''İstanbuL '' şiiri

[MEÇHUL]

Tam bitiriyorum ...
Her köşede sen çıkıyorsun karşıma ...
SessizLik ... Sen sizlik..yağmur ..
Ve yine istanbuL ...
Rahat bırakmıyor beni anıLar ...
...




TakvimLer hep umutsuz yarınları gösteriyor ..



Bugün düş kursam yarın hayaL kırıkLarımın parçalarını topLuyorum
...


Bana bu kaçıncı kıyışın İstanbuL


Anılar arasında saklanbaç oynadığım şehir


Hani başımı koyacağım omuz..


Oysa ben hiç yokluğunu düşünmemiştim



hep yanımda olacaktın .. hep bana ait olacaktın !



Sensiz hiç mutLu olamam ... yüzüm gülmez inan biran ...
Özledim seni ...
Sesini , bakışlarını , ellerini , kokunu herşeyini özledim sevdiğim..
Özlediğim sensin ... İnan senden ayrı yaşayamam sevdiğim .. çok sevdim ... çOk ağladım ve çok yıprandım
yokluğunda zaman Durmuş geçmek bilmiyor ...
Ne olur artık yokluğunu yaşatma bana ...
Bu yürek sende Can buLmuştu ...
Yüreğim sende .. söyle yüreğim , can'm olmadan Nasıl yaşayayım ? Gözlerim hala seni arıyor ..
Dalıyorum uzaklara .. senden habersiz ..
Ama bulamıyorum işte .. sen bilmediğim uzaklardasın ..
İstanbuL kalabaLık .. ben yaLnızım ..



Sensiz, sebepsiz, nedensiz yaşıyorum ...
Sus ağLama ...Ben ağLarım ..




İnciLer dökülürse gözlerinden kıyamam ..
Güzel yüreğin acımasın senin ..
HatıraLarla yaşamayı da öğrendim ..
Yine yağmur .. yine sensizlik ..ve yine İstanbuL !
Senin olmadığın yerdeyim ya şimdi ...
Sonumun ne olacağını biLmeden ...
Umudum tükenmişken ,
Ben hala seni seviyorum ...



SEviyorum ...​