Bilmek benimde hakkım
Neyi ozledigini, kalbinin arzuladigi seye kavusmanin hayalini kurmaya cesaret edip edemedigini bilmek istiyorum. Kac yasinda oldugun beni ilgilendirmiyor. Ask icin, hayallerin icin, yasiyor olma seruveni için bir aptal gibi gorunme riskini goze alip almayacagini bilmek istiyorum.
Ay'inin etrafinda hangi gezegenlerin dondugu beni ilgilendirmiyor. Kederinin merkezine dokunup dokunmadigini, hayatin ihanetlerince acilip acilmadigini, daha fazla aci korkusundan kapanip kapanmadigini bilmek istiyorum.
Saklamaya, azaltmaya ya da duzeltmeye çalismadan benim ya da kendi acinla oturup oturamayacagini bilmek istiyorum.
Benim ya da kendi nesenle olup olamayacagini, insan olmanin sinirliligini hatirlamadan, bizi dikkatli ve gerçekci olmamiz icin uyarmadan cilginca dans edip coskunun seni parmak uclarina kadar doldurmasina izin verip vermeyecegini bilmek istiyorum.
Bana anlattigin hikayenin dogru olup olmamasi beni ilgilendirmiyor. Kendi kendine durust olmak için bir baskasini hayal kirikligina ugratip ugratamayacagini; ihanetin suclamasina dayanip, kendi ruhuna ihanet edip etmeyecegini bilmek istiyorum.
Guvenebilir ve guvenilebilir olup olamayacagini bilmek istiyorum.
Her gun sevimli olmasa da guzelligi gorup goremeyecegini bilmek istiyorum.
Benim ve kendi hatalarinla yasayip yasayamayacagini; bir golun kenarinda durup gumus ay'a "EVET!" diye bagirip bagirmayacagini bilmek istiyorum.
Nerede yasadigin ya da ne kadar paran oldugun beni ilgilendirmiyor. Keder ve umutsuzlukla gecen bir gecenin ardindan, yorgun, bitap da olsan, cocuklar icin yapilmasi gerekenleri yapip yapmayacagini bilmek istiyorum.
Kim oldugun, buraya nasil geldigin beni ilgilendirmiyor. Cekinmeden benimle atesin ortasinda durup durmayacagini bilmek istiyorum.
Nerede, kiminle, ne okudugun beni ilgilendirmiyor. Diger hersey bittiginde seni ayakta tutan seyin ne oldugunu bilmek istiyorum.
Kendinle yalniz kalip kalamadigini ve o bos anlarda sana arkadaslik eden kendini gercekten sevip sevmedigini bilmek istiyorum.
Ay'inin etrafinda hangi gezegenlerin dondugu beni ilgilendirmiyor. Kederinin merkezine dokunup dokunmadigini, hayatin ihanetlerince acilip acilmadigini, daha fazla aci korkusundan kapanip kapanmadigini bilmek istiyorum.
Saklamaya, azaltmaya ya da duzeltmeye çalismadan benim ya da kendi acinla oturup oturamayacagini bilmek istiyorum.
Benim ya da kendi nesenle olup olamayacagini, insan olmanin sinirliligini hatirlamadan, bizi dikkatli ve gerçekci olmamiz icin uyarmadan cilginca dans edip coskunun seni parmak uclarina kadar doldurmasina izin verip vermeyecegini bilmek istiyorum.
Bana anlattigin hikayenin dogru olup olmamasi beni ilgilendirmiyor. Kendi kendine durust olmak için bir baskasini hayal kirikligina ugratip ugratamayacagini; ihanetin suclamasina dayanip, kendi ruhuna ihanet edip etmeyecegini bilmek istiyorum.
Guvenebilir ve guvenilebilir olup olamayacagini bilmek istiyorum.
Her gun sevimli olmasa da guzelligi gorup goremeyecegini bilmek istiyorum.
Benim ve kendi hatalarinla yasayip yasayamayacagini; bir golun kenarinda durup gumus ay'a "EVET!" diye bagirip bagirmayacagini bilmek istiyorum.
Nerede yasadigin ya da ne kadar paran oldugun beni ilgilendirmiyor. Keder ve umutsuzlukla gecen bir gecenin ardindan, yorgun, bitap da olsan, cocuklar icin yapilmasi gerekenleri yapip yapmayacagini bilmek istiyorum.
Kim oldugun, buraya nasil geldigin beni ilgilendirmiyor. Cekinmeden benimle atesin ortasinda durup durmayacagini bilmek istiyorum.
Nerede, kiminle, ne okudugun beni ilgilendirmiyor. Diger hersey bittiginde seni ayakta tutan seyin ne oldugunu bilmek istiyorum.
Kendinle yalniz kalip kalamadigini ve o bos anlarda sana arkadaslik eden kendini gercekten sevip sevmedigini bilmek istiyorum.
