Aşkım Yetmedi Sana
aşkım yetmedi sana ben sana yetmedim her elimi uzattığımda boşluktu tuttuğum
Dönme sakin askim yetmedi sana. Yetinmek nedir hic bilmezdin zaten. Ama benim sundugum ask yetinmen gerekenden cok daha fazlasini vaat etmisti sana. Benim gibi sevmeye biliyorum yüregin yetmedi…Bastan evet daha en bastan biliyordum bir gün itilip unutulan ne varsa beni onlara katacagini. Kavgam mücadelem seni anlik sevmelerle yasatmak icindi. Hicbir zaman sonsuza dek benim olmayacagini biliyordum...
Asla bu beklentiyle sevmedim seni. Sevdim evet ve bir gün hicbir sey söylemeden cekip de gidecegini bile bile. Kalman beni benim seni sevdigim kadar sevmen gerekmedi hic. Hicbir sey icin bana söz vermen gerekmedi...
Adı üstündeydi iste. Karsiliksizdi gercek askti. Varligini olusturan hicbir zerre beni anlamadi. Belki de anladi da ya ben sana fazla geldim yada sende bir seyler eksik kaldi...
Biliyor musun? Her elimi uzattigimda bosluktu tuttugum. Her dokunmak isteyisimde hicbir seydi buldugum. Her yemin edisimde bozmak oldu sonum. Savruldum…Ettigim dualar kadar yoktun...
Her sana bakisimda gözlerin öyle derin ucurumlara atti ki beni düsüp ölmekten degil her düstügümde ölememekten yoruldum. Hic isyan etmedim kadere. Hic kimseyi sorumlu tutmadim. Hic beddua etmedim sana ve hic lanet okumadim askina...
Hic aglamadim ardindan bakarken. Uykularim hic bölünmedi. Yasamaya hic ara vermedim ve hicbir vakit düsünmedim ölümü. Yasamali ve yasadikca seni sevmeliydim. Cünkü biliyordum askin benimle birlikte gelmeyecekti mezara.
Öteki dünyada da kavusamayacaktik. Burada sevemediysen beni orada da sevemeyecektin. İki dünyada da yoklugunu cekmek fazlaydi kahrolurcasina seven gönlüme...
Ben böyleyim iste. Böyle büyük sevdim seni. Söylesene kim sevdi seni bu kadar körü körüne. Bu kadar beklentisiz. Bir varligi seviyor olmak kolaydi her zaman. Bense yoklugunu sevdim senin. Kolay olan varligini degil zor olan yoklugunu sevdim...
Dönmen icin degil. Hic dönmeyecegini bilerek…Sevmen icin degil hic sevmeyecegini bilerek koskocaman bir sensizligi icimdeki her bir hücreye itinayla yerlestirerek gittigin yollara mutluluk dualari serperek beklemeden aglamadan dönmen icin yalvarmadan ölmeden yasaya yasaya ve acimi sindirerek sevdim. Arif im Söylesene ben sana ne yaptim ne...?
Dönme sakin askim yetmedi sana. Yetinmek nedir hic bilmezdin zaten. Ama benim sundugum ask yetinmen gerekenden cok daha fazlasini vaat etmisti sana. Benim gibi sevmeye biliyorum yüregin yetmedi…Bastan evet daha en bastan biliyordum bir gün itilip unutulan ne varsa beni onlara katacagini. Kavgam mücadelem seni anlik sevmelerle yasatmak icindi. Hicbir zaman sonsuza dek benim olmayacagini biliyordum...
Asla bu beklentiyle sevmedim seni. Sevdim evet ve bir gün hicbir sey söylemeden cekip de gidecegini bile bile. Kalman beni benim seni sevdigim kadar sevmen gerekmedi hic. Hicbir sey icin bana söz vermen gerekmedi...
Adı üstündeydi iste. Karsiliksizdi gercek askti. Varligini olusturan hicbir zerre beni anlamadi. Belki de anladi da ya ben sana fazla geldim yada sende bir seyler eksik kaldi...
Biliyor musun? Her elimi uzattigimda bosluktu tuttugum. Her dokunmak isteyisimde hicbir seydi buldugum. Her yemin edisimde bozmak oldu sonum. Savruldum…Ettigim dualar kadar yoktun...
Her sana bakisimda gözlerin öyle derin ucurumlara atti ki beni düsüp ölmekten degil her düstügümde ölememekten yoruldum. Hic isyan etmedim kadere. Hic kimseyi sorumlu tutmadim. Hic beddua etmedim sana ve hic lanet okumadim askina...
Hic aglamadim ardindan bakarken. Uykularim hic bölünmedi. Yasamaya hic ara vermedim ve hicbir vakit düsünmedim ölümü. Yasamali ve yasadikca seni sevmeliydim. Cünkü biliyordum askin benimle birlikte gelmeyecekti mezara.
Öteki dünyada da kavusamayacaktik. Burada sevemediysen beni orada da sevemeyecektin. İki dünyada da yoklugunu cekmek fazlaydi kahrolurcasina seven gönlüme...
Ben böyleyim iste. Böyle büyük sevdim seni. Söylesene kim sevdi seni bu kadar körü körüne. Bu kadar beklentisiz. Bir varligi seviyor olmak kolaydi her zaman. Bense yoklugunu sevdim senin. Kolay olan varligini degil zor olan yoklugunu sevdim...
Dönmen icin degil. Hic dönmeyecegini bilerek…Sevmen icin degil hic sevmeyecegini bilerek koskocaman bir sensizligi icimdeki her bir hücreye itinayla yerlestirerek gittigin yollara mutluluk dualari serperek beklemeden aglamadan dönmen icin yalvarmadan ölmeden yasaya yasaya ve acimi sindirerek sevdim. Arif im Söylesene ben sana ne yaptim ne...?
