Ben seni seviyorum
Bittigini sandıgın yerde baslamak mı ask dedigin?
Silinmis günlüklerini okumak icin cırpınması mı; yoksa hepsi bahanesi mi sevmeyi kendine ask bilen yüregin?
Ben, seni seviyorum, evet!
Gozlerinden suzulen yagmurları seviyorum. İcime dusen cıglıklarını…
Ben, nicedir unuttugum arzuları caglayan sesini seviyorum, kesik kesik nefesini...
Sıradan alelade olsa bile bana özel gülüslerini, göz göze gelislerini zamansız, rastgele esip gecislerini…
Cocuk kimliginde sen, acının gıyabı! Her türlüsünü yasatacaksın bana kederin, bilirim!
Sensizlikse nasibim, acımam kendime, utanmam, bu zehri de icerim! Al, senin olsun bende kalan! Ömrüm diyetidir gözlerinin!
Bana "git!" deme sevgili, senden gecen yolların delisiyim ben, gitmek ölümdür cok zaman! Sensiz ölemem. Öyle hünerlerim yok benim!
Gel bak; Üsüyen bir cocuk içim. Yüreginin ayazını sevdigim, sarıp sarmalamıyorsun nicedir...
Korkuyorsun, oysa korkudur askta asktan ziyade sevdigim. Korkunun içinde kıvranıp gecelerce, atesten minareler dikip, Kabil’e kindar cocuklar besledigim...
Benim sevdam ac sevgili. Yüregim agır! Aksak! Gel bak cıglıklar yasatıyorum, suskunluguna inat! Sehirler kuruyorum sevgili, tum dunyaya ibret, sehirler sevsin diye seni.
Yuregim hasta, yaralı, acınası nicedir. Oyle talihsiz yasıyorum ki sevisleri, kanserli hucrelerim, her biri digerinden kirli.
Beni bunlardan ibaret sayma ne olur! Bu satırlar degil adresim! Ben sana söyleyemediklerimdeyim…
Ne halde oldugumu anlatmayacagım.. Nedeni yok, olmayacakta biliyorsun, zamanı olmayacak hic aklıma düsüslerinin. Bir gece ansızın, dokunusu gibi dudaga, kenarından süzülen tek damla gözyasının, öyle zamansız olacak seni sevmeye gelislerim…
Ben geldim, kapandı gözlerin...
Silinmis günlüklerini okumak icin cırpınması mı; yoksa hepsi bahanesi mi sevmeyi kendine ask bilen yüregin?
Ben, seni seviyorum, evet!
Gozlerinden suzulen yagmurları seviyorum. İcime dusen cıglıklarını…
Ben, nicedir unuttugum arzuları caglayan sesini seviyorum, kesik kesik nefesini...
Sıradan alelade olsa bile bana özel gülüslerini, göz göze gelislerini zamansız, rastgele esip gecislerini…
Cocuk kimliginde sen, acının gıyabı! Her türlüsünü yasatacaksın bana kederin, bilirim!
Sensizlikse nasibim, acımam kendime, utanmam, bu zehri de icerim! Al, senin olsun bende kalan! Ömrüm diyetidir gözlerinin!
Bana "git!" deme sevgili, senden gecen yolların delisiyim ben, gitmek ölümdür cok zaman! Sensiz ölemem. Öyle hünerlerim yok benim!
Gel bak; Üsüyen bir cocuk içim. Yüreginin ayazını sevdigim, sarıp sarmalamıyorsun nicedir...
Korkuyorsun, oysa korkudur askta asktan ziyade sevdigim. Korkunun içinde kıvranıp gecelerce, atesten minareler dikip, Kabil’e kindar cocuklar besledigim...
Benim sevdam ac sevgili. Yüregim agır! Aksak! Gel bak cıglıklar yasatıyorum, suskunluguna inat! Sehirler kuruyorum sevgili, tum dunyaya ibret, sehirler sevsin diye seni.
Yuregim hasta, yaralı, acınası nicedir. Oyle talihsiz yasıyorum ki sevisleri, kanserli hucrelerim, her biri digerinden kirli.
Beni bunlardan ibaret sayma ne olur! Bu satırlar degil adresim! Ben sana söyleyemediklerimdeyim…
Ne halde oldugumu anlatmayacagım.. Nedeni yok, olmayacakta biliyorsun, zamanı olmayacak hic aklıma düsüslerinin. Bir gece ansızın, dokunusu gibi dudaga, kenarından süzülen tek damla gözyasının, öyle zamansız olacak seni sevmeye gelislerim…
Ben geldim, kapandı gözlerin...
