denizdeki sevda

[HaYaL]

Tarihler şubatı saat 18.00 ı gösteriyordu.

‘'keşke 5dakika öncesine dönebilsem''diye geçirdi içinden delikanlı.''keşke bu noktaya hiç gelmeseydik ..keşke ahh keşke..''

gözleri hayat meleğim dediğinin gözlerine kenetlenmişti.. o güzel gözlerine..

‘'neden?''kelimeleri dolaşıyordu beyninde.

Fakat bir türlü gelmiyordu diline...

Sessizlik hakimdi o gün gökyüzünde.hüzünle bekliyordu bulutlar;

Birazdan iki kalpten dökülecek olan hıçkırığın iki damlası olabilmek için.

Deniz ise iki yüreğin acısıyla kabarmıştı..

Gökyüzünden aldığı ayrılığın griliğini tüm bedenine yaymıştı..

Delikanlı sevdiğinin dudaklarından çıkan ‘bitti!!'kelimesini anlamaya çalışıyordu.

Hayır,hayır bu kadar basit değildi..bu ayrılık olamaz diye muhasebesini yaparken

Kız denize bakan başını önüne çevirdi.

ve şaşkınlıkla,korkunun hakim olduğu biricik aşkının gözlerine baktı bir süre..

ona sarılmayı,elinden başka bir şey gelmediğini anlatmayı ne kadar isterdi oysa..

ama bunları anlatmak unutmayı unutulmazlığa dönüştürürdü anca..

delikanlı tam yüreğindekileri söylemek için dudaklarını araladı ki,

kız söylenenlere cevap veremeyeceğinden çocuğun konuşmasına fırsat kalmadan

arkasını dönüp hızlı hızlı ordan uzaklaştı..

kızın gözleri sel olmuştu,yüreği nerdeyse göğsünü delip sevdiğine varacaktı..

delikanlı ise gözünden akan yaşlarla sadece sevdiğinin arkasından uzun uzun baktı..

sonra olduğu yere oturdu ve saatlerce denize bakıp yağan yağmurlarla ağladı.

Biranda dünyası karanlıklarda kaybolmuştu..

Sevdiğinin söylediği söz kulaklarından silinmiyordu..bitti..bitti..

Söylenen o son söz yüreğinde derin mi derin kapanması imkansız bir yara oldu..

Olduğu yerden ayağa kalktı..

kızarmış gözleriyle yürümeye başladı..1saat belki 2saat..

ağaçların arasından geçerek uzun bir yokuş çıktı..

evet işte tam burası,işte tam onunla tanışıp yeniden doğduğum hayat bahçem..

ama artık burası sadece ölüm kafesim..

uçuruma biraz daha yaklaştı..uçsuz bucaksız olan denize uzun bir süre iç geçirerek baktı..

aşkıyla,terkedilmişliğinin üstüne

onsuz yaşamak zorunda kalacağı seneleri düşündükçe biran önce ölmek istiyordu.

Bir adım daha yaklaştı uçuruma..

O sırada yağmurlar içinde bir genç kız göründü..saçı dağılmış,ağlamaktan kalemi akmış..

Fakat kızı sadece bulutlar gördü ve delikanlının da birkerecik arkasını dönüp,

Görmesi için sessizce dua etmeye başladılar..

Genç kız uzaktaki sevgilisini tanımıştı ve ona doğru koşmaya başladı!

Üstü başı çamur içinde kalmıştı..

Tam yetiştim dedi ki delikanlı kendini denizin soğuk sularına bıraktı..!

Kız sıkıca sevdiğinin elinden tutup düşmesine engel olmaya çalıştı..

Delikanlı yumduğu gözlerini aralayıp başını kaldırdı..

Meleği karşısındaydı.. ‘'bırak beni sensiz yaşayamam artık..'' dedi delikanlı.

Kız,sevdiğinin elini sımsıkı tutmasına rağmen gücü yetmiyordu artık onu tutmaya..

Ellerinden kayıp giderken,kız çığlıklarla

‘'beni bırakma,beni bırakma!'' diye ağlıyordu..

ve kendisi de sevdiğinin arkasından bıraktı kendini dalgaların kucağına..

birden yağmur kesildi..bulutlar gözleriyle iki sevgiliyi arıyordu denizde

ama nafile o heybetli mavilik bir çarşaf gibi saklamıştı onları..

deniz ise halinden pek memnundu böylesine bir aşkı barındırdığı için bedeninde..

diğer gün sabahın ilk ışıklarında iki ceset vurdu kıyıya..

elele tutuşmuş,yüzlerinde aşkın tebessümü vurmuş iki ceset..