Büyüyorum..
Aşkın anlamı karmaşaymış...Öğreniyorum.
Büyüyorum....
Belki de büyümek eş zamanlı canının yanmasıyla.Hep beklemede kalmak bile uzak tutmuyor sizi aşktan.Oturup gerçek aşkımı bulmalıyım diye bekledim.Dile kolay....Az zaman deil....
Sonra....Sonra herşey bir anda oldu.Öyle bir sevdim ki hangi ara sevdim nasıl aşık oldum bilemedim.Ama tek gerçek vardı...Deliler gibi sevdiğim...Gerçekten uğruna canımı bile verebileceğim bir insan vardı.Nefesiyle mutlu olduğum....Varoluşunu sevdiğim.Onunla varolduğum......Olmadığında kendimi eksik hissettiğim...Ve herkesi bir kenara koydurtabilecek bir ruh...
Üstelik yaşamadan hiç inanmadım ben böyle bir aşka...Soru işaretiydi hep kafamda..."gerçekten aşk die bir şey var mı???"
İnandım onunla...yaşıyorum çünkü...Hiçbir seni seviyorum laf olsun diye çıkmadı ağzımdan...Çok söyledim çünkü çok sevdim.Ve hiçbiri anlamsız sıradan deildi...Hepsi sevgimi,aşkımı üzerinde taşıyamayan tarzdandı....Sevgi sözcükleri bile anlamsız kaldı.Oysa baksam anlar...Biliorum...Hep anlar....
Ama inandıramadım...
evet inandıramadım....en çok bu acıttı canımı...onun bana kıyamayışından verdiği tepkisiz kalma tepkileri benim en çok canımı acıtandı...O da bunu anlayamadı...
Zarar vermeme inançlarımız farklıydı aynı olan tüm o huylara inat...Ben sorun varsa susmammmm asla konu çözülmeden....O ise hem susar hem susturur...souyalım o konudan kendimize gelelim die....Ama ben öğrenemedim bir şeyleri kenara atmayı....
İşte böyle bir tartışmanın ardından sabahın köründe derse gitmem gereken ve aslında uykumun geldiği bir anda uyuyamıyorum...Çünkü bende değilim....Uzaklarda birindeyim....Üstelik hiç katlanamayacağımı düşündüğüm bir şeyi bana yapmış olmasına rağmen telefonu kapatmak gibi...
Nerede kaldı benim gururum?
Nerede kaldı benim inadım?
Hırçın küçük kız neden bu hale geldi?....
Nelere kadirsin ey aşk???Daha neler değişecek bende?...
Artık bir muammayım...aşk size geldiğinde öyle bir yere geliyorsunuz ki siz mi oydunuz o mu sizdi unutluyor...aşk öyle bir muamma ki yoksa aşk mı muammaydı...İşte böyle bir karıştım ben....Aşkın anlamı karmaşaymış...sonsuz mutluluğun yanı sıra....
Büyüyorum....
Belki de büyümek eş zamanlı canının yanmasıyla.Hep beklemede kalmak bile uzak tutmuyor sizi aşktan.Oturup gerçek aşkımı bulmalıyım diye bekledim.Dile kolay....Az zaman deil....
Sonra....Sonra herşey bir anda oldu.Öyle bir sevdim ki hangi ara sevdim nasıl aşık oldum bilemedim.Ama tek gerçek vardı...Deliler gibi sevdiğim...Gerçekten uğruna canımı bile verebileceğim bir insan vardı.Nefesiyle mutlu olduğum....Varoluşunu sevdiğim.Onunla varolduğum......Olmadığında kendimi eksik hissettiğim...Ve herkesi bir kenara koydurtabilecek bir ruh...
Üstelik yaşamadan hiç inanmadım ben böyle bir aşka...Soru işaretiydi hep kafamda..."gerçekten aşk die bir şey var mı???"
İnandım onunla...yaşıyorum çünkü...Hiçbir seni seviyorum laf olsun diye çıkmadı ağzımdan...Çok söyledim çünkü çok sevdim.Ve hiçbiri anlamsız sıradan deildi...Hepsi sevgimi,aşkımı üzerinde taşıyamayan tarzdandı....Sevgi sözcükleri bile anlamsız kaldı.Oysa baksam anlar...Biliorum...Hep anlar....
Ama inandıramadım...
evet inandıramadım....en çok bu acıttı canımı...onun bana kıyamayışından verdiği tepkisiz kalma tepkileri benim en çok canımı acıtandı...O da bunu anlayamadı...
Zarar vermeme inançlarımız farklıydı aynı olan tüm o huylara inat...Ben sorun varsa susmammmm asla konu çözülmeden....O ise hem susar hem susturur...souyalım o konudan kendimize gelelim die....Ama ben öğrenemedim bir şeyleri kenara atmayı....
İşte böyle bir tartışmanın ardından sabahın köründe derse gitmem gereken ve aslında uykumun geldiği bir anda uyuyamıyorum...Çünkü bende değilim....Uzaklarda birindeyim....Üstelik hiç katlanamayacağımı düşündüğüm bir şeyi bana yapmış olmasına rağmen telefonu kapatmak gibi...
Nerede kaldı benim gururum?
Nerede kaldı benim inadım?
Hırçın küçük kız neden bu hale geldi?....
Nelere kadirsin ey aşk???Daha neler değişecek bende?...
Artık bir muammayım...aşk size geldiğinde öyle bir yere geliyorsunuz ki siz mi oydunuz o mu sizdi unutluyor...aşk öyle bir muamma ki yoksa aşk mı muammaydı...İşte böyle bir karıştım ben....Aşkın anlamı karmaşaymış...sonsuz mutluluğun yanı sıra....
