Karla karışık yağmurlar da sevdim seni ...

[*MeleK*]

hani beyazın gizemine hakim olduğunu sanarsın, büyülenirsin ve dokunmak istersin ya,
dokundum çatlamış dudaklarımla beyazına...
Avuçlarıma aldım, sıkı sıkı tuttum bir süre saklamaktı amacım seni bahara kadar...Gör istedim, baharda da yaşanıyor aşklar.
Acıdılar artık bedenim ve seni tutan ellerim...
Salabilir miyim sanıyorsun uyuşan parmaklarımın arasından seni...?
Karla karışık yağmurlarda sevdim ben seni,
Hem de hiç aldırış etmeden soğukluğuna...Gece üstüme çöken sis,
tahta kapısında durakladığım mezarlık, üzeri bembeyaz kaplanmış mermerler...
aşklarıda kalplerinde bu kadar beyaz mı yaşanmıştı acaba...?
Böyle bembeyaz çekilmişmiydi kalplere hüzün...?
Kapıda ki çeşmenin suyu ağzında donmuş kalmıştı...
Akamadan, sesini soluğunu çıkaramadan, burda yaşam var diyemeden kalmış öylece havada...
Karla karışık yağmurlarda sevdim seni,
her yağmur sonrası erir karlar denilirdi, incelirdi, peki şimdi suç kimindi?
erimene yakın sevmişim seni...
Eriyeceğini düşünmeden sevmişim...
"İstek ve hayallerini avcunda sıkı sıkı tutarsan asla yok olmazlar" derdi ninem hep,
bir süre hayallerimi kıtap aralarından çıkarıp avuçlarıma aldım,
çok sıktım, sıktım, sıktım...
9 yıl aradan sonra başardım gerçekleştirmeyi bütün kıtap arası düşlerimi...
Şimdi aklıma geldi ki seni de saklayacaktım bir dönem...
Sana aşkların sonbaharda bitmediğini gösterecektim...
Ne yazık ki sen ne kışı bitirebildin ne sonbahardaki aşkları görebildin. Yağmura kurban gittin...
Yağmurlar geçti gitti, Karla karışık acılarla sevdim sonra seni... Yağmurları sevemedim sen gittin gideli...
Karla karışık acılar da kalmadı, bitti...
Karmakarışık acılar var şimdi...