Burdan Atlasam Canım Acırmı Anne
Burdan Atlasam Canım Acırmı Anne
Uçurumun kenarındaki küçük kızım...
Anneme dönüyorum;yorgun yüzündeki masmavi gözlerine bakarak;
"Burdan atlasam canım acır mı anne?" diyorum...
"Olmaz.." diyor."Ben yanındayken sana birşey olmaz izin vermem!"
"Burdan atlasam canım acır mı anne?" diyorum...
"Olmaz.." diyor."Ben yanındayken sana birşey olmaz izin vermem!"
Şimdi yine uçurumun kenarındayım...
Bu sefer yalnız..
Annemin yüzündeki
Annemin yüzündeki yorgunluğu miras edinip kendime;
uzun uzun bakıyorum uçuruma...
"SusuyoruM!"
Hayallerim geliyor gözlerimin önüne...
Karşılığını beklemeden tüm gücümle sevdiklerim!
En zor zamanlarında yanında olduklarım ve hiçbir zor zamanımda;
Yanımda bulamadıklarım!
Yüzümü rüzgara veriyorum...
Kollarımı iki yana açıp soruyorum;
"Buradan atlasam canım acır mı anne?"
Sen duymasan da bu soruyu ben cevabı biliyorum...
Ne atlayabiliyorum;ne kalabiliyorum..!
Uçurumun kenarında dizlerimin üzerine çöküp ağlıyorum...
Sana
yalnızlığıma
yaşadıklarıma...
"Canım zaten acıyor anne;
. . .Atlayayım mı?"
alinti