Hani, elimden gelse...

HaYaL

Daimi Üye
Üye
Hani, elimden gelse...
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.



Red_Velvet_by_HilaryKeller.jpg



[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]Hani elimden gelse de sana gökten yıldızları indirip, sersem yürüdüğün yollara... Gözlerin gibi, bastığın yollar ışıldasa…

Hani bir yolu olsa da gecelerini de aydınlatabilsem gündüzler gibi… Kavuşma ihtimali güneş gibi ışıl ışılken, geceni gündüz edip çağırabilsem seni, gel diyebilsem…

Seni sevmek bir çocuğu sevindirmek kadar kutsal içimde... Huzurlu uzun bir yolculuk gibisin. Hani yolu bilirsin de sonunu unutasın gelir. Hiç görmemişsin, daha önce hiç gitmemiş gibi… Keşke sana bu yolun sonunu unutturabilsem…

Hani imkânım olsa da seni benden ayrı tutan bu yazgıya isyanların en büyüğüyle başkaldırabilsem… Asiye çıkan adımla günahların en büyüğüne batsam…

İçimdeki hissin bir tarifi olabilse, sana özel kelimeler türetsem hiç bilinmedik… Kimse söylemese ikimizden başka, sana seni anlatabilmenin bir yolu olsa…
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]

Hani kalabilse her şey yerli yerince… Sen kalabilsen beni sever halinle, ben kalabilsem hep aynı… Ne mesafelerin adı geçse aramızda, ne ayrılığın sözü edilse… Unutabilsen her şeyi, unutturabilsem… Silip yeniden yazabilsem hikâyenin sonunu...


alintidir
[/FONT]
 
Geri
Üst