>>Küçük bir erkek çocuk annesine sordu.
>>"Niçin ağlıyorsun?".
>>"Çünkü ben bir kadınım" diye cevapladı annesi.
>>"Anlamadım!" dedi çocuk. Annesi çocuğu kucaklayıp,
>>"Ve hiç bir zaman anlamayacaksın!" dedi.
>>Babasına "Baba, annem niçin ağlıyor?" diye sordu.
>>Baba "Bütün kadınlar sebepsiz ağlayabilen yapıdadır" diye cevapladı.
>>Küçük
>>oğlan büyüdü, yetişkin adam oldu, hala kadınlarin niçin ağladıklarını
>>keşfedemedi.
>>Nihayet öldukten sonra cennete gittiğinde Allah'a sordu.
>>"Allahım" dedi.
>>"Kadınlar niçin bu kadar kolay ağlayabiliyorlar?"
>>Allah dedi ki...
>>"Ben kadınları özel yarattım!... Tüm yaşamın ağırlığını taşıyabilecek
>>kuvvette olmasına rağmen başkalarına teselli verecek kadar yumuşak
>>omuzlar,
>>doğumun acısına olduğu kadar doğurdukları evlatlarının nankörlüğüne
>>dayanabilecek iç kuvvetini verdim. Başkalarının kuvvetinin kalmadığında
>>devam edecek azmi, ailesinin hastalığında yorgunluğa papuç
>>bıraktırmayacak
>>kudreti verdim. Her türlü şart altında ve hatta annelerini çok kötü
>>incitselerde, cocuklarını sevmek duygusallığını verdim. Bu duygusallık
>>her
>>yaştaki çocuklarının yaralarını sarmalarına, sorunlarını dinleyip
>>paylaşmalarına yardım ediyor. Kocalarına tüm kusurlarıyla sevmek
>>kudretini
>>verdim. Erkeğin kaburgasından onları erkeğin kalbini korumaları için
>>yarattım.
>>Onlara iyi bir eşin asla incitmeyeceğini fakat bazen destek ve kuvvetini
>>deneyecek davranışlarda bulunacağını anlayacak duyarlı bir zeka
>>verdim.Tek
>>zayıflık olarak kadınlara birer gözyaşı verdim.
>>Tamamen kendilerinin sahip oldukları, ihtiyaçları olduğunda kullanmak
>>üzere.
>>. İnsanlık için bir gözyaşı..." diye cevapladı.
