Çocuklar ve örnek aldıkları
Birgün cocugum dogdu. O dünyaya geldiginde, yetismem gereken ucaklar ve ödenmesi gereken faturalarla mesguldum. Ben uzaklardayken yürümeyi ögrendi. Konusmayida öyle.
Ve biraz büyüdügünde „ Senin gibi olmak istiyorum baba“ demeye basladi. „ Bende büyüyünce senin gibi olacagim.“
Isyerine telefon acip „ Baba, eve ne zaman geleceksin?“ diye sorardi SIK SIK.
-Ne zaman gelecegimi bilmiyorum oglum. Ama geldigimde birlikte güzel vakit gecirecegimizden emin olabilirsin.
Yillar öylece gecip gitti. Oglum 10 yasina geldi. Ona güzel bir top aldim.
-Top icin tesekkürler baba! dedi. Hadi oynayalim.
-Bu hafta sonu tamamlamam gereken isler var, dedim. Bugün olmaz haftaya, tamam mi?
-Tamam dedi fakat yüzündeki gülümseme eksilmedi. Büyüyünce baba bende senin gibi olmak istiyorum dedi.
Yillar öyle gecip gitti. Oglum önce ilk okuldan sonra liseden sonra üniversiteden mezun oldu. Bu durumda baska bir cok baba gibi benim de söylemem gereken bir seyler vardi:
-Seninle gurur duyuyorum oglum. Gel söyle biraz oturalim; sana diyeceklerim var, dedim. Basini salladi ve gülümseyerek:
-Arkadaslara sözüm var baba, dedi. Sen arabanin anahtarlarin verebilirmisin bana? Sonra görüsürüz, oldu mu?
Yillar öylece gecip gitti. Emekli oldum. Artik bol vaktim vardi. Oglum ise baska bir sehirde iyi bir is bulmustu, orada yasiyordu. Bir gün ona telefon ettim:
-Eger sence de uygunsa, hafta sonu gel de hasret giderelim, dedim.
-Sevirinim baba, dedi. Bir bakayim müsait bir vakit bulabilirsem gelebilirim. Ama su siralar islerim cok yogun. Fakat seninle görüsmeyi bende istiyorum, baba.
-Peki ne zaman gelirsin oglum?
-Ne zaman olur bilmiyorum baba. Simdi bir is görüsmem var, ona yetismem gerek. Sonra ararim ben seni. Geldigimde birlikte güzel vakit gecirecegimizden emin olabilirsin.
Ve telefonu kapattigimda, oglumun cocukluk hayalini gerceklestirdigini anladim. Cocukluk hayalini gerceklestirdigini …Örnek aldigi babasina benzedigini…Büyünce tipki onun gibi oldugunu…
alıntı
Ve biraz büyüdügünde „ Senin gibi olmak istiyorum baba“ demeye basladi. „ Bende büyüyünce senin gibi olacagim.“
Isyerine telefon acip „ Baba, eve ne zaman geleceksin?“ diye sorardi SIK SIK.
-Ne zaman gelecegimi bilmiyorum oglum. Ama geldigimde birlikte güzel vakit gecirecegimizden emin olabilirsin.
Yillar öylece gecip gitti. Oglum 10 yasina geldi. Ona güzel bir top aldim.
-Top icin tesekkürler baba! dedi. Hadi oynayalim.
-Bu hafta sonu tamamlamam gereken isler var, dedim. Bugün olmaz haftaya, tamam mi?
-Tamam dedi fakat yüzündeki gülümseme eksilmedi. Büyüyünce baba bende senin gibi olmak istiyorum dedi.
Yillar öyle gecip gitti. Oglum önce ilk okuldan sonra liseden sonra üniversiteden mezun oldu. Bu durumda baska bir cok baba gibi benim de söylemem gereken bir seyler vardi:
-Seninle gurur duyuyorum oglum. Gel söyle biraz oturalim; sana diyeceklerim var, dedim. Basini salladi ve gülümseyerek:
-Arkadaslara sözüm var baba, dedi. Sen arabanin anahtarlarin verebilirmisin bana? Sonra görüsürüz, oldu mu?
Yillar öylece gecip gitti. Emekli oldum. Artik bol vaktim vardi. Oglum ise baska bir sehirde iyi bir is bulmustu, orada yasiyordu. Bir gün ona telefon ettim:
-Eger sence de uygunsa, hafta sonu gel de hasret giderelim, dedim.
-Sevirinim baba, dedi. Bir bakayim müsait bir vakit bulabilirsem gelebilirim. Ama su siralar islerim cok yogun. Fakat seninle görüsmeyi bende istiyorum, baba.
-Peki ne zaman gelirsin oglum?
-Ne zaman olur bilmiyorum baba. Simdi bir is görüsmem var, ona yetismem gerek. Sonra ararim ben seni. Geldigimde birlikte güzel vakit gecirecegimizden emin olabilirsin.
Ve telefonu kapattigimda, oglumun cocukluk hayalini gerceklestirdigini anladim. Cocukluk hayalini gerceklestirdigini …Örnek aldigi babasina benzedigini…Büyünce tipki onun gibi oldugunu…
alıntı
