İlk Günlüğüm..

[kar_tanesi]

Aslında günlük yazmayı pek beceremem ama denemek istedim.Zaten 2010 benim için ilklerin yılı olmaya devam ediyor..

İçimde biriken şeyler o kadar fazla ki nereden, nasıl başlayacağım bilmiyorum. Bir yanım mutluluk içerisinde bir yanım her zaman hüzünlü... Biliyorum büyüyorum, büyüdükçe sorunlarım da artıyor, tabi mutluluklarım da. Yaşamadığım en özel duyguları yaşarken beraberinde yine yaşamadığım acıyı, hasreti en önemlisi sabretmeyi de yaşayıp öğreniyorum.
ASlında kendi kendime diyorum bazen "eğer birşeylere ulaşmak istiyorsan bu yollardan eninde sonunda geçeceksin, kaçışın yok." ama erken yakaladı sanki bunların hepsi beni.. kaçmaya fırsatım olmadı.
Tabi bunlar acı taraflar benim için, ama mutluluklarımıda yabana atmamalıyım. Mutlu olmayı bilip elimdekilerle yetinip kendime küçük bir dünya kurdum. Dünyamın içerisine herşeyi kattım sevgiyi,kardeşliği,dostluğu,aşkı,öfkeyi,nefreti...

Yaşıtlarıma göre olgun düşünmeye çalışıyorum bazen başarabiliyorum, bazen kaybediyorum. Ehhh her zaman kazanan ben olamam dimi günlük o zaman hayatın tadı çıkmaz Zaten her zaman kazanırsam kaybetmenin ne demek olduğunu unutur, birşeyleri her zaman eksik yaşarım.Ya da birgün kaybettiğimde, kaybettiğim şeyle birlikte kendimide kaybederim..

Neyse çok fazla uzatmayayım artık büyüyorum, görüyorum,yaşıyorum...

 

[tuqqce]

Tatlım her zaman kazanırsan kaybettiğinde çok büyük acılar yaşarsın.İnsanlar arada kaybetmeliler ki kazanmanın verdiği mutluluğu yaşayabilsinler değil mi?Bazen mutluluğu yaşamak için acı çekmekte gerekir zorlanmak gerekir.La fontaıne ne demiş: Hiçbir zafere çiçekli yollardan gidilmez..

 

[bilyana]

ne güzel bir günlük olmuş bu canım emeğine sağlık

 

[kar_tanesi]

tşk ederim yorumlarınız için, zaten kaybetmeden yürüyemem istediğim gibi birşeyleri unuturum o zaman bunun bilincindeyim.