Anlatmak İstediklerim - NeMeSiS
Aslında anlatmak istediğim çok şey var...
Kelimeler yığın yığın dolduruyor zihnimi. Seçip cümle kuramıyorum sanki.
Uzaklara dalıp giderken söylediğim şarkılar da geliyor aklıma.
Sadakatinden asla şüphe duymayacağımı sandığım "sevilenler" geliyor...
Bir deniz kenarında, herşeyden arınmış, bütün yoğunlukları kaldırıp atmış, kendi halinde bir sessizlikte, kendimden de uzakta kalsam deyişlerim,
Akşam olurken güneşin nasıl battığını görmemi engelleyen gri bulutlar gibi hayatıma koyduğum engeller,
Birbiri ardına dizmeye çalıştığım kelimelerin meydana getirdiği anlamsızlıklar, sonra kendimi anlamlandırmaya çalıştığım anlamsız zamanlar geliyor aklıma...
Aslında hiç de öyle hissetmediğim halde "üzgünüm" deyişlerim, istemediğim halde ağzımdan dökülen "evet"ler, beni anlatmadığı halde kurduğum onca cümleler geliyor,
Üzülünce bir çocuk gibi kendi dünyama kaçıp dış dünyaya yalan söyleyişlerim geliyor,
Çok istesem de erişemediğim, yüreğim yansa da kavuşamadığım, sadece telefonda birer ses olan yürekler geliyor,
Artık inanmadığım, istesem de inanamadığım, ne yaptıysam da ağırlığını atamadığım gerçekler geliyor aklıma...
"Kendi bahçesinde dal olamayıp, bahçemde bana ağaçlık taslayanlar" geliyor,
Ağzından çıkanı ölçüp tartmayan, dilin kemiği yok lafını haklı çıkartarak, hiç düşünmeden kalp kırabilenler geliyor,
Haksızken haklıymış gibi görünen, hakkı gasp eden sonra da Hakk'dan iyilik diler görünenler geliyor,
...
Aslında anlatmak istediğim çok şey var...
NeMeSiS
Not: Yazı şahsıma aittir. Alıntı değildir.
Kelimeler yığın yığın dolduruyor zihnimi. Seçip cümle kuramıyorum sanki.
Uzaklara dalıp giderken söylediğim şarkılar da geliyor aklıma.
Uzun zamandır yapmak istediklerim, ya da öyle sandığım işler geliyor...
Sadakatinden asla şüphe duymayacağımı sandığım "sevilenler" geliyor...
Bir deniz kenarında, herşeyden arınmış, bütün yoğunlukları kaldırıp atmış, kendi halinde bir sessizlikte, kendimden de uzakta kalsam deyişlerim,
Akşam olurken güneşin nasıl battığını görmemi engelleyen gri bulutlar gibi hayatıma koyduğum engeller,
Birbiri ardına dizmeye çalıştığım kelimelerin meydana getirdiği anlamsızlıklar, sonra kendimi anlamlandırmaya çalıştığım anlamsız zamanlar geliyor aklıma...
Yürek burkuntularım, canım yanarken ben nasıl gülebiliyorum diye gülerek kendimi sorguladığım iç acımalarım aklıma geliyor,
Aslında hiç de öyle hissetmediğim halde "üzgünüm" deyişlerim, istemediğim halde ağzımdan dökülen "evet"ler, beni anlatmadığı halde kurduğum onca cümleler geliyor,
Üzülünce bir çocuk gibi kendi dünyama kaçıp dış dünyaya yalan söyleyişlerim geliyor,
Çok istesem de erişemediğim, yüreğim yansa da kavuşamadığım, sadece telefonda birer ses olan yürekler geliyor,
Artık inanmadığım, istesem de inanamadığım, ne yaptıysam da ağırlığını atamadığım gerçekler geliyor aklıma...
Hayatın ne kadar kısa olduğunu, ne boş işlere kafa yorduğumuzu anlatmaya çalışan bilgeler geliyor aklıma,
"Kendi bahçesinde dal olamayıp, bahçemde bana ağaçlık taslayanlar" geliyor,
Ağzından çıkanı ölçüp tartmayan, dilin kemiği yok lafını haklı çıkartarak, hiç düşünmeden kalp kırabilenler geliyor,
Haksızken haklıymış gibi görünen, hakkı gasp eden sonra da Hakk'dan iyilik diler görünenler geliyor,
...
Aslında anlatmak istediğim çok şey var...
NeMeSiS
Not: Yazı şahsıma aittir. Alıntı değildir.
