Hayaller ve Gerçekler
.
.
.
Düşlerimiz ve uğruna bir ömrü değer biçtiğimiz hayallerimiz… ve gerçeğe dönüşme beklentisi içerisinde yani, zamanı hazımsızlığın, sabırsızlığın yaşanmışlıklarında kavrulan, kavruldukça olgunlaşan ruhlarımız….
Hayal etmek, umut beslemekdir…. Umut beslemek, zamanın tarlasına yaşayacak olduğumuz mutlu günlerin fidanlarını dikmek demektir… sonrasında o fidanları, bazen heyecanla bazen kaygıyla, bazen sevinç bazen hüzün gözyaşlarıyla sulamak gerektir….… Bazen gerçeklerin acımasızlığından bazen, yaşam şartlarının katılığından ve bunların doğurduğu düş kırıklıklarından korumayı… bilinmezliklerin karamsarlığa davet eden basitliklerine karşı direnmeyi gerektirir… Hayellerin ancak bu zorluklara göğüs gerdiğin nisbette gerçekleşir… Unutma, bu macerada, korku ve sevinç, arzu ve tutku senin her daim peşindedir..
Bilmeliyizki, hayellerimize ve hedeflerimize kavuşana kadar huzursuzuz, yolumuz uzun…. Bu gerçeklerin arasında yaşamaktan memnunmusun? Şayet memnun değilsen….. bu huzursuzluktan kaçmak, basitliklere sarılıp yaşamak, kendimize ihanettir bunu biliyormusun????
Sen sen ol hayellerinden vazgeçme, basitliği seçip kendine ihanet etme… o güzel hayellerini, cücelerin dev gibi görünen gölgelerinden korkup terk etme, vazgeçme……. sahip olabileceğin güzel günlerin fidanlarını, düş kırıklıkları bahçesine gömme…. Ve unutma… şayet cesursan, YAŞAMIN, içinde bulunduğun şartlarla değil, cesaretle arkasında durduğun hayellerinle şekillenir ve güzelleşir….
Korku ve endişenin tutsaklığında, engel ve zorluklara göğüs gerememenin korkaklığında yaşamış olduğun hayat sence ne kadar değerlidir??? Ve hayat bu korkaklığınla sana, zilletten başka ne verebilir??? Zillet ise bir ömür boyu, acı, gözyaşı ve basitlikten başka neler doğurabilir???
Sennnn….. cesaretin kadar güçlü, sahip olduğun hayellerin kadar değerlisin… yani hayellerin, hedeflerin ve onları gerçekleştirecek cesaretin yoksa koskoca bir HİÇSİN…. Şimdi söyle bana ne olur, bu korkaklığın esaretinde ne kadar yaşayabilirsin? Kendine ve insanlığa ne kadar hizmet edebilirsin?
Ve hayellerine dikkat et….. sana baş edilmiş nimetler karşısında nankör olma…. Bir adım dahi olsa, kadere isyanın sınrlarını aşma…….
Ve öyle dilekler yada hayeller vardır ki,duyduğunda hayatta başka bir şeye sahip olmanın hayalini kurmaktan utanırsın……. Mesela;
Bir suçlu vicdanı tarafından azad edileceği anı…
Bir yaşlı, isyan etmeden, acılar içerisinde kıvranan yıpranmış bedeninin huzura kavuşacağı mekanı… yani mezarını…..
Bir idam mahkumu, yağlı ilmekten kurtulacağı ve afedileceği zamanı…
Bir gurbetçi, vatan hasretinin biteceği, bir türlü alışamadığı yabancı yüzlerin, farklı dünyaların, maneviyatsız ve inançsız kalabalıkların soğukluğundan uzaklaşacağı, hasretle sevdiklerine kavuşacağı günü ve anavatanına ayak bastığında, kutsal saydığı, belki bir ömür bagrında hasretini taşıdığı vatan topraklarına secde edeceği anı hayal eder….
Veeee…….. Azrailin ünüformalı bir asker kılığında dolaştığı, savaş mermilerinin hiç adres sormadan, Azraile hizmet edercesine suçsuz bedenlere saplandığı, her yerden acı çığlıkların yankılandığı bir şehirde…… hayal………… silahların susmasıdır, Azrailin yaşadığın topraklardan uzaklaşmasıdır, çığlık ve feryadların sukut bulmasıdır… barış güvercinlerinin gökyüzünde korksuzca uçuşmasıdır… korku ve endişeden uzak, mutlu ve huzurlu günlere kanat çırpmasıdır…. Ve yine böyle bir coğrafyada hayal…. bir BABANIN evinden dışarı çıkarken bir daha sağsalim geri döneceğinden, döndüğünde çocuklarını yaşıyor, koşuyor ve gülüyor görebileceğinden emin olmasıdır….
Anlıyormusun??? Hissedebiliyormusun??? İşte hayellerini bu gerçekleri göz ardı etmeden belirlemelisin, bunlara benzer sıkıntıların yoksa şayet, önce şükretmelisin, ondan sonra dilemelisin yada hayal etmelisin….. Ve yüreği olan hiç kimse bu yaşanılan gerçekleri göz ardı ederek, sahip olduğu, bombalanma endişesinden uzak, ailesiyle saadet içerisinde yaşadıkları evlerinin yerine, daha geniş ve bahçeli evleri…..yada renginden sıkıldığı ithal arabasının bir üst modelini hayal etmesin… Kendi dünyasında yaşayan, acılarının dinmesi, acizliğinin sona ermesi için ölümü arzulayan yaşlı insanı, vicdan azabı çeken suçluyu, vatan hasretliği çeken uzaklardaki dostunu, savaşın tüm çirkinliğini ve korkusunu içinde hisseden ve acımasızlıgın ortasında kalmış hiçbir şeyden habersiz masum çocukları, katil mermilerinin varlığını ensesinde hisseden anaları, babaları ve bu insanların kurdukları hayelleri görmezden gelmesin…. Nankörlük etmesin…. Şüküretsinnn alışık olmasada, bir kezde olsa onlar için hayal etsin ve dilesinnnn….. .
.
.
.
.
Düşlerimiz ve uğruna bir ömrü değer biçtiğimiz hayallerimiz… ve gerçeğe dönüşme beklentisi içerisinde yani, zamanı hazımsızlığın, sabırsızlığın yaşanmışlıklarında kavrulan, kavruldukça olgunlaşan ruhlarımız….
Hayal etmek, umut beslemekdir…. Umut beslemek, zamanın tarlasına yaşayacak olduğumuz mutlu günlerin fidanlarını dikmek demektir… sonrasında o fidanları, bazen heyecanla bazen kaygıyla, bazen sevinç bazen hüzün gözyaşlarıyla sulamak gerektir….… Bazen gerçeklerin acımasızlığından bazen, yaşam şartlarının katılığından ve bunların doğurduğu düş kırıklıklarından korumayı… bilinmezliklerin karamsarlığa davet eden basitliklerine karşı direnmeyi gerektirir… Hayellerin ancak bu zorluklara göğüs gerdiğin nisbette gerçekleşir… Unutma, bu macerada, korku ve sevinç, arzu ve tutku senin her daim peşindedir..
Bilmeliyizki, hayellerimize ve hedeflerimize kavuşana kadar huzursuzuz, yolumuz uzun…. Bu gerçeklerin arasında yaşamaktan memnunmusun? Şayet memnun değilsen….. bu huzursuzluktan kaçmak, basitliklere sarılıp yaşamak, kendimize ihanettir bunu biliyormusun????
Sen sen ol hayellerinden vazgeçme, basitliği seçip kendine ihanet etme… o güzel hayellerini, cücelerin dev gibi görünen gölgelerinden korkup terk etme, vazgeçme……. sahip olabileceğin güzel günlerin fidanlarını, düş kırıklıkları bahçesine gömme…. Ve unutma… şayet cesursan, YAŞAMIN, içinde bulunduğun şartlarla değil, cesaretle arkasında durduğun hayellerinle şekillenir ve güzelleşir….
Korku ve endişenin tutsaklığında, engel ve zorluklara göğüs gerememenin korkaklığında yaşamış olduğun hayat sence ne kadar değerlidir??? Ve hayat bu korkaklığınla sana, zilletten başka ne verebilir??? Zillet ise bir ömür boyu, acı, gözyaşı ve basitlikten başka neler doğurabilir???
Sennnn….. cesaretin kadar güçlü, sahip olduğun hayellerin kadar değerlisin… yani hayellerin, hedeflerin ve onları gerçekleştirecek cesaretin yoksa koskoca bir HİÇSİN…. Şimdi söyle bana ne olur, bu korkaklığın esaretinde ne kadar yaşayabilirsin? Kendine ve insanlığa ne kadar hizmet edebilirsin?
Ve hayellerine dikkat et….. sana baş edilmiş nimetler karşısında nankör olma…. Bir adım dahi olsa, kadere isyanın sınrlarını aşma…….
Ve öyle dilekler yada hayeller vardır ki,duyduğunda hayatta başka bir şeye sahip olmanın hayalini kurmaktan utanırsın……. Mesela;
Bir suçlu vicdanı tarafından azad edileceği anı…
Bir yaşlı, isyan etmeden, acılar içerisinde kıvranan yıpranmış bedeninin huzura kavuşacağı mekanı… yani mezarını…..
Bir idam mahkumu, yağlı ilmekten kurtulacağı ve afedileceği zamanı…
Bir gurbetçi, vatan hasretinin biteceği, bir türlü alışamadığı yabancı yüzlerin, farklı dünyaların, maneviyatsız ve inançsız kalabalıkların soğukluğundan uzaklaşacağı, hasretle sevdiklerine kavuşacağı günü ve anavatanına ayak bastığında, kutsal saydığı, belki bir ömür bagrında hasretini taşıdığı vatan topraklarına secde edeceği anı hayal eder….
Veeee…….. Azrailin ünüformalı bir asker kılığında dolaştığı, savaş mermilerinin hiç adres sormadan, Azraile hizmet edercesine suçsuz bedenlere saplandığı, her yerden acı çığlıkların yankılandığı bir şehirde…… hayal………… silahların susmasıdır, Azrailin yaşadığın topraklardan uzaklaşmasıdır, çığlık ve feryadların sukut bulmasıdır… barış güvercinlerinin gökyüzünde korksuzca uçuşmasıdır… korku ve endişeden uzak, mutlu ve huzurlu günlere kanat çırpmasıdır…. Ve yine böyle bir coğrafyada hayal…. bir BABANIN evinden dışarı çıkarken bir daha sağsalim geri döneceğinden, döndüğünde çocuklarını yaşıyor, koşuyor ve gülüyor görebileceğinden emin olmasıdır….
Anlıyormusun??? Hissedebiliyormusun??? İşte hayellerini bu gerçekleri göz ardı etmeden belirlemelisin, bunlara benzer sıkıntıların yoksa şayet, önce şükretmelisin, ondan sonra dilemelisin yada hayal etmelisin….. Ve yüreği olan hiç kimse bu yaşanılan gerçekleri göz ardı ederek, sahip olduğu, bombalanma endişesinden uzak, ailesiyle saadet içerisinde yaşadıkları evlerinin yerine, daha geniş ve bahçeli evleri…..yada renginden sıkıldığı ithal arabasının bir üst modelini hayal etmesin… Kendi dünyasında yaşayan, acılarının dinmesi, acizliğinin sona ermesi için ölümü arzulayan yaşlı insanı, vicdan azabı çeken suçluyu, vatan hasretliği çeken uzaklardaki dostunu, savaşın tüm çirkinliğini ve korkusunu içinde hisseden ve acımasızlıgın ortasında kalmış hiçbir şeyden habersiz masum çocukları, katil mermilerinin varlığını ensesinde hisseden anaları, babaları ve bu insanların kurdukları hayelleri görmezden gelmesin…. Nankörlük etmesin…. Şüküretsinnn alışık olmasada, bir kezde olsa onlar için hayal etsin ve dilesinnnn…..
.
.
