Vefat eden insana üzülmek, sessiz ağlamak tamamen doğal ve insani bir davranıştır. Dinimizde yas tutmanın çerçevesi bellidir. Her ölüm insana ahireti hatırlattığı gibi, cenazesi olan evdeki insanlar ve onların yakınları da bu ölümden kendilerine pay çıkarmalıdır. Vefat edenin yakınları memnun ve sevinçli görünmekten kaçınmalıdır.
Ölenin evinde yemek pişirilmesi haram değil, ancak üzüntüden yemek pişirmeye bilirler. Ona göre de çevredeki komşu ve akrabaların acı ve elem içind eolan ev halkına yarım etmesi gerekir.Bu eylem dinimize göre müstehap kabul edilmiş, hem de insani bir görevdir. Resulullah (sav) Cafer bin Ebu Talib şehid: Cafer'in ailesine yemek yapıp götürün. Çünkü onların başına onları meşgul eden bir musibet gelmiştir buyurarak cenazesi bulunan evine yemek yapılmasını buyurmuştur..Cenazesi olan bir evde TV seyretmek, radyo ve müzik dinlemek yasak olmamakla beraber, ölen insana saygı amacıyla bu evin biraz sakin ve sessiz olması daha uygundur. Bu, hem ölene saygı belirtisidir, hem de ev halkına ölümü hatırlatır. Ölenle ölünmez ifadesi bu açıdan yanlış fakat hayattanda tamamiyle el çekmemek anlamı düşünüldüğünde doğrudur. Kısacası ölü çıkan yas evinde eğlence anlamında tv açmak,müzik dinlemek hoş bir davranış değilidir. Ölen kişiye bol dua etmeli ölümden ders çıkarılmalıdır.
