Kadın olduğumuzu ne zaman anlarız
Bir kadın ne zaman anlar hayatını yalnız yaşayabileceğini ve bunun bir kabus olmadığını?
Bir kadın ne zaman anlar yaşı yirmide olsa, bakire de olsa “kız” değil ama genç bir kadın olduğunu; “kız” kelimesinin genç kadınlara toplum içersinde zarar verdiğini?
Bir kadın ne zaman anlar konuşması içinde “abi, …” demese bile söylediklerinin dinlenebileceğini?
Bir kadın ne zaman anlar diyet yapmasa da güzel olabilceğini?
Bir kadın ne zaman anlar hayal ettiği o beyaz gelinliği giydikten sonra da hayatının devam edeceğini?
Bir kadın ne zaman anlar çocuk doğurmanın bir zorunluluk olmadığını?
Bir kadın ne zaman anlar “hanim-efendi” ile “hafif meşrep”lik arasındaki çizginin görünmez olduğunu?
Bir kadın ne zaman anlar sadece kadın olduğu için “aman pek de kibar, zarif, sessiz” kalıplarına sıkışmak zorunda olmadığını?
Bir kadın ne zaman anlar eşinden, sevgilisinden, erkek arkadaşından zarar görüp kendi ayrılırsa yuvayı yapan kutsal dişi kuş ruhunun üzerine lanet olarak çökmeyeceğini?
Bir kadın ne zaman anlar kocasının onu aslında hayallerini süslediği gibi her durumda ve koşulda “koruyan, kollayan, destekleyen” biri olmama ihtimalinin olduğunu?
Bir kadın ne zaman anlar görümcesi ve kayınvalidesi şikayetlerini kendiyle değil kocasıyla paylaşmaya devam ediyorsa o evde “gelin”den başka sıfat alamayacağını?
Bir kadın ne zaman anlar erkekler kadar kadınların da karşı cins ve hemcinslerinin üzerinde iktidar sahibi olma hırsına yenik düşebileceklerini?
Bir kadın ne zaman anlar yolda yürürken tüm bakışlar üzerine geliyorsa daha mutaassıp giyinmesi gerektiğini?
Bir kadın hemen anlar yolda yürürken hiç bir bakış ona değmiyorsa daha çok kendine bakması gerektiğini!
Bir kadın ne zaman anlar ev içinde gösterdiği emeğin aslında dışarıda gösterilen tüm emeklerin kaynağı olduğunu ve ev içindeki bakım olmasa dışarıdaki hayatında devam etmeyeceğini?
Bir kadın ne zaman anlar kocasına veya erkek çocuğuna ev işi yaptırırsa “kötü kadın”, "kötü anne" olmayacağını?
Bir kadın ne zaman anlar kocası ona nasıl davranıyorsa oğlunun da gelecekte sevgilisine ve eşine öyle davranacağını?
Bir kadın ne zaman anlar bütün bunların şiddetin çeşitleri olabileceğini?
Bir kadın ne zaman anlar adam-akıllı değil de aşağılanmadan KADIN gibi KADIN OLABİLECEĞİNİ ?
Ve bir kadın ne zaman anlar bütün bunları yapabilmek için çevresinden hiç onay görmeyeceğini... "beklentilerden" uzak kendi biçimini kurmak isteyen tek kadın olmadığını; yine de yalnız olmadığını ?
Ta ki diğerlerine ulaşıp “onaylanmayan kadını” hep birlikte kutlamaya başlayıncaya kadar…
Bir kadın ne zaman anlar yaşı yirmide olsa, bakire de olsa “kız” değil ama genç bir kadın olduğunu; “kız” kelimesinin genç kadınlara toplum içersinde zarar verdiğini?
Bir kadın ne zaman anlar konuşması içinde “abi, …” demese bile söylediklerinin dinlenebileceğini?
Bir kadın ne zaman anlar diyet yapmasa da güzel olabilceğini?
Bir kadın ne zaman anlar hayal ettiği o beyaz gelinliği giydikten sonra da hayatının devam edeceğini?
Bir kadın ne zaman anlar çocuk doğurmanın bir zorunluluk olmadığını?
Bir kadın ne zaman anlar “hanim-efendi” ile “hafif meşrep”lik arasındaki çizginin görünmez olduğunu?
Bir kadın ne zaman anlar sadece kadın olduğu için “aman pek de kibar, zarif, sessiz” kalıplarına sıkışmak zorunda olmadığını?
Bir kadın ne zaman anlar eşinden, sevgilisinden, erkek arkadaşından zarar görüp kendi ayrılırsa yuvayı yapan kutsal dişi kuş ruhunun üzerine lanet olarak çökmeyeceğini?
Bir kadın ne zaman anlar kocasının onu aslında hayallerini süslediği gibi her durumda ve koşulda “koruyan, kollayan, destekleyen” biri olmama ihtimalinin olduğunu?
Bir kadın ne zaman anlar görümcesi ve kayınvalidesi şikayetlerini kendiyle değil kocasıyla paylaşmaya devam ediyorsa o evde “gelin”den başka sıfat alamayacağını?
Bir kadın ne zaman anlar erkekler kadar kadınların da karşı cins ve hemcinslerinin üzerinde iktidar sahibi olma hırsına yenik düşebileceklerini?
Bir kadın ne zaman anlar yolda yürürken tüm bakışlar üzerine geliyorsa daha mutaassıp giyinmesi gerektiğini?
Bir kadın hemen anlar yolda yürürken hiç bir bakış ona değmiyorsa daha çok kendine bakması gerektiğini!
Bir kadın ne zaman anlar ev içinde gösterdiği emeğin aslında dışarıda gösterilen tüm emeklerin kaynağı olduğunu ve ev içindeki bakım olmasa dışarıdaki hayatında devam etmeyeceğini?
Bir kadın ne zaman anlar kocasına veya erkek çocuğuna ev işi yaptırırsa “kötü kadın”, "kötü anne" olmayacağını?
Bir kadın ne zaman anlar kocası ona nasıl davranıyorsa oğlunun da gelecekte sevgilisine ve eşine öyle davranacağını?
Bir kadın ne zaman anlar bütün bunların şiddetin çeşitleri olabileceğini?
Bir kadın ne zaman anlar adam-akıllı değil de aşağılanmadan KADIN gibi KADIN OLABİLECEĞİNİ ?
Ve bir kadın ne zaman anlar bütün bunları yapabilmek için çevresinden hiç onay görmeyeceğini... "beklentilerden" uzak kendi biçimini kurmak isteyen tek kadın olmadığını; yine de yalnız olmadığını ?
Ta ki diğerlerine ulaşıp “onaylanmayan kadını” hep birlikte kutlamaya başlayıncaya kadar…
