Çok şey öğrendim hayat oyunlarından

CaRiZmA

Vip Melek
Üye
Çok şey öğrendim hayat oyunlarından
Düştüğümde elimden tutup kaldıran yoktu bu zamana kadar..
Dizlerimdeki,bileklerimdeki,kalbimdeki yaralarımla geldim bu güne kadar..


Görmedim bir kere bana uzanan şevkatli eller
Kimsenin omzunda ağlamadım bu yaşa kadar..
Yastıklar siler gözyaşımı ,derdimi dinler yıldızlar
İnan bana kendimden başka dostum olmadı...


Canımı acıtan bir cam parçası değildi hiç bir zaman
Canımı yakanlar hep sevdiklerim oldular..


Öyle düşmanlardıki bana onlar,
Bir kere olsun hatrımı sormazdılar..
Yıldızlar nasıl yalnızsa gökyüzünde o kadar yanlızım yar..
Bileklerimi kezsem yalnızlık akar..
Dünyaya tek geldim zaten yalnız olmasam ne çıkar!


Başımı kaldırıp gökyüzüne baktığımda ,başlarım derdimi gökyüzüne haykırmaya..Hiç bıkmadan beni dinleyen onlar..Beni hiç yalnız bırakmadılar..Ay geceye gelince zaman durur sanki..Açıverir yıldızlar bir çiçek gibi..Gece sanki benim için var..Ya sende olmasan ay..Bu küçük yürekli kız ne yapar..?


Kabul edemem güneşin varlığını..Hiç bir zaman içimi aydınlatmadı ısıtmadı.!.
Kabul etmem aşkın saflığını bana her seferinde oyunlar oynadı..



Çok şey öğrendim hayat oyunlarından, bak ben hep karanlıktayım..Öğrettiğin gibi hep ağlıyorum...
Çok şey öğrettin bana hayat..Uykuda ölümler tatdırdın ,yalandan gülücükler saçdırdın.
Esir ettin beni yalnızlığa bu karamsarlıktan kurtulamadım...!
Uğrunda öleceğim ölümler vardı engel olamadım..
Sen hayat tüm varlığımı bu dünyadan aldın..
Nasıl olurda ağlamam,
Sen Bana YaşarKen Ölmeyi Tattırdın...


alinti
 
Geri
Üst