bende biri tanıştırdı sevmedim aşık olmadım ama alışmıştım zaman geçtikçede sevdiğimi farkettim bana çok güzel davranıyordu nişan yapalım diye ısrarları sonucu nişan yaptık ısrarları ile neredeyse düüğün yapacaktık ama nişandan sonra bana kendimi önemsiz, değersiz hissetirmeye başladı..oysaki ben onun için bütün sevdiğim kişiler arka plana atıp onu hayatımın en merkezine yerleştirmiştim..tutumu davranışları ailesinin tutumu...onun görmem gereken herşeyini görmezden gelip hep iyi düşünmüştüm onunla ilgili hayaller kurmaya başlamıştım artık hayatım resmen o olmaya başlamıştı ama bana sanki onun erkek arkadaşıymışım gibi hissettirmeye başladı mutsuz olduğumu söyledim bitirmek istedim 10 gün öncesind düğün tarihi diye sıkıştıran kişi hemen bitiriverdi acı tarafı emanetlerini almaya gelmedi ben gönderdiğimde getirmeseydiniz sizde kalsaydı diyebildiler onurum, gururum en önemlisi onu vermiş olduğum kalbim paramparça oldu...şimdi ona dair duam kimseyle değil benim için benim yaşadığım acının aynısını yaşamasını istiyorum...ailemi ve beni küçük görenlerinkarşısında bizleri YARADANIMIN yüceltmesinidir..arasın ve bulamasın bereket yağmurları hayatındakileri götürsün...ALLAH büyük..dayanamıyorum bedduam değil duam..uçuk hayatında bir zelzele yaşaması lazım ne oluyorum demesi lazım verenin alacağını bilip görmesi lazım göstermesi gerekenin göstermesi için dualarım...(AMİN)