Herkes yediğini ikram eder...
Yavuz Sultan Selim'e , İran Şahı kiymetli mucevherlerle suslu bir sandik hediye gonderiyor. Sandik aciliyor. Icinden cesit cesit degerli taslar, kiymetli atlas, kadife kumaslar cikiyor.Fakat bir de pis bir koku yayiliyor. Dehset bir koku, herkes burnunu tikiyor.En alttaki bohcadan insan pisligi cikiyor..
Yani Osmanliya çok kötü bir hakaret !
Cihan padisahi emir veriyor ve diyor ki ; "Herkes düşünsün, buna ince bir sekilde cevap verelim "
Ve cihan padişahı yine çözümü kendisi buluyor.Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatıyor. İçine o zamann Osmanlı İstanbul'unda imal edilen gül kokulu en nadide lokumlardan bir kutu hazırlarıyor, en altına da küçük bir pusula ve bir satır yazı ekliyor gönderiyor.
Şah sandığı açıyor. Açtıkça güzel bir koku ve en altta bir kutu lokum.Anlam veremiyorlar tabii.Bizim elçi yiyor önce, sonra oradakilere ikram ediyor. Kutunun içindeki pusulayı Şah okuyor ve pusulada şu yazıyor:
"Herkes yediğini ikram eder"
_alıntı
Yani Osmanliya çok kötü bir hakaret !
Cihan padisahi emir veriyor ve diyor ki ; "Herkes düşünsün, buna ince bir sekilde cevap verelim "
Ve cihan padişahı yine çözümü kendisi buluyor.Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatıyor. İçine o zamann Osmanlı İstanbul'unda imal edilen gül kokulu en nadide lokumlardan bir kutu hazırlarıyor, en altına da küçük bir pusula ve bir satır yazı ekliyor gönderiyor.
Şah sandığı açıyor. Açtıkça güzel bir koku ve en altta bir kutu lokum.Anlam veremiyorlar tabii.Bizim elçi yiyor önce, sonra oradakilere ikram ediyor. Kutunun içindeki pusulayı Şah okuyor ve pusulada şu yazıyor:
"Herkes yediğini ikram eder"
_alıntı
