Bitmek Zorunda Kaldık ..

[Angel_tears]

Toyluğumun Baharında
Ustalığımın Maharetiyle Yüreğime İşlemiştim Onu..
Birimizi Sevmiştik Çok Sevmiştik..
Sonra Birbirimizi Geceye Emanet Edip

Ayrıldık..

Acemice..

Kaçar Gibi Ayrıldık..

Sebepsiz Kopmaların Suçlu Tedirginliğini Yaşıyorduk..
Ve Sessizlik Sessizce Gelip
Gecenin En Tatlı Anında Aramıza Girmişti..
Nasıl Oldu Bilmiyorum
Apansız Sustuk..

Oysa Konuşacak Çok Şey Vardı
Ama Biz Susmayı Tercih Ettik..

İkimizde Sessizliğin Bozulacağı Anı Bekliyorduk..
Bir İki Defa Sessizliği Bozacak Oldum

Ama Öyle Güzel Susuyordu Ki Bozmaya Kıyamadım..
Öylesine Güzel Susup Öylesine Güzel Bakıyordu Ki
Sol Yanımda Bir Yerlerin Göçtüğünü Hissettim..


Bas Bas Sevdiğimi Haykırıyordu Gözlerim..
Sanırım Beni Anlıyor
Ve Daha Bi Güzel Bakıp Daha Bi Güzel Susuyordu..

Sonra..


Sonra Ayrıldık..

Neden Ayrıldığımızı Bilmiyorduk..
Bilmiyorduk Ama Ayrıldık..

Bir Birimize Ters İstikametlere Gittik..
El Ele Aynı Yöne Gider Gibi Başka Yönlere Gittik..

Bu Hikaye Böyle Bitmemeli
Böyle Ayrılmamalı
Hatta Hikayede Ayrılık Kelimesi Bile Geçmemeliydi

Ama Öyle Bir Ayrılık Yaşadık Ki
Ayrılık
Hikayeyi De Bizi De Öyle Bir Hüzne Saldı Ki
Ayrılığın Kahreden Hüznünde Biz Dahil Herşeyi Kaybettik..

[Bitmek Zorunda Kaldık
Aşkı İtmek Zorunda Kaldık...]

​