ayrılık acısı!

*MeleK*

♥Ben Aşık Olduğum Adamın Aşık Olduğu Kadınım♥
ayrılık acısı!

(Büyük bir zat için)

Büyüleyen gözleri, neşe veren sözleri,
Hepsi de hayal oldu, ayrılık yaman oldu.
Tatlı bakışlarının silinmiyor izleri,
Dertliyim, görmeyeli, hayli bir zaman oldu.

Kavuşmak düşüncesi ümidimi yitirdi,
Dayanılmaz bu hasret, beni yaktı bitirdi,
İnanılmaz noktaya, nasıl alıp getirdi,
Kalbimi zulmet bastı, gözüm kan revan oldu.

Sarhoş gibi gezerim, aşkıyla bunca yıldır,
Rabbim bu engelleri, artık yolumdan kaldır,
Ya beni öldür, yahut, kalbime huzur doldur,
Karardı gündüz gecem, her anım hicran oldu.

Korudum emanetini, asla yakıp yıkmadım,
Onu kalbime koydum, yabancıya bakmadım,
En yüce yâr olarak, dilimden bırakmadım,
Merhametli sevgisi canıma canan oldu.

Ayrılık zindan imiş, yüreğim kan ağlıyor,
Gözyaşım hiç durmuyor, ırmak gibi çağlıyor,
Bu ayrılık ateşi, ciğerimi dağlıyor,
Gökler nasıl karardı, her yer toz duman oldu.

Hayaller filim gibi, gelir geçer gözümden,
Hasretlik çizgileri, okunuyor yüzümden.
Allah için söz verdim, asla dönmem sözümden,
Üzüntülü halime, ayrılık derman oldu.

Bütün düşüncem odur, gönlüm onu anıyor,
O tatlı hâtıralar, gözümde canlanıyor.
Halimden anlamayan, beni deli sanıyor,
Diyorlar yazık buna, yıkıldı viran oldu.

Benim gibi bir âşık, cihanda yok diyorum,
Kimse böyle sevemez, itiraf ediyorum.
Artık düştüm yollara, vuslata gidiyorum,
Kalbim, korkunç dalgalı, koca bir umman oldu.
 
Geri
Üst