Gözlerin görmediği sevdaya tutsak
Sensizlik… Ne zor bunu kelimelerle sana anlatabilmek.
Çaresizliğin yakama yapışıp da kırılası boynumu bükmesi, her gece hayalinle avunmak zorunda olmak. ne zor sevgili..
kelimelerim ağlıyor..
gözlerim ağlıyor..
yüreğim ağlıyor..
ruhum ağlıyor..
Gökyüzü ağlıyor...
Yer gök ağlıyor..
ben ağlıyorum ..
İçimden bin ağaç sökülüyor kökünden.. Ne zor seni sensiz yaşamak.. Sensizliğinde seni var ediyorum olmaz zamanlarda.. seninle dertleşiyorum gecenin kör karanlığında.. yokluğunla savaşıyorum sanrılarımda var ederek seni. Bir zaman geliyor ki hayaller artık avutmuyor,
gözler gerçekliği görmek istiyor. Eller sıcaklığı hissetmek istiyor. İmkansızlığını bile bile...
Kalbim kalbini seviyor yar.
Geç kalmış bir aşk görmeyen gözlerin içinde mavi bir ölümü bekliyor. Sen kokan loş odamda masal kırıntılarını dökerken başımdan aşağıya, bizim şarkımızın ezgisiyle dans ediyorum hiç dokunamayacağım bedeninle… Bir anda gerçekliğe dönmek canımı yakıyor. O an telefona sarılıyorum hemen. Sesini duyarak hala o masalda olduğuma inanmak istiyorum. Sesinle yeniden başlıyor masalım. Kayıp kentimin hayal prensi oluyorsun yeniden. Her güzel şey gibi masal bitiyor yine... telefonun diğer ucundan gidiyor sesin..
Karanlık.. boşluk… gerçeklik… Yeniden..tekrar tekrar.. acıyor içim.. Keşke sevgili, hayat böyle olmasaydı.. başlamadan bitmeseydi her şey. Kırık kanatlarla uçmaya çalışmasaydık..
Keşke adını haykırarak söylemem sonsuzluğa kalmasaydı..
Biz aşka aşık iki aşıktık imkansızlık sınırında..Gözlerin görmediği sevdaya tutsaktık. Sıra dışıydık…özeldik.. Hani ateşle suyun hikayesindeki gibi..Hani birbirlerine olan imkansızlıkları gibi..Ateş suya yaklaşsa su buharlaşıyordu ya, su ateşe gitse ateşi söndürüyordu..Hani o yüzden su, sırf sevdiği zarar görmesin diye, dağları aşmış bilinmez diyarlara ulaşmıştı..Ateş ve su gibi, gece ile gündüz gibi…
İmkansız aşkların en görkemlisine şahit olacak gelecek günler. Hiç sahip olamasam da sana, hiç dokunamasam da tapılası vücuduna, hani hiç göremesem de gece gözlerini, bilmesem de dudaklarının tadını, söyleyemesem de adını hiç kimseye…
Bekleyeceğim sevgili.. Kendi derinliğimde boğulsam da, bir gün buharlaşacağım günü bekleyeceğim...
Çaresizliğin yakama yapışıp da kırılası boynumu bükmesi, her gece hayalinle avunmak zorunda olmak. ne zor sevgili..
kelimelerim ağlıyor..
gözlerim ağlıyor..
yüreğim ağlıyor..
ruhum ağlıyor..
Gökyüzü ağlıyor...
Yer gök ağlıyor..
ben ağlıyorum ..
İçimden bin ağaç sökülüyor kökünden.. Ne zor seni sensiz yaşamak.. Sensizliğinde seni var ediyorum olmaz zamanlarda.. seninle dertleşiyorum gecenin kör karanlığında.. yokluğunla savaşıyorum sanrılarımda var ederek seni. Bir zaman geliyor ki hayaller artık avutmuyor,
gözler gerçekliği görmek istiyor. Eller sıcaklığı hissetmek istiyor. İmkansızlığını bile bile...
Kalbim kalbini seviyor yar.
Geç kalmış bir aşk görmeyen gözlerin içinde mavi bir ölümü bekliyor. Sen kokan loş odamda masal kırıntılarını dökerken başımdan aşağıya, bizim şarkımızın ezgisiyle dans ediyorum hiç dokunamayacağım bedeninle… Bir anda gerçekliğe dönmek canımı yakıyor. O an telefona sarılıyorum hemen. Sesini duyarak hala o masalda olduğuma inanmak istiyorum. Sesinle yeniden başlıyor masalım. Kayıp kentimin hayal prensi oluyorsun yeniden. Her güzel şey gibi masal bitiyor yine... telefonun diğer ucundan gidiyor sesin..
Karanlık.. boşluk… gerçeklik… Yeniden..tekrar tekrar.. acıyor içim.. Keşke sevgili, hayat böyle olmasaydı.. başlamadan bitmeseydi her şey. Kırık kanatlarla uçmaya çalışmasaydık..
Keşke adını haykırarak söylemem sonsuzluğa kalmasaydı..
Biz aşka aşık iki aşıktık imkansızlık sınırında..Gözlerin görmediği sevdaya tutsaktık. Sıra dışıydık…özeldik.. Hani ateşle suyun hikayesindeki gibi..Hani birbirlerine olan imkansızlıkları gibi..Ateş suya yaklaşsa su buharlaşıyordu ya, su ateşe gitse ateşi söndürüyordu..Hani o yüzden su, sırf sevdiği zarar görmesin diye, dağları aşmış bilinmez diyarlara ulaşmıştı..Ateş ve su gibi, gece ile gündüz gibi…
İmkansız aşkların en görkemlisine şahit olacak gelecek günler. Hiç sahip olamasam da sana, hiç dokunamasam da tapılası vücuduna, hani hiç göremesem de gece gözlerini, bilmesem de dudaklarının tadını, söyleyemesem de adını hiç kimseye…
Bekleyeceğim sevgili.. Kendi derinliğimde boğulsam da, bir gün buharlaşacağım günü bekleyeceğim...
