M
Misafir
Forum Okuru
Esir olan bir ben
sir olan bir ben var...
Bu satırları okumanın hiçbir anlamı olmayacak, bir eksiklik bir şeylerin eksikliği içinde. Bilmediğin, bilemediğin şeyler. Belki de anlatmadığım, anlatamadığım.
Benden uzaklarda,ağır bir yaşamın kollarını arasındasın. Her bir kol ahtapotunkiler gibi kessen aynı yerden çıkıyor.Ama farklı adlarla her birininki değişik.
Ben zor zamanlarda, karanlıklar içinde esirim. Karşı koyuyorum. Kurtuluyorumda bazen, koşuyorum kaçan bir suçlu gibi. Ama gidemiyorum. Aynı her yer, karanlık zifiri karanlık. Her kurtuluşta farklı yöne koşuyorum. Ama her seferde bir el çıkıyor karanlıklar içinden beni yine içine sürüklüyor.
Ama birgün kaçtım yine koştum bu sefer ışığa sana doğru koştum. Seni görüyordum tüm güzellikler içinde en güzeli. Sana adımımı attım. Yine bir el tuttu beni. Sana baktım son kez belki de. Sonra dayanamadım bıraktım kendimi. Bu sefer sürüklemiyordu. Adeta yerlere vuruyordu cezalandırıyordu beni. Her bir haykırışım sendin. Her gözyaşım toprağa düştkten sonra sana doğru yol alıyordu.
Neler vermezdim seninle konuşmak, bir kez olsu sesimi duyurmak için, ellerini tutmak,Usulca elimi beline dolamak.
Sen bu satırları okurken yinede bilmiyorsun neler hissetiğimi. Bilsende değişmeyecek biliyorum. Çünkü sen artık başka kollarda ben karanlıklar esiri.
Belki de biliyorsun, görüyorsun halimi.Bakıp gülüyorsun bana. Belki de karanlığım sensin esirinim ben sensin.
Ama yanına gelemiyorum. Yinede sen benim yerime de bak boğaza. O serin sulara yaklaş biraz belki bakarsın bir damla su sıçrar üstüne. Belki benim gözyaşımdır o bak yinede kavuştum sana…
Bu satırları okumanın hiçbir anlamı olmayacak, bir eksiklik bir şeylerin eksikliği içinde. Bilmediğin, bilemediğin şeyler. Belki de anlatmadığım, anlatamadığım.
Benden uzaklarda,ağır bir yaşamın kollarını arasındasın. Her bir kol ahtapotunkiler gibi kessen aynı yerden çıkıyor.Ama farklı adlarla her birininki değişik.
Ben zor zamanlarda, karanlıklar içinde esirim. Karşı koyuyorum. Kurtuluyorumda bazen, koşuyorum kaçan bir suçlu gibi. Ama gidemiyorum. Aynı her yer, karanlık zifiri karanlık. Her kurtuluşta farklı yöne koşuyorum. Ama her seferde bir el çıkıyor karanlıklar içinden beni yine içine sürüklüyor.
Ama birgün kaçtım yine koştum bu sefer ışığa sana doğru koştum. Seni görüyordum tüm güzellikler içinde en güzeli. Sana adımımı attım. Yine bir el tuttu beni. Sana baktım son kez belki de. Sonra dayanamadım bıraktım kendimi. Bu sefer sürüklemiyordu. Adeta yerlere vuruyordu cezalandırıyordu beni. Her bir haykırışım sendin. Her gözyaşım toprağa düştkten sonra sana doğru yol alıyordu.
Neler vermezdim seninle konuşmak, bir kez olsu sesimi duyurmak için, ellerini tutmak,Usulca elimi beline dolamak.
Sen bu satırları okurken yinede bilmiyorsun neler hissetiğimi. Bilsende değişmeyecek biliyorum. Çünkü sen artık başka kollarda ben karanlıklar esiri.
Belki de biliyorsun, görüyorsun halimi.Bakıp gülüyorsun bana. Belki de karanlığım sensin esirinim ben sensin.
Ama yanına gelemiyorum. Yinede sen benim yerime de bak boğaza. O serin sulara yaklaş biraz belki bakarsın bir damla su sıçrar üstüne. Belki benim gözyaşımdır o bak yinede kavuştum sana…
