Annenin gözüyle...
Kızına sürekli
Doktorların annesiyle konuştuklarını dinlemişti.
Badem gözlüm,nur yüzlüm derdi anneciği.Halbuki kızın gözleri şaşı,yüzü ise sivilcelerle donanmıştı.Ama annesine göre O Pamuk Prenses`ten katlarca daha güzeldi.Kız küçükken annesinin dediklerine inanır,kendini güzeller güzeli sanırdı.Ama artık büyümüştü.İnanmıyordu annesinin bu sözlerine.Aynaya baktıkça annesinin ona yalan söylediğini daha iyi anlıyor,bu nedenle annesine karşı kötü duygular besliyordu.Doktorların annesiyle konuştuklarını dinlemişti.
Bir kaç ay içinde gözlerinin artık şaşılıkla da kalmayacağını,kör olacağını söylüyorlardı.Kız bunu duydukça çılgına dönüyordu.Artık gözleri kapanmıştı.Dünyanın eşsiz güzelliklerini artık göremiyordu.Kalbiyle hissetmek zorundaydı.Doktorlar onu ameliyat ederlerse çok az bir ihtimal de olsa düzelebileceğini söylediler.Kız en ufak ihtimalleri bile değerlendirmeye çalışıyordu,gözleri için.Bu nedenle ameliyatı kabul etti.Ameliyat epeyce uzun sürmüştü.Kız ameliyathaneden çıktı.Görebiliyordu.Ve aynaya baktı.İnanamıyordu.Adeta büyülenmişti.Çünkü aynaya baktığında yüzünü çok güzel görüyordu.Doktorlara:`yoksa estetik ameliyatıda mı yaptınız?diye sordu.Doktorlar susup kaldılar.Bir kaç dakika sonra sessizliği bozarak cevap verdi.Hayır yavrum.Annen bana lazım değil,benim gözlerimle bakarak ne kadar güzel olduğunu görsün diye sana gözlerini verdi!`... 
