı.
Telefonda sakin görüşmeler yapardım.
Anne olmadan önce, istediğim zaman yatar ve bunu dert etmezdim. Saçımı her gün fırçalardım.
Anne olmadan önce, evimi her gün temizlerdim. Ne oyuncaklara takılırdı ayağıma,ne de biberon
Bağışıklık sistemi diye bir şey yoktu dünyamda.
Anne olmadan önce, üzerime ne kimse kustu, ne çişini yaptı.
Anne olmadan önce, kontrol bendeydi, bütün gece uyuyabilirdim.
Anne olmadan önce, doktorların tahlil ya da iğne yapabilmesi için ağlayan bir çocuğu asla susturmadım.
Yaşlı gözlere bakıp, asla ağlamadım. Basit bir gülümsemeye asla dünyaları vermedim.
Anne olmadan önce içimden geldiği için uyuyan bir bebeği kucağımda taşımaya devam etmedim. Ağrısı dinmediği zaman kalbimin asla milyonlarca parçaya bölündüğünü hissetmedim. Bu küçük bir şeyin hayatımı bu kadar çok derinden etkileyebileceğini hiç düşünmedim. Birisini bu kadar çok sevebileceğimi, anne olmayı bu kadar çok isteyebileceğimi hiç aklıma getirmedim.
Anne olmadan önce, kalbimin bedenimin dışında atacağını bilmezdim.
Aç bir bebeği beslemenin ne özel bir şey olacağınıbilmezdim.
Anne ile bebeği arasındaki o bağdan asla haberim yoktu. Bu kadar küçük bir şeyin bana kendimi bu kadar önemli hissettireceği bilemezdim.
Anne olmadan önce gece yarısı her on dakikada bir kalkıp her şeyin yolunda gidip gitmediğine bakmazdım.
Anne olmanın sıcaklığını, lezzetini, yürek acısını, muhteşemliğini, duygusal doygunluğunu hiç tatmadım.
Anne olmadan önce, bu kadar çok şeyi hissedebileceğimden habersizdim.
Anne olmak çok özel
Çocuk, aile için gerçekten büyük bir nimettir. Aile bir bahçeyse, çocukta o bahçenin en güzel çiçeğidir, gülüdür. O güzel yavrunun tebessümü aile için en büyük mutluluktur. Çocuk kokusu, cennet kokusudur.
Anne; üreten, seven, güvenen, fedakârlık gösteren, üzülen, acı çeken, mutlu olan, koruyan, hata yapan, özür dileyen, affeden, şükreden insandır…
İnsan olmayı hak eden, seven ve sevmeyi öğreten, bu konuda örnek olan bu kişi, eli öpülesi, “öf” bile denilmemesi, saygı duyulması gereken kişi..
Anne olmak dışardan görüldüğü kadar kolay değildir
Anne olmak, Yaradan’a en yakın olmak; anne olmak, kendinden olan o parçaya ömür boyu göz kulak olmak, yaşamın en büyük sorumluluğunu almak. Anne olmak, fedakârlıklara açık olmak… Anne olmak, çocuğunun hem fiziksel hem kişilik gelişimine olumlu katkıları sağlamak için çabalamakdır..
Anne olmak, çocuğuna hayatın kurallarını öğretmek, ama öğretirken de onu korkutmamak, iç dünyasını zedelememek… Anne olmak, çocuğa isteklerine ulaşabilmesi için ihtiyacı olan güveni vermek, ama onu şımartmamak. Yani anne olmak, çok hassas ve ince bir çizgide yürümektir.
Kim demiş, “anne olmak kolay,” diye. Evet, inkâr edilemez bir gerçek, keyif vericiliği ve mutluluğu… Ama aynı zamanda da zorluğu….
Bu kadar zorluğa ve öneme rağmen, anne olma okulu da yoktur.
Kişiliğimiz ve yeteneklerimiz ne olursa olsun, nasıl olursa olsun, anne olduysak bunların bir ön şartı yok. O halde nereden ve nasıl öğreniyoruz anne olmayı? Genlerimizdeki şifrelerden ve modellediğimiz kendi annelerimizden…
Kitaplarla da annelik öğrenilir ama… Nasıl ki sadece kitaptan öğrenerek araba kullanmayı beceremezsek, sadece kitap okuyarak da çocuk yetiştiremeyiz. Çünkü çocuğumuz, dünyadaki çocukların hiç birine tıpa tıp benzememektedir. Bir eşi olmayan yepyeni bir varlıktır
. Çocuk eğitimiyle ilgili kitaplar olsun, seminerler olsun, bunların hepsi sadece kabataslak rehberlik edebilir. Bir anne, çocuğunu başka hiç kimsenin tanımayacağı, bilemeyeceği biçimde tanır. Onun için “her çocuk kendi kitabını yazar...
ALINTIDIR
Anne olmadan önce, sıcak yemekler pişirir ve yerdim. Elbisemde küçük bir leke bile olmazdı.
Telefonda sakin görüşmeler yapardım.
Anne olmadan önce, istediğim zaman yatar ve bunu dert etmezdim. Saçımı her gün fırçalardım.
Anne olmadan önce, evimi her gün temizlerdim. Ne oyuncaklara takılırdı ayağıma,ne de biberon
Bağışıklık sistemi diye bir şey yoktu dünyamda.
Anne olmadan önce, üzerime ne kimse kustu, ne çişini yaptı.
Anne olmadan önce, kontrol bendeydi, bütün gece uyuyabilirdim.
Anne olmadan önce, doktorların tahlil ya da iğne yapabilmesi için ağlayan bir çocuğu asla susturmadım.
Yaşlı gözlere bakıp, asla ağlamadım. Basit bir gülümsemeye asla dünyaları vermedim.
Anne olmadan önce içimden geldiği için uyuyan bir bebeği kucağımda taşımaya devam etmedim. Ağrısı dinmediği zaman kalbimin asla milyonlarca parçaya bölündüğünü hissetmedim. Bu küçük bir şeyin hayatımı bu kadar çok derinden etkileyebileceğini hiç düşünmedim. Birisini bu kadar çok sevebileceğimi, anne olmayı bu kadar çok isteyebileceğimi hiç aklıma getirmedim.
Anne olmadan önce, kalbimin bedenimin dışında atacağını bilmezdim.
Aç bir bebeği beslemenin ne özel bir şey olacağınıbilmezdim.
Anne ile bebeği arasındaki o bağdan asla haberim yoktu. Bu kadar küçük bir şeyin bana kendimi bu kadar önemli hissettireceği bilemezdim.
Anne olmadan önce gece yarısı her on dakikada bir kalkıp her şeyin yolunda gidip gitmediğine bakmazdım.
Anne olmanın sıcaklığını, lezzetini, yürek acısını, muhteşemliğini, duygusal doygunluğunu hiç tatmadım.
Anne olmadan önce, bu kadar çok şeyi hissedebileceğimden habersizdim.
Anne olmak çok özel
Çocuk, aile için gerçekten büyük bir nimettir. Aile bir bahçeyse, çocukta o bahçenin en güzel çiçeğidir, gülüdür. O güzel yavrunun tebessümü aile için en büyük mutluluktur. Çocuk kokusu, cennet kokusudur.
Anne; üreten, seven, güvenen, fedakârlık gösteren, üzülen, acı çeken, mutlu olan, koruyan, hata yapan, özür dileyen, affeden, şükreden insandır…
İnsan olmayı hak eden, seven ve sevmeyi öğreten, bu konuda örnek olan bu kişi, eli öpülesi, “öf” bile denilmemesi, saygı duyulması gereken kişi..
Anne olmak dışardan görüldüğü kadar kolay değildir
Anne olmak, Yaradan’a en yakın olmak; anne olmak, kendinden olan o parçaya ömür boyu göz kulak olmak, yaşamın en büyük sorumluluğunu almak. Anne olmak, fedakârlıklara açık olmak… Anne olmak, çocuğunun hem fiziksel hem kişilik gelişimine olumlu katkıları sağlamak için çabalamakdır..
Anne olmak, çocuğuna hayatın kurallarını öğretmek, ama öğretirken de onu korkutmamak, iç dünyasını zedelememek… Anne olmak, çocuğa isteklerine ulaşabilmesi için ihtiyacı olan güveni vermek, ama onu şımartmamak. Yani anne olmak, çok hassas ve ince bir çizgide yürümektir.
Kim demiş, “anne olmak kolay,” diye. Evet, inkâr edilemez bir gerçek, keyif vericiliği ve mutluluğu… Ama aynı zamanda da zorluğu….
Bu kadar zorluğa ve öneme rağmen, anne olma okulu da yoktur.
Kişiliğimiz ve yeteneklerimiz ne olursa olsun, nasıl olursa olsun, anne olduysak bunların bir ön şartı yok. O halde nereden ve nasıl öğreniyoruz anne olmayı? Genlerimizdeki şifrelerden ve modellediğimiz kendi annelerimizden…
Kitaplarla da annelik öğrenilir ama… Nasıl ki sadece kitaptan öğrenerek araba kullanmayı beceremezsek, sadece kitap okuyarak da çocuk yetiştiremeyiz. Çünkü çocuğumuz, dünyadaki çocukların hiç birine tıpa tıp benzememektedir. Bir eşi olmayan yepyeni bir varlıktır
. Çocuk eğitimiyle ilgili kitaplar olsun, seminerler olsun, bunların hepsi sadece kabataslak rehberlik edebilir. Bir anne, çocuğunu başka hiç kimsenin tanımayacağı, bilemeyeceği biçimde tanır. Onun için “her çocuk kendi kitabını yazar...
ALINTIDIR
Moderatör tarafında düzenlendi:
