bir kadını aglatmak.. aziz nesinden
rüyada birini ağlatmak
Bir kadını ağlatmak çok zor değildir
aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir
yazıya... En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak
zordur. Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun yüreğine ulaşmış
de...mektir. Ama o yüreğin değerini bile...memiş olacak ki ağlatan, gözünü
bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yüreğe! - İşte o zaman
koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz, nefes alamaz;
çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının sonra.
Ağlamayacağım, der içinden. Ama engel olamaz işte. Çünkü yüreğine
ulaşmıştır birileri ve iğneler saplamaktadır.. Bu acıya ne kadar karşı
koyabilir ki bir kadın. İnce ince süzülür yaşlar gözünden; önce birkaç
damla, sonra bir yağmur seli... Ve kadın ağlar; hem de çok! Sanmayın ki
gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan,
orada bıraktığı yaradır. O yaranın hiç kapanmayacağını, kapansa bile
izinin kalacağını bilir kadın; o yüzden ağlar. Ama bilir misiniz,
ağlamak kadınları olgunlaştırır. Her damla, daha çok kadın yapar
kadınları. Her damla bir derstir çünkü.Bazen kadınlar ağladığında çoğu
insan, ağlama niye ağlıyorsun ki, değmez onun için derler.
Bilmediklerindendir böyle demeleri. Çünkü yürekleri acıyan kadınlar
ağlamazlarsa, ölürler. İçlerindeki zehirdir onları öldüren! Ağlayarak o
zehirden kurtulur kadınlar, o irini temizlerler yaralarındaki! Çünkü
bilirler, o irin temizlenmezse iltihaba dönüşür yaraları.Dönüşmemesi
lazımdır oysa. O yüzden de bolca ağlarlar. Zaman geçer sonra. Kadınlar
kendilerine sarılmayı öğrenirler. Umarım öğrenirler, yoksa ruhlar sapkın
yollara çarpar kendini. Sapan ruhların doğru yolu bulması da yeni
acılar demektir. Bunu bilir kadınlar, o yüzden eninde sonunda öğrenirler
kendilerine sarılmayı... Çok ağlayan kadınlar, bir çok şeyden vazgeçen
kadınlardır aslında. Her damla olgunlaştırır kadınları evet ama
olgunlaştıkça o safça inandıkları aşk gerçeği onların gözünde küçülür.
Küçüldükçe değerini yitirir ve işte o zaman kendilerine sarılıp, yeni
bir kadın yaratırlar kendilerinden. Güçlü, yenilmez, mağrur ve aşka
inanmayan... İnsanlar soruyorlar çoğu zaman neden bu kadar çok bekar
kadın var diye; hepsi kariyer derdinde olan. Çünkü inançlarını yitirdi o
kadınlar. Zamanında yüreklerine o kadar çok iğne saplandı ki, o kadar
çok ağladılar ki! Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına
inanıyorlar, o yüzden kendilerine sarılıyorlar. Çünkü biliyorlar ki
sarıldıkları adamlar onları hak etmedi; hem de hiçbir zaman! Hep bir
çıkarları oldu sarıldıkları adamların. E.. o zaman niye sarılsınlar ki!
Niye sarılalım ki! Etrafınızda yürekten ağlayan bir kadın varsa bilin ki
olgunlaşıyordur. Bilin ki, gerçekleri kabul etmeye başlamıştır. Bilin
ki, artık aşkın olmadığına inanmıştır. Bilin ki, sarılacak tek bir
doğrusu kalmıştır. O da kim, ne diye sormayın artık. Çok ağlayan
kadınlar, eninde sonunda kendilerine sarılırlar çünkü! AZİZ NESIN**
Bir kadını ağlatmak çok zor değildir
aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir
yazıya... En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak
zordur. Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun yüreğine ulaşmış
de...mektir. Ama o yüreğin değerini bile...memiş olacak ki ağlatan, gözünü
bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yüreğe! - İşte o zaman
koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz, nefes alamaz;
çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının sonra.
Ağlamayacağım, der içinden. Ama engel olamaz işte. Çünkü yüreğine
ulaşmıştır birileri ve iğneler saplamaktadır.. Bu acıya ne kadar karşı
koyabilir ki bir kadın. İnce ince süzülür yaşlar gözünden; önce birkaç
damla, sonra bir yağmur seli... Ve kadın ağlar; hem de çok! Sanmayın ki
gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan,
orada bıraktığı yaradır. O yaranın hiç kapanmayacağını, kapansa bile
izinin kalacağını bilir kadın; o yüzden ağlar. Ama bilir misiniz,
ağlamak kadınları olgunlaştırır. Her damla, daha çok kadın yapar
kadınları. Her damla bir derstir çünkü.Bazen kadınlar ağladığında çoğu
insan, ağlama niye ağlıyorsun ki, değmez onun için derler.
Bilmediklerindendir böyle demeleri. Çünkü yürekleri acıyan kadınlar
ağlamazlarsa, ölürler. İçlerindeki zehirdir onları öldüren! Ağlayarak o
zehirden kurtulur kadınlar, o irini temizlerler yaralarındaki! Çünkü
bilirler, o irin temizlenmezse iltihaba dönüşür yaraları.Dönüşmemesi
lazımdır oysa. O yüzden de bolca ağlarlar. Zaman geçer sonra. Kadınlar
kendilerine sarılmayı öğrenirler. Umarım öğrenirler, yoksa ruhlar sapkın
yollara çarpar kendini. Sapan ruhların doğru yolu bulması da yeni
acılar demektir. Bunu bilir kadınlar, o yüzden eninde sonunda öğrenirler
kendilerine sarılmayı... Çok ağlayan kadınlar, bir çok şeyden vazgeçen
kadınlardır aslında. Her damla olgunlaştırır kadınları evet ama
olgunlaştıkça o safça inandıkları aşk gerçeği onların gözünde küçülür.
Küçüldükçe değerini yitirir ve işte o zaman kendilerine sarılıp, yeni
bir kadın yaratırlar kendilerinden. Güçlü, yenilmez, mağrur ve aşka
inanmayan... İnsanlar soruyorlar çoğu zaman neden bu kadar çok bekar
kadın var diye; hepsi kariyer derdinde olan. Çünkü inançlarını yitirdi o
kadınlar. Zamanında yüreklerine o kadar çok iğne saplandı ki, o kadar
çok ağladılar ki! Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına
inanıyorlar, o yüzden kendilerine sarılıyorlar. Çünkü biliyorlar ki
sarıldıkları adamlar onları hak etmedi; hem de hiçbir zaman! Hep bir
çıkarları oldu sarıldıkları adamların. E.. o zaman niye sarılsınlar ki!
Niye sarılalım ki! Etrafınızda yürekten ağlayan bir kadın varsa bilin ki
olgunlaşıyordur. Bilin ki, gerçekleri kabul etmeye başlamıştır. Bilin
ki, artık aşkın olmadığına inanmıştır. Bilin ki, sarılacak tek bir
doğrusu kalmıştır. O da kim, ne diye sormayın artık. Çok ağlayan
kadınlar, eninde sonunda kendilerine sarılırlar çünkü! AZİZ NESIN**
