Annem Yok Artık..........

sementha

Yeni Üye
Üye
Annem Yok Artık..........
annem yok artık annemi sevmiyorum babam yok artık annem artik şiiri
Annem yok artık. Beni düşünen kalbi yok. Bitti.
Umutsuz olmak istemiyorum. Umutsuzluğun bir çıkar yol olmadığını biliyorum. Annem yok artık, yeryüzü çok gördü onu, kalabalığın arasında kuş gibi çırpınan varlığını çok gördü.
dalgın yüreğini çok gördü, bizim için çarpan, kaygılarla dolu yüreğini.
Annem yok artık. Bu kesin. Gelinecek bir yere gitmedi. İşte geldim çocuklar demeyecek, nasılsın yavrum demeyecek, sobanın yanına oturup uzatmayacak yorgun ayaklarını,
Sabah kahvaltılarının masası olmayacak artık, yine gel demeyecek, çıkarken ben kapıdan, çıkıp karanlığa karışırken
Yeni bir dönemi başladı ömrümün, annemin olmadığı dönemi, onu yüreğimin üstüne nasıl bastırmak istediğimi bilemeyecek artık
Gençlik dönemleri bir şey anlatmıyor bana, aklımda hep son dönemlerinin annemi
Hayatım sürüp gidecek, annem olmadan, çocuklarım olduğunda onlara annemi anlatabileceğim sadece
Fotoğraflarına bakacaklar, ufarak, biraz mahzunca bir kadın
Küçücük tozlu pabuçlarıyla merdivenleri merdivenleri tırmanıp kapımı açıp girmeyecek
Yüreği dopdolu, trafikten insanlardan şaşkın, kocasına sığınan biraz bütün fotoğraflarında
Hayatım rüzgâr gibi akıp geçiyor,
uğultulu bir rüzgâr gibi akıp geçiyor hayatım
Annem diyemeyeceğim artık bir başkasına, sesimin anneme seslenirkenki tonuyla
Tatil dönüşlerinde annemin uğrayacağım evi yok, beni seven birileri olacak mı yine de
Gidip koşulsuz uzanacağım bir yatak, saçlarımı okşayacak bir el
Ama ben anneme de bütün bütüne hiçbir zaman bırakamadım kendimi
Saçlarımı okşarken, yorulur şimdi, bırakır şimdi diye düşünürdüm
Ve çılgınca yaramaz, beyni boş denecek kadar yaramaz, ve hastalıklı denecek kadar duyarlıklı bir çocuktum çocukluğumda da
Dizlerine oturduğum bir gün, indim utanarak, kısa pantolonumdan fırlayan ve bana artık çok büyümüş gelen dizlerimle
Oysa ilk okul ikide ya var ya yoktum daha
O zaman tanıdım sonsuz geniş caddelerini Kars'ın, sonsuz geniş göğünü ve o zamanlardan kaldı yüreğimde sonsuz bir uçurum duygusu
Annem hiç bir zaman bilmedi bunları, yüreği büyümüş bir çocuktum ben, gizli gizli ne kadar çok ağladım, bir gün öleceğini düşünerek onun
Annem yok artık, onun yüreğindeki ben de yokum, yani annemle tanımlanan ben de öldüm onunla
Şimdi yeni bir tanıma alıştırmalıyım kendimi, şimdi ben kendimi düşünmezken bile kim düşünür beni
Umutsuz olmamak gerektiğini biliyorum, bu acımasız gecede
Yazgı diye bir şey yok, içinde yaşadığımız bu toplum öldürdü annemi
Çarpıntılarla hırpalanan yüreği dayanamayıp parçalandı sonunda
Şimdi toprak dolar gözlerine, artık istese de kımıldayamaz, yokluk esir aldı onu
Bağladı ellerini kollarını sessizlik, çaresiz bile değil artık
Bir çocuk gibi korunmasız, karıştı bin yılın ölüsüne
Ama onun umutları benim de umutlarım olacak bundan böyle, çaresizleri korurken annemi de korumuş olacağım biraz
O dilediğince yaşayamadı ömrünü, varlığını özgürce geliştiremedi
Ama bütün insanlar varlıklarını özgürce geliştirebilecekler bir gün ve annemi hiçbir zaman unutmayacağım
Her ölüm kahramancadır, annem hepimizden önce yaşadı bu kahramanlığı
Ey benim yüreğim, güç ver bana, ey hayat güç ver bana, anneme yaraşan şiirler söyleyim
Boşuna yaşamış olmasın o, sonsuzlaşsın, içten, pürüzsüz dizelerimle
Nasıl acı duyarsa mağara adamı, nasıl çıkarsa ölçüsüz haykırışlar gırtlağından
Öyle bağırayım ben de, sonsuzlaşsın yüreğim, bütün insanlara sevgiler taşıyacak kadar
Ve öylesine güzelleşsin ki her şey, öylesine erisin ki yumuşak bir ışıkta
Öylesine bilgeleşeyim, öylesine sevgiyle dolsun ki kalbim, ölürken annemleşeyim
Biliyorum var olmaz bir daha yok olan şeyler, umurumda değil biçim değiştirişi maddenin, ruh diye bir şey de yok
Ama gizli sevgiler bulunup çıkarılırsa yüreklerinden insanların
Çıkarılırsa karanlığından unutuşun yaşanmış olan şeyler
Ve tek bir insan yüreği gibi çarparsa bir gün insanlık,
Hiçbir şey yok olmamış olacaktır, dönüşerek sonsuz, büyük, ve bütün zamanları birleştiren bir sEVGİ..

mother2020childprint9mk7qn.jpg


Anneciğim!
Evlatlar vardır başarılarını, zaferlerini yazarlar...
Sana yazacak bir başarım, bir ödülüm yok anne.
Keşke olsaydı da, seni sevindirebilseydim.
Keşke, benim de anneme yazacak, anlatacak başarılarım olsaydı.
Ama yok anne...

Sevdiğin, okşadığın saçlarıma aklar düştü anne.
İlk evvel saçlarım hayat mücadelesinde yenildi.
Düşmanlarım hep benden güçlü oldu anne.
Onların tahta kılıçları benim çelikten kılıcımı paramparça etti.
Onlar beni yenmek için ne senaryolar yazdı, ne iftiralar attılar.
Ben, ‘masumum’ bile diyemedim.
Düşmanlarıma hep yenildim anne.

Ve ne yazık ki, dostlarıma da... Dostlarım da beni hep yendi...
Ben onları dost bilirken onlar beni meydanlarda tuş ettiler.
Arkamda hep bir hançer yarası oldu anne.
Senin anlayacağın, dostlarım beni düşmanlarımdan daha beter etti!
Kahkahayı unuttum, tebessümle dost oldum.
Yüzümde acı bir tebessüm var şimdi.
Bahtıma yenildim anne!

Çocukluk yıllarımın özlemiyle seni aradım anne...
Senden daha şefkatlisini,
daha merhametlisini bulamayacağımı bilerek...
Her şey küçükken güzelmiş anne.
Şimdi büyüdüm ve yenilmeyi öğrendim anne.

Gülü çok sevdim, hele alını, pembesini...
Bahtıma hep beyazı düştü anne...
O çok sevdiğim güllerin, dikenlerine yenildim anne...
Açlığa-tokluğa, hastalığa-sağlığa, dosta-düşmana...
Hepsine ama hepsine yenildim...

Senin anlayacağın hayata yenildim anne...
Yenildim...
ALINTI...
 
Cevap: Annem Yok Artık..........

SeßepSiz SeveßiLene ..


Yoksun .. ßen Sensizim ..

yaLnız kimSesizim Şimdi ..
Sana küstüğümde sığındığım arkadaşLarım ..
Neydi adLarı ? OnLar kimdi ?


Sana her kızışımda ßiriLerinin yanında aLırdım soLuğu .. Oysa en güvenLi kucak Sendin canözüm .. nasıLda ßiLemedim ..


Kırık aynamda Şimdi Senin yüzün ,
ßiraz teßessüm , ßirazda hüzün ..
Seni üzdüğüm her günün ..
Şimdi acıSını çekiyorum annem .


Sana kızıp kırdığım aynama ßakıyorum Şimdi .. ßiraz Senin yüzün yanSıyor , ßiraz ßenim .. GözLerimdeki yaşLar ßiLe pişman Senin omuzuna akamadıkLarı için .. Canım acıyor .. hemde çok ..


Sevmiyorum diyip Seni her yıkışımda ..
Sana döktürdüğüm her gözyaŞında ..
TeL teL ßeyazLaşan her saçında ..
Şimdi kendimi görüyorum annem ..


ßuLmuştum Seni üzmenin yoLunu .. Ne zaman kızSam sevmiyorum diyodum .. ßen Sevmiyorum dedikçe Sen kırıLıyordun ya , Sırça ßi köşkün yıkıLışını izLiyordum da anLamıyordum verdimğim haSarı .. OySa ne çok Severdim Seni annem .. Severdimde SöyLemezdim .. Keşke .. Keşke SöyLeSeydim ..


anne3do7dk2uf4.jpg



Meğer neymiş SensizLik annem ,
"Herkez öLecek" eLßet derken ßen ne yapmışım ,
Seni toprak ßağrına ßasıp kucakLarken ..
ßen yaşam mücadeLesine daLmışım ..


"öLüm var kızım" derdin de herkez öLücek anne öLümSüz insan mı var derdim .. ahh annem .. Oysa öLüm ßi sana yakışmazdı , ßi sana konduramazdımda .. Sen ßunu hiç biLmedin .. ßiLdirmedim ..


Şimdi özLüyorum Seni .
Kader diyip herşeye ßoyun eğmeni ..
iman doLu kaLßinLe secde etmeni ..
ÖzLüyorum işte nerdesin annem


"Ençok O`nu Sevin O`na Sığının ßu gününüze şükredin" derdin de .. poLLyannacıLık oynamakLa suçLardım Seni .. Oysa ne hakLıymıŞsın annem .. ÖzLedim ..


UykusuzLuktan çökmüş güzeL gözLerin ,
naSır tutmuş SertLeşmiş pamuk eLLerin ..
ßinßir yama iLe yamanmış yüreğin ..
Şimdi hiçßiri yok .. yokSun annem


AnımSamaya çaLışıyorum .. GözLerin , eLLerin .. çok güzeLdin çokk .. hiçßi anne Senin kadar güzeL oLamazdı işte ..
ya yüreğin .. yoktu ßenzeri annem ..
Şimdi .. Sende yokSun ..


lonelyboykm7.jpg



Anneme iyi ßak ey güzeL toprak ..
Onu Sana emanet ediyorum ..
ßen değerini ßiLemedim ..
Üzme onu Sakın canını acıtarak !!!


Şimdi oLsa diyorum .. ayrıLmam ßaşucundan uyurken , ve uyanıkken dizinin dißinden .. Şimdi oLsan Sahi anne .. Sana aşık oLduğum inSanı anLatırdım .. Ve ağLardım sana sarıLıp .. ßu inSanLar sevgiyi ßiLmiyo anne ! Neden ßöyLeLer derdim .. ßi Sen Severdin ßeni .. SeßepSiz .. heSapsız .. ßi Sen ..


Her kötüLükten uzak tut ..
Dokunmasın ne ßöcek nede kurt ..
Soğuk geceLerde ßeni ıSıttığı gißi ..
Sende onu Sar , Sıcak tut ..


Şimdi toprağını kıSkanıyorum anne .. kıSkanıyorumda söyLemeye diLim varmıyor ..
Toprağın ßana SesLenişini duyar gißi oLuyorum
- Düne kadar yanındaydı kıymet ßiLdinmi !!!
Susuyorum ..
ßari .. üzme onu oLurmu kara toprak .. acıtma canını ..


üŞümeSin eLLeri ..
Değişmesin teninin rengi ..
mahşer günü giydiği kefen gißi ..
ßemßeyaz nur oLsun yüzü .. meLekLer gißi ..


ßuLuşmamız mahşere kaLdı annem .. ÖzLemim , Sevdiğim , iLkim , Tekim .. ßuLuşuruz dimi anne .. ßeni aLırmısın cennet mekanına , yanına .. ALmasanda arada geL yanıma .. haLimi görüp üzüLme .. Sen ßir güLümse ßana yeter ..
AcıLarım diner annem ..
Sadece güLümSe ..





annem2vt4ip7.jpg



Alinti....
 
Cevap: Annem Yok Artık..........

ocukqm6wh41ne2.jpg


Hemde herkesin içinde anne.
Of dese olmaz, yok dese hiç,
Adını bile koyamamış,
Yardım etsene anne.
Anlayacağın eskiyi özledim anne,
Yeniden çocuk olmayı,
Sadece acıkınca ağlamayı,
Ve hiç şimdiyi yaşamamayı.
Zaman geriye gitmez değilmi?
Ya da ben yeniden çocuk olamazmıyım?
Söylesene onu unuttum diyebilirmiyim?
Yani herşey söylemek kadar kolay olabilirmi anne?
Dur söyleme,
Ben yine hayal kuruyorum değilmi?
Sadece kendimi kandırıyorum değilmi?
Peki kalbimi kim kandıracak anne?
Eskiden günlerin, hatta dakikaların hesabını tutardım,
Şimdi günlerden Cuma belkide salı,
Günlerin ne önemi kaldıki,
Takvimlere bile küs oldum anne.
Yinede ayaktayım, direniyorum.
Belkide bir ışık arıyorum,
Bulunca herşeyden kurtulabileceğim,
Ne güçlü büyütmüşsün beni anne!

ALINTI
 
Cevap: Annem Yok Artık..........

118cc4.jpg

Neden diye sormuştum kendime onca kez. Neden ben bu yatakhanede uyanıyorum? Neden benim annem, babam yok? Sonra kabulleniş gelmişti. O sert darbelere karşı sessiz ve tepkisiz bir kabulleniş. Aile kavramı neydi? O sokakta gördüğüm annesinin elini tutan kız mı? Yoksa babasının omuzlarında giden o küçük çocuk muydu aile? Ya da her sabah yurdun önünden yürüyerek geçen o yaşlı çift miydi? Ne kadar da zor bilmediğin bir şeyi anlatmak. Şimdilerde kolum alçıda, Ayşe ablanın söylediğine bakılırsa çok yaramazmışım. Yaramaz ne demek ki? Bizim okuldaki öğretmenimiz sınıftaki Atatürk resmini kırdığı için Ali’ye sen çok yaramaz bir çocuksun demişti ama ben hiç Atatürk resmi kırmadım ki. Geçen gün yurdun arka bahçesindeki parkta oynarken biri gelip beni itmişti, sonra onunla da yetinmeyip beni gelip salıncaktan düşürdü. Bu yüzden kolumun kırıldığını söylediler. Buradaki çocuklar çok değişik, kendinden küçükleri hep dövüyorlar. Müdüre Anne’ye o kadar söyledim ben düşmedim beni ittiler diye ama kimse yoktu ki onların beni ittiğini gören. Bazen burası benim evim diye bağırmak geliyor içimden, sonra çekiniyorum. Kimse burayı sevmiyor. Ailelerinin yanlarında olmamasının, ayda bir günlerini bile ayırıp insanların bizi ziyarete gelmemesinin, umursanmamanın acısını sanki buradan çıkartıyorlar ve ellerine geçen ilk fırsatta kaçıyorlar. Ayşe ablanın söylediğine bakılırsa buradan kaçan çocukların çok azı buraya tekrar suçsuz olarak dönerlermiş. Dışarısı uzaktan gözüktüğü gibi değilmiş. Geceleri sokaklarda adam öldürüyorlarmış, neden bir insan diğerinin öldürür ki? Biz aynı kandan aynı candan değil miyiz? Birde gündüz vakti bile hırsızlık olurmuş sokakların ortasında, neden başkasının parasına ihtiyacımız olsun? Zaten parasının ona fazla geldiğini düşünen biri kendinden daha fazla ihtiyacı olan birine yardım etmez mi? Sokakta hasta, yaşlı biri gördüğünde kafasını çevirmezler ki illa yardım ederler. Ben böyle söyledikçe Ayşe ablam acı acı gülüyor. Ama o haksız ben haklıyım değil mi?
ALINTI
 
Cevap: Annem Yok Artık..........

ya sementha sen niye böyle insanı perişan eden güzel duygusal şiirleri ekliyorsun canım.bende annemi 2 sene önce kaybettim hala gelecek diye bekliyorm bigün kavuşacaz biliyorum şimdilik uzaklarda geçici bi hasretlik işte...........
 
Cevap: Annem Yok Artık..........

ya sementha sen niye böyle insanı perişan eden güzel duygusal şiirleri ekliyorsun canım.bende annemi 2 sene önce kaybettim hala gelecek diye bekliyorm bigün kavuşacaz biliyorum şimdilik uzaklarda geçici bi hasretlik işte...........
canım benim allah sabır versin ...doğamda var işte cnm ya bende nie böle konulara yakınım anlayamıorum...:)
 
Cevap: Annem Yok Artık..........

bnde cok begendim,gercekten cok guzeldi,emegine saglik
seyma senin icin de cok üzüldum,allah sana sabir versin arkadasim,ama unutma rabbim sevdigi kullari yanina cabuk alirmis,
 
Geri
Üst