karanlıqlar_prensesi

[karanlıqlar_prensesi]

sevmek neydi?
bir oyunmuydu oynamasını unuttugum,
bir şarkımıydı?
her çalmaya çalıştıgımda notalarını karıştırdıgım,
bir acımıydı?
gözlerimden akan soguk gözyaşlarının bedeli olan...
her ayrılıkla bir hasreti,
her hasretle bir yangını,
ve her yangında üşüdügümü hissettiren
bir yüregi taşımakmıydı sevmek???
SEVMEK neydi?
saklı yaralar arkasında dikene ragmen gülü büyütmekmiydi?
yoksa sevilenin gelmeyecegini bile bile
hasretini tüketircesine BEKLEMEKMİYDİ???

ben sevmenin ne oldugunu anlayamadım=(
19-04-2009, 19:23

 

[karanlıqlar_prensesi]

olmuyor sevgili ne seninle nede sensiz olmuyor
söz geçiremiyorum boyundan büyük seven yüregime
yapamıyorum,duramıyorum sensiz,
olamıyorum sevgili
silemiyorum geçmişi,
sevemiyorum başka Bi yüregi
sevemiyorum sevgili sevemiyorum

soranlara unuttum diyorum
unuttum diyorumda sevgili
unutmuyor yüregim unutmuyor seni
dil unuttum diyorda,dil unutdum diyorda
yürek kabullenmiyor kabullenmiyor sevgili
senssizligi AYRILIGI kabullenmiyor,
özlüyor hemde çok özlüyor sevgili
yüregim seni çook özlüyor...
hayalini,gözlerini,ellerini geri istiyor
geri istiyorum seni sevgili,geri istiyorum bizi,geri istiyorum...
anla artık sevgili gözlerim karanlık boşlukta,
ıslak kaldırımlarda bekliyor gözlerini,
gelmiyorsun sevgili,boşa bekliyor gözlerim gözlerini...
gelmedigin her an öldürüyorsun bendeki seni
tükeniyorsun..
tüketiyorsun..
tükeniyorum sevgili tükeniyorum...
bıktım artık sevgili bıktım
bittim sensizlikten tükendim,
bak yine sardı dört bir yanımı yoklugun
yoruldum yoruldum sevgili çok yoruldum...
hadi gel sevgili hadi çık gel
gelde umudu görsün zavallı yüregim
aglamasın gözlerini bekleyen gözlerim
hadi gel sevgili sar yine beni sar yine..
yoruyor sevgili yoruyor sensizlik beni..

teninin sıcaklıgını özledi tenim
rüzgarın saçlarımı okşamasını
sevmeni özledim sevgili sevmeni...
anlamıyorum,anlamıyorum
niye söndü umutlarımız
niye tükendi bitmek bilmeyen mutlulugumuz...
yetmedi mi sevgili,bitmedimi,geçmedimi zaman
çekmedimi acıyı yüregim ...
aglamadımı, haykırmadımı,yanmadımı,yıkılmadımı ugruna
yıkılmadı mı yüregim yıkılmadımı sevgili...

geçiyor işte bıraktıgın son sıcaklıgında geçiyor,
bitiyor sevgili tükeniyorsun içimde,tükeniyorsun
isminin yerini hüzünler alıyor dilimde
karanlık geceler sarıyor bedenimi
karanlık geceler sarıyor sevgili karanlık geceler...
hadi gel sevgili hadi çık gel
tut ellerimden bırakma bırakma beni...
dayanmaz yüregim daha fazla,
yapamaz,taşıyamaz bu acıyı
kabul edemez ayrılıgı,kabul edemez sevgili...

hadi dön gel sevgili dön gel,dön gel de
kapansın yaralarım,bitsin gözyaşlarım
yoruldum sevgili yoruldum artık çook yoruldum...
son bir şans ver bize sevgili son bir şans
bitmeyen. tükenmeyen sevgimize
yine dogsun güneş dünyamıza
yine açsın çiçekler aynı neşeyle
yine ötsün kuşlar cıvıl cıcıl
yine,yine,yine biz bir olalım sevgili
biz bir olalım,,
yoklugun yoruyor beni
yoklugun tüketiyor bizi
hadi gel sevgili
hadi çık gel..
tükeniyorum..
tükeniyorsun..
tükeniyoruz sevgili tükeniyoruz..
bitmeden,tükenmeden
hadi gel,hadi çık gel,
hadi dön gel sevgili hadi dön gel...

24-04-2009, 14:56

 

[karanlıqlar_prensesi]

Sensiz bir bahçenin ortasında kalakalmış
Dikenli bir gül gibiyim
Hasret o kadar sarmışki beni sensizlikte
Konuşmayı, gülümsemeyi unutacak kadar güçsüzleşmişim...
Belki hayat degişti her şeyi geride bırakabilme gücünü buldu kendinde,
Ama ben o gücü bulamadım sensiz bulabilecegimide düşünemiyorum ,
Ve ben çaresiz geçmişimin karanlıgında boguluyorum
agıtlar fırlatıyorum duyulmayan sesimle...
İçtigim sigara gibi bagımlın oldugumu
sensizlik benligimi sarınca fark etdim...
Tutuklanmış sevdan gönlüme...
yakmış yıkmış çektigim her nefeste..
yıllarıma malmuş sevdan...
sebebi olmuş kırgınlıgımın,küskünlügüm,
gecenin ötesinde kaybolan umutlarımın vazgeçilmezi olmuş ...
Aslında Tüm yaşamımın kararsız olması sevmelerimede yansımış belliki.
Daha kendimi çözememişken....
başka birini nasıl çözerimki diyerek hafifletiyorm
uzerimdeki ahlarımı ve
herşeye ragmen yeniden gelmeni beni kendine benligimde bitiren gözlerinde hayat bulmayı diliyorum...
__________________

21-04-2009, 19:53

 

[karanlıqlar_prensesi]

kim demiş haramı bilmez bu juri
ben helali harama katmam
seninle içtigim şarabım bile helal
sensiz içtigim suyum haram...

 

[»| HeRCai |«]

 

[karanlıqlar_prensesi]

Hadi yat kızım yat, hayat sana küseli çok uzun zaman olmuş. Sen zamanı tüketeli, zaman seni unutalı vakti geceyi geçmiş. Kala kalmışsın bir başına, yalnız, umutsuz ortalıklarda. İçki şişelerinde arama yalnızlığını yüreğine sor neden diye.
Umudu arama boşuna cam bir vazoda. O senin içinde gizli, sakladığın cenneti senden başka kimse bulamaz biliyorsun. Anahtarını hangi kör kuyuya attıysan daldır elini o balçığın içine ve bul karanlığında.
Saklı cennetlerini umudundan başka kimse bulamaz biliyorsun. Yakılan mektupların yenisi yazılır ama yakılan umudunun yenisi yeşermez anlamalısın. Yeşerse de eski görkeminde olmaz. İdrak etmelisin artık yakılan her umut eskiyi aratacak sana.
İzbe bir meyhanenin saklı bir köşesinde eski bir masada oturmuş son içkini yudumlarken arama mutluluğu boş bardaklarda. Aslında aradığın mutluluk, gerçek yüreğinde aradığın mutluluk sakladığın cennetinde, köhne sokaklarında değil.
Hayallerini salıverme ıssız sokaklarına. Onlar hep kilitli hep gizemli kalsın yüreğinde olması gerektiği gibi. Kalan günlerini saymakla uğraşma. Bilirsin sayılan her gün ızdırap her gün bitmeyen öfke, sayılan her gün sonsuzluktur içinde.
Sevgini biriktirme yüreğinde. O saklanması gereken bir gerçek değil oysa. Anlatmalısın! boş kaldırımlara, taş duvarlara, soğuk fayanslara, yüreğinin gözlerine anlatmalısın.
Gidilen her yolun bilmelisin ki bir dönüşü vardır, çıkılan yokuşun bilmelisin ki birde inişi vardır, aşılan her engelin bilmelisin ki aslında geçilen bir patikası vardır. Saklama yollarını içinde, saklama yokuşlarını gözlerinde ve sakın saklama patikalarını yüreğinde.
Koşulsuz anlatma zamanıysa şimdi. Geçerli bir mazeretse sevgi, o zaman yüreğini isterim. Benim olan, benimle atacak, nefesime karışacak nefessini isterim sonsuzluğuma. Yoksa eğer sonsuzluğumuz hiç girmemişimdir zaten ben senin hayatına gereksiz…
__________________​

 

[karanlıqlar_prensesi]

herşey boş geldi bugün yine bana...
zaten ne zaman kalbim incinse yaşamayı sevdiğim,herşeyine rağmen sevdiğim bu dünya bomboş geliyor bana
yaşamak manasız...
kırılıyorum haddinden fazla....
insan sevdiğine bunu yapar mı??
neden boş yere üzer ki onu??
boşluktayım ............
boğuluyorum..................
hıçkırarak ağlamak istiyorum................
ve zehrimi akıtmak..............
üzüntümü anlatabileceğim kimsem yok yanımda
yalnız mıyım?
çaresiz miyim?



hayır değilim.Senin varlığını ta derinlerde hissediyorum........................
herkes beni unutsa da beni terketsede Sen beni terketmessin bunu biliyorum.....................


niye böyleyim ben??? sert,güçlü,inatçı görünen benden başka, biri var sanki içimde bu hallerde ortaya çıkan....
alıngan ...........
kırılgan........
mutsuz.....


bugün çok canım yanıyor
ne kırıp dökebiliyorum
ne de bağırarak ağlayabiliyorum


böyle zamanlarda annemi öyle özlüyorum ki
ona öyle muhtacım ki....
anne sevgisini yerini hiç birşey tutmazmış bunu bir kez daha
yeni ve yeniden anladım
seni çok özlüyorum anne........................


gözlerim yanıyor
uyumak ve dünümü ,geçmişimi unutmak istiyorum
herşeye hayata sıfırdan başlamak istiyorum
hergün yeniden doğmak
sanki dün hiç ben olmamışım ,yaşamamışım gibi......



tüm kelimeler anlamsız şimdi
tüm satırlar va sayfalar....
ben anlamımı yitirdim......

 

[karanlıqlar_prensesi]

Koca kentin içinde köşeye sıkışmış ruhum... kulağımda EZGİNİN GÜNLÜĞÜ aşk hiç biter mi diyor... söylesene tüketilen ne kalır geriye istemsiz... yada hiç başlamamış bir şey tüketilir mi?

dermanım sandığım şeylerin üzerine yoğunlaşmakta hata yapmışım... derdimde sen mişsin dermanımda sen... bildiğin bir şeyin sonradan yüzüne vurulması ne acı...


kıyıda köşede bana göz kırpan [URL="http://www.tatliaskim.com/amator-fotograflar/"]fotoğraflar[/URL]ın geliyor elime... hani istemsiz bir dudak büküşüm var ya senin görebildiğin, onu yakalıyorum çok nadirde olsa yüzümde...


bilinmez bir maceraya sürükledim seni can evimden istemsiz... şimdi ayağın her tökezlediğinde ben geliyorum aklına eminim...
biliyorum ...suçumu günahımı kabul de ediyorum... ama yetmiyor içimdeki seni hafifletmeye...


insanlar o kadar çirkinleşti ki, kalbime bile laf söyler oldular artık...
dünya benden daha temizmiş diyor biri...
bu satırlarda döküyor içini bana...
’ Bu dünya senin kalbin kadar çirkin olsaydı; muhtemelen ben bu dünyada olmazdım...


böyle mi gerçekten?
bu tarif edilen yürek benim mi?
bile bile yanan, yanmaktan içinde kül bile kalmayan bu yürek benim mi?
neyse bitti işte...
gittin ve bitti...
ne önemi var ki artık değil mi?
ne önemi var...
ne önemi...
ne...​

 

[karanlıqlar_prensesi]

Ne başlayabildik doğru dürüst.Ne de bitirebildik. Ne vazgeçebildim.Bilirsin beni.Ne de anlatabildim.. Ah bu aşk iflah etmez beni.Onunsa umrunda değil.Biliyorum Zaman sen diyorlar çaresiz. Geç de nasıl geçersen, Geç bildiğin gibi…Ah su gönlüm hiç kimseyi böyle sevmedi.. Hiç kimseye böylesine yenilmedi..Ne yapsam ne söylesem de değişmedi..Al dedim vur demedim ki..

 

[karanlıqlar_prensesi]

ne savaşlar verdim kendime, bir Rabb'im şahit sor ne zaman vurdum kendimi en son katilim oldum her gece nedense, sanırım sensiz bir geceye daha hoşgeldim nedense biraz gerginim stresim yumruklarımı duvara çiviledi gözlerim kendimi saldı sanırım o an orada değildim. 30 dakika öldüm 5 dakika dirildim gözyaşlarımı yağmur sandım ıslandım meleklerimle fısıldaştım kolonyalarla koklaştım nedense son darbeyi kalbime attım kendimi 3 yerimden bıçakladım azami hırs yaptım nedense acımadım kendimle yeminleştim ve dişlerimi sıktım yumruklarımı sıkıp tırnaklarımı kırdım nedense en çok sigaramı aradım tek bir kelime edemedim özür dilerim seni üzmek istemedim en iyisi intihar edeyim dedim ettim 10 dakikalık yaşam molası verdim sanki Cennet'te bir serinlik kolası içtim ve sonra ilk uçakla Cehennem'e indim nedense en çok kusmak istemiştim senden utandım kendimle hiç bu kadar çetin savaşmamıştım kendimden köşe bucak kaçtım yaşama hakkımı sonuna dek mi kullanmalıyım Tanrı'm döner başım akar yaşım kar tutar saçım çölde hayratım duvarlar üzerime geldikçe kendimi 10 parmaklı bir surat yaptım ben ne savaşlar verdim kendime, bir Rabb'im şahit sor ne zaman vurdum kendimi en son katilim oldum her gece nedense​