Kırmızı bir gelinciktim ben
.
alıntıdır
Kırmızı bir gelinciktim ben ..
Hani o alevli rengiyle , hırçın rüzgarlara boynunu eğmeden direnen ..
Kalınca bir başına soğuktan üşüyen , içi titreyen ..
Ama üzerinde hissedince , gerçekten yürekli bir sevginin gözlerini bütün fırtınaları unutan ..
-neden Gelinciği seçtim !
En sevdiğim kırmızı diye mi ...
Hayır !
En hassası,en kırılganı o diye ..
İnsanın kendini tanıması yani ... -
Bir gün baktın bana sen !
Asırlık bir çınar gibi güçlü hissettim kendimi ben ..
Hep aynı baktığına inandım!
Ve hep artan bir bağlılıkla ...
Sonra ......
Yalan neymiş,öğrendim !
En çok acıtanın en gerçek bildiklerinin en sahte olduklarını görmek olduğunu,anladım !
Anladım ki insanlar gerçekten olanları değil,görmek istediklerini görürmüş ..
Yani her hayatı aslında sahibi yönetirmiş !
Ödüller almak istedim ben ..
Her dalda yarışmak ve hep birinci gelmek !
Şu üç günlük dünyadaki vadesi muamma hayatımın,
Kalbimin yüzölçümünden büyük aşkımın ,,,
En iyi yönetmen ödülünü almasını istedim !
Ama unuttum .....
Tek başına ezberlediğin hiç bir replik , oynadığın hiç bir rol tam olmuyormuş !
Figüranlarım tamamdı belki ama ben başrol oyuncumu yanlış seçtim ..
Geçtiğin elemelerde aldığın başarıların rollerine bağlı olduğunu görmezden geldim !
Kırmızı bir gelinciktim ben !
Narin , kırılgan ...
Romeo'nun o aşk dolu sahnede Juliet'e uzattığıydım belkide !
Yani gerçek değerini gerçekten bir kalbi olanın anlayabileceği ..
Bir fırtına çıktı bir gün!
Hiç o kadar üşümemişti içim ...
Buz tutmamıştı yüreğim ...
Haketmeyenin yarısı olmayacak kadar ben-dim hala üstelik !
Bir fırtına çıktı bir gün ...
Toz ..
Duman ..
Büktüm boynumu !
Yapraklarım koptu birer birer ..
Ve şimdi herşey ,,,,
Bir gelinciğin kopan, yiten , savrulan kırmızı yaprakları gibi
-- Paramparça --
Hani o alevli rengiyle , hırçın rüzgarlara boynunu eğmeden direnen ..
Kalınca bir başına soğuktan üşüyen , içi titreyen ..
Ama üzerinde hissedince , gerçekten yürekli bir sevginin gözlerini bütün fırtınaları unutan ..
-neden Gelinciği seçtim !
En sevdiğim kırmızı diye mi ...
Hayır !
En hassası,en kırılganı o diye ..
İnsanın kendini tanıması yani ... -
Bir gün baktın bana sen !
Asırlık bir çınar gibi güçlü hissettim kendimi ben ..
Hep aynı baktığına inandım!
Ve hep artan bir bağlılıkla ...
Sonra ......
Yalan neymiş,öğrendim !
En çok acıtanın en gerçek bildiklerinin en sahte olduklarını görmek olduğunu,anladım !
Anladım ki insanlar gerçekten olanları değil,görmek istediklerini görürmüş ..
Yani her hayatı aslında sahibi yönetirmiş !
Ödüller almak istedim ben ..
Her dalda yarışmak ve hep birinci gelmek !
Şu üç günlük dünyadaki vadesi muamma hayatımın,
Kalbimin yüzölçümünden büyük aşkımın ,,,
En iyi yönetmen ödülünü almasını istedim !
Ama unuttum .....
Tek başına ezberlediğin hiç bir replik , oynadığın hiç bir rol tam olmuyormuş !
Figüranlarım tamamdı belki ama ben başrol oyuncumu yanlış seçtim ..
Geçtiğin elemelerde aldığın başarıların rollerine bağlı olduğunu görmezden geldim !
Kırmızı bir gelinciktim ben !
Narin , kırılgan ...
Romeo'nun o aşk dolu sahnede Juliet'e uzattığıydım belkide !
Yani gerçek değerini gerçekten bir kalbi olanın anlayabileceği ..
Bir fırtına çıktı bir gün!
Hiç o kadar üşümemişti içim ...
Buz tutmamıştı yüreğim ...
Haketmeyenin yarısı olmayacak kadar ben-dim hala üstelik !
Bir fırtına çıktı bir gün ...
Toz ..
Duman ..
Büktüm boynumu !
Yapraklarım koptu birer birer ..
Ve şimdi herşey ,,,,
Bir gelinciğin kopan, yiten , savrulan kırmızı yaprakları gibi
-- Paramparça --
alıntıdır
Son düzenleme:
