Genetik iş başında…Türlerin korunmasında moleküler biyoloji…
Soyu tehlikede olan bitki ve hayvan türlerinin kurtarılması, sadece yaşam alanlarının korunmasını ya da hayvanat bahçelerinde bakım altına alınmasını içermiyor.
Bunların yanında yürütülen yoğun laboratuvar çalışmaları da var. Genetik, yalnızca temel biyolojiyi ve üremeyi anlamanın yanında, küçük toplulukların üreyememe risklerine karşı önlem almada da yararlı oluyor.
Bitkilerin DNA analizi, değişik bitki grupları arasında yepyeni ilişkilerin keşfedilmesini sağladı. Böylece, yeni ilaçlar için sürdürülen çalışmalar ve soyu tehlike altındaki bitki türlerinin korunması konusunda gelişme kaydedildi. Bitki ve hayvanların DNA dizin analizleri, aynı zamanda bir türün değişik popülasyonları arasındaki genetik benzerlik ve farklılıkların ortaya konmasına yarıyor.
Bu, özellikle yapay döllenme programları düzenlenirken önemli, çünkü aynı türün değişik genetik özelliklere sahip popülasyonları aynı ortamda yaşamayı başaramayabilirler. DNA çalışmaları, popülasyonlar arasında bu tür farklılıkların belirlenmesine ve hangi türlerin korunacağının karar verilmesine yardımcı oluyor.
Örneğin, Sibirya kaplanının pençesinin karda ve buzda yürümesini sağlayan kalın kürklü tabanı tropik ortamlarda yaşayan akrabalarında yok.
Bunların yanında yürütülen yoğun laboratuvar çalışmaları da var. Genetik, yalnızca temel biyolojiyi ve üremeyi anlamanın yanında, küçük toplulukların üreyememe risklerine karşı önlem almada da yararlı oluyor.
Bitkilerin DNA analizi, değişik bitki grupları arasında yepyeni ilişkilerin keşfedilmesini sağladı. Böylece, yeni ilaçlar için sürdürülen çalışmalar ve soyu tehlike altındaki bitki türlerinin korunması konusunda gelişme kaydedildi. Bitki ve hayvanların DNA dizin analizleri, aynı zamanda bir türün değişik popülasyonları arasındaki genetik benzerlik ve farklılıkların ortaya konmasına yarıyor.
Bu, özellikle yapay döllenme programları düzenlenirken önemli, çünkü aynı türün değişik genetik özelliklere sahip popülasyonları aynı ortamda yaşamayı başaramayabilirler. DNA çalışmaları, popülasyonlar arasında bu tür farklılıkların belirlenmesine ve hangi türlerin korunacağının karar verilmesine yardımcı oluyor.
Örneğin, Sibirya kaplanının pençesinin karda ve buzda yürümesini sağlayan kalın kürklü tabanı tropik ortamlarda yaşayan akrabalarında yok.
