Aşka Veda Edeceksin
Aşka Veda Edeceksin ,,
İyi bak bana,geri de bıraktıklarına... gör ki neleri yok etmişsin... kaybetmişsin demeyeceğim benden eser kalmadı çünkü... ağlamayı unutmuşken dostluğuna tutuldum..
Koskaca dünyada bir kelimeyle kayboldum.. bendeki bu yürek aşkını taşıyamazken ayrılık çanlarını susturmak için koşturduğum yollarda yoruldum...
Rüzgarın agaçları savurduğu gibi her yöne dağıldım... binlerce parçaya bölündüm ve bir kalemde silindim... aşkımın verdiği acıyla beraber yandım yokluğunun ızıdrabıyla daha da küllenmeye yüz tuttum... ne bir başka sevda döndürebilirdi eski beni, ne de sessiz çığlıklarla gitme diye haykırışıma rağmen giden seni... susturamadım içimdeki sevgimi konduramadım başka bir sevdaya seni...
Duvarlarla örülü yüreğime senden başka kimseyi sokmamaya yeminliyken başkasının yüreğine nasıl sakladın kendini... ahım var buna da and içtim... baktığın her yerde olacağım...
Bıraktığın şaheseri gördükçe acı çekeceksin... aynaya bakamaz olacaksın, ürkeceksin, başkasının gözlerinde de beni görmekten...
Korkulu rüyan olacağım sevdaya aşka yeminliyken tövbeler edeceksin yaptıklarından... aşk değil sen aşkı hak etmemişsin...
Bu yaranın bana nasıl zarar verdiği daha da yakından gör...
Duvarların üstüme gelmesine rağmen adını haykırdığımı,gecelerce rüyalarımda bile seni sayıkladığımı sanki sabah uyanamayacakmışım gibi olduğum da son bir kez daha güneşi göster ki onu göreyim diye allaha nasıl dua ettiğimi,göz pınarımı silmekten yorulduğumu,yanan kalbimin ateşini dindiremediğimde saçlarımı yolup nasıl delirdiğimi,yokluğunun her saniye daha da fazla beni yok ettiğini,bir lokma ekmeği göremeyecek kadar gözlerimin kör olduğunu belki bilemeyeceksin ama bu aşkın bana verdiği ızdırapla ben ölünce sende vicdnının pişmanlığından ;
KAHROLACAK ve bu aşka bir kez daha VEDA EDECEKSİN....
İyi bak bana,geri de bıraktıklarına... gör ki neleri yok etmişsin... kaybetmişsin demeyeceğim benden eser kalmadı çünkü... ağlamayı unutmuşken dostluğuna tutuldum..
Koskaca dünyada bir kelimeyle kayboldum.. bendeki bu yürek aşkını taşıyamazken ayrılık çanlarını susturmak için koşturduğum yollarda yoruldum...
Rüzgarın agaçları savurduğu gibi her yöne dağıldım... binlerce parçaya bölündüm ve bir kalemde silindim... aşkımın verdiği acıyla beraber yandım yokluğunun ızıdrabıyla daha da küllenmeye yüz tuttum... ne bir başka sevda döndürebilirdi eski beni, ne de sessiz çığlıklarla gitme diye haykırışıma rağmen giden seni... susturamadım içimdeki sevgimi konduramadım başka bir sevdaya seni...
Duvarlarla örülü yüreğime senden başka kimseyi sokmamaya yeminliyken başkasının yüreğine nasıl sakladın kendini... ahım var buna da and içtim... baktığın her yerde olacağım...
Bıraktığın şaheseri gördükçe acı çekeceksin... aynaya bakamaz olacaksın, ürkeceksin, başkasının gözlerinde de beni görmekten...
Korkulu rüyan olacağım sevdaya aşka yeminliyken tövbeler edeceksin yaptıklarından... aşk değil sen aşkı hak etmemişsin...
Bu yaranın bana nasıl zarar verdiği daha da yakından gör...
Duvarların üstüme gelmesine rağmen adını haykırdığımı,gecelerce rüyalarımda bile seni sayıkladığımı sanki sabah uyanamayacakmışım gibi olduğum da son bir kez daha güneşi göster ki onu göreyim diye allaha nasıl dua ettiğimi,göz pınarımı silmekten yorulduğumu,yanan kalbimin ateşini dindiremediğimde saçlarımı yolup nasıl delirdiğimi,yokluğunun her saniye daha da fazla beni yok ettiğini,bir lokma ekmeği göremeyecek kadar gözlerimin kör olduğunu belki bilemeyeceksin ama bu aşkın bana verdiği ızdırapla ben ölünce sende vicdnının pişmanlığından ;
KAHROLACAK ve bu aşka bir kez daha VEDA EDECEKSİN....
