Herşey yalan olabilir
.
Sen bilir misin insan nasıl kendini unutur?Nasıl haykırmak ister de sesi bogazında düğüm olur.Konuşmak istersin konuşamazsın,kaçmak istersin kaçamazsın,hatta gözlerindeki yaşlar bitmiştir,ağlayamazsın...Sen bilir misin benzine su bulanmıs bir insan titrek,cılız bir kibritin aleviyle nasıl tutuşur nasıl sokaklara,evlere,hatta kendine bile sıgmaz olur?Düşünmek istersin düşünemezsin,unutmak istersin unutamazsın...Sen bilir misin,nasıl bir örümcek kemirir durur beynini?
Ey sevdiğim,ben de bilmezdim bir zamanlar hatta düşünmezdim bile bu kadar acımasız değildir derdim insanlar.
Ama oluyormus,ama öğretiliyormus insana.Yudum yudum ömründen çalıp,hayallerini,umutlarını,daha da ötesi kendini bile unutabiliyormuş insan.Haykırıyor,isyan ediyorum bazen kendime ama elden ne gelir bütün dertler,acılar yine benimle.Olsun diyorum varsın bu da olsun alışırım diyorum,işte bu arada bir mermi daha vuruluyor beynime.Olmuyormuş güzelim,alışılmıyormuş bu acıya.Acının da acısı vardır ben de biliyorum.
Ama kalbim kaldırmıyor artık,öylesine yorgun,öylesine gecmişim ki kendimden,artık insanlar bile vazgeçer olmuş benim bu halimden.Zaman diyorum,ilaç diyorum,bu da gecer diyorum.Ama itiraf edeyim mi sana buna artık ben de İNANMIYORUM...
Herşey yalan olabilir…
Ve hiç duymadığım yalanları söylemiş olabilirsin...
Kafamda dolaşırken binlerce soru işareti...
Sana dair tüm bilinmezliklerim ve yarım kalmışlıklarım...
Seni savunacağım kendime karşı
Yalan olabilirsin…Yalancı da…
Ama sen benim doğrumdun!...
