Gözden düşünce yürekte tutunamazmış aşk…
Şimdi hatırlıyorum da sadece bi kaç hafta önce yere göğe sığdıramazdım seni.Belleğimde ki en güzel,en anlamlı kelimelerin karşılığını sorsalar hiç tereddüt etmeden adını söylerdim.Ve bunlar bile yetmezdi de daha niceleri sıralanırdı bir bir dilime,kalemime.
Peki ya şimdi ?
Ne değişti de hiçlik kavramıyla yarışır oldun be adam ?
Sen ne sevgimi anladın ne de sana verilen değeri ya bunu da anlamazsın. Dur zahmet etme ben söyleyeyim.
Seni unutmak aklımın ucundan bile geçmezken,hala ben seni unutmak için sevmedim ki diye feryat figan herkese bunları haykırırken sen yine yanlış yaptın,zamanında tek doğrum bildiğim. Keşkelere değil iyikilere adını yazdırmaya and içmişken en büyük pişmanlığım oldun be adam.
Söylediğin yalanlar yetmemiş miydi ki ?
Bir yalana daha ne gerek vardı be adam…
Yalan oldun girdin kanıma ve zehirledin beni her kalbimin seninle atışında…
Bir yalan söyledin benim olmaktan çıktın,
Bir yalan daha söyledin yalanın ta kendisi oldun,
Pinokyoyla yarışır oldun,yalan olduğunu anlamak için,
Ne burnunun uzaması gerekiyordu,
Ne de alim olmak…
Tamam bu son artık bir yalan daha gelmez en azından gözümden düşmez derken,
Bir yalan daha söyledin işte ve düştün gözümden…
Gözden düşünce yürekte tutunamazmış aşk…
Bunu da bilmiyordun değil mi tıpkı diğer bilmediklerin gibi.
Mutlu ol dilekleri göndermeyeceğim yüreğine.
Yine yanlış anlarsın sen, mutsuz olmanı istediğimden değil istediğim hiç bir şey sana dair olunca ne de olsa olmuyor diye.
Mutlu ol demeyeceğim sana,
Nasıl istiyorsan öyle ol,
Yeter ki benden uzak ol.
Gölge etme yüreğime,bu anıma,yarınıma…
Adın hiçlikle yarışıyor sonunda bunu da başardın ya …
Sustum.
Bak yine kötü tek söz çıkmadı dilimden ama sen bunu bile anlamazsın ya.
Neyse…
Peki ya şimdi ?
Ne değişti de hiçlik kavramıyla yarışır oldun be adam ?
Sen ne sevgimi anladın ne de sana verilen değeri ya bunu da anlamazsın. Dur zahmet etme ben söyleyeyim.
Seni unutmak aklımın ucundan bile geçmezken,hala ben seni unutmak için sevmedim ki diye feryat figan herkese bunları haykırırken sen yine yanlış yaptın,zamanında tek doğrum bildiğim. Keşkelere değil iyikilere adını yazdırmaya and içmişken en büyük pişmanlığım oldun be adam.
Söylediğin yalanlar yetmemiş miydi ki ?
Bir yalana daha ne gerek vardı be adam…
Yalan oldun girdin kanıma ve zehirledin beni her kalbimin seninle atışında…
Bir yalan söyledin benim olmaktan çıktın,
Bir yalan daha söyledin yalanın ta kendisi oldun,
Pinokyoyla yarışır oldun,yalan olduğunu anlamak için,
Ne burnunun uzaması gerekiyordu,
Ne de alim olmak…
Tamam bu son artık bir yalan daha gelmez en azından gözümden düşmez derken,
Bir yalan daha söyledin işte ve düştün gözümden…
Gözden düşünce yürekte tutunamazmış aşk…
Bunu da bilmiyordun değil mi tıpkı diğer bilmediklerin gibi.
Mutlu ol dilekleri göndermeyeceğim yüreğine.
Yine yanlış anlarsın sen, mutsuz olmanı istediğimden değil istediğim hiç bir şey sana dair olunca ne de olsa olmuyor diye.
Mutlu ol demeyeceğim sana,
Nasıl istiyorsan öyle ol,
Yeter ki benden uzak ol.
Gölge etme yüreğime,bu anıma,yarınıma…
Adın hiçlikle yarışıyor sonunda bunu da başardın ya …
Sustum.
Bak yine kötü tek söz çıkmadı dilimden ama sen bunu bile anlamazsın ya.
Neyse…
