Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...

m@noly@

Yeni Üye
Üye
Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...






.

Unut Beni Can
bu kaçıncı gece
hasretinle yandığım
kaçıncı gece
yıldızları yıkadığım,göz yaşlarımla
mesafeler yırtıldı hıçkırıklarımla
bosnalı kadınlar duydu feryadımı
sen,sen duymadın mı can....

ne vardı bu kadar uzak yerlerde açacak
benden uzak o iklimlerin
benden uzak o şehrin
kahrolası o kalabalıkların
benim kadar ihtiyacı mı vardı sana
benim kadar hasret çekti mi..
kahrolası o şehrin semaları
benim kadar yandı mı..
ne var dı can....ne vardı
uzak iklimlerde açacak.....

ne vardı
kendimizi bu kadar kahredecek
kara trenler umut olmamalıydı
uzayan yollarda kalmamalıydı bakışlar
dünya bir tek nokta olmalıydı can
bir tek noktada doğmalıydık
dönüp dönüp sana varmalıydı yollar
ben hep hasret türküleri söylememeliydim
sen hep hasret şiirleri okumamalı
hasret diye bir söz olmamalıydı lügatlerde
geceler boyu hergün
göz yaşlarımla ıslanmamalıydı yıldızlar.
Gönlüm bu sevdaya dar gelir oldu
boğuyor karanlıklar can
mesafeler kurşun oldu amansız
feryadıma şahit oldu yıldızlar
can.....can......
hasretin ağır bir yük omuzlarımda
ben çekmekten usandım
sen usanmadın mı?

bildim
bitmeyecek bu hasret
uzak iklimlerde açmış iki çiçeğiz
hangimiz gelsek diğerinin yanına
kuruyup,kaybolacağız..
ben kıraç topraklara döndüm can
ben kurumuş dereler gibiyim
ıssız mağaralarda kaldı umudum
belli bu sevda kahredecek bizi
unut be can
unut bu sonu gelmez sevdamızı..
bırak yeni güneşler doğsun semalarında
bulutlar gizlemesin yıldızlarını
yeniden başlasın herşey
yeniden doğ,bensiz şafaklarda.
Unut can
unut senin için yazdığım sevda şiirlerini
de ki;bir rüya idi bitti
de ki;bir hayaldi
solgun aynalarda yansıyan
de ki;bir romandı
sonu koskoca bir hiçle biten
unut beni can
unut vakit varken....

Bırak hasretin bana kalsın
varsın cehenneminde kavrulsun gönlüm
ben yine her gece
saçlarını koklayayım uzak yıldızlarda
gözlerimde takılı kalsın hayalin
sen unut can
sen unut
kahredersem,milyon kere kahrolayım....


.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...

.
Seni Seviyorum Yar...
.




SENI SEVIYORUM YAR


Gidiyorum uzaklara
Sen olmadan gidiyorum
Aramızda dağlar mı var denizler mi
Bilmiyorum
Bu şehirde sen yoksan gitmenin hüznü yok
Dönmenin zaten anlamı yok

Seni seviyorum yar
Aklımdasın hala
Seni seviyorum inan bana

Gidiyorum hata bende
Günah bende biliyorum
Sensizliğe sürülmüşüm
Yavaş yavaş ölüyorum
Bu şehirde sen yoksan gitmenin hüznü yok
Dönmenin zaten anlamı yok

Seni seviyorum yar
Aklımdasın hala
Seni seviyorum inan bana






alinti

.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...

.
Ney-Hz.Mevlana´dan...
.

Hasht-Behesht_Palace_ney.jpg



NEY


Duy, sikayet etmede her an bu ney,
Anlatir hep ayriliklardan bu ney.
Der ki, feryadim kamisliktan gelir,
Duysa her kim, gözlerinden kan gelir
Ayriliktan parçalanmis bir yürek
Isterim ben; derdimi dökmem gerek.
Sayet aslindan biraz ayrilsa, can,
Öyle bekler, vuslata ersin zaman.
Agladim her yerde hep ah eyledim.
Gördügüm her kul için "dostum" dedim.
Herkesin zanninda dost oldum ama,
Kimse talip olmadi esrarima.
Hiç degil feryadima sirrim uzak,
Gözde lakin yok isik, duymaz kulak.
Asikardir can-beden, gör insani,
Yok izin, görmez fakat insan, cani.
Ney sesi tekmil hava oldu ates,
Hem yok olsun, kimde yoksa bu ates!
Ask ates olmus dökülmüstür ney'e,
Cezbesi askin karismistir mey'e.
Yardan ayri dostu ney dost kildi hem,
Perdesinden perdemiz yirtildi hem.
Kanli yoldan ney sunar hep arzuhal.
Hem verir Mecnun'un askindan misal.
Ney zehir, hem panzehir, ah nerde var,
Böyle bir dost, böyle bir özlemli yar?

Mevlana-Mesnevi-i Serif


thumbnail.tabatab.jpg


.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...

.
Sen Vurdun Da Ben ölmedim Mi?

Yokluğunda ne ateşleri hasretinle yaktım da
Bir seni yakamadım,beni yaktığın gibi







Çölde su,mahpusta gün,oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sende araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun...
Şimdi nerdesin diye sakın sorma
SEN ÇAĞIRDIN DA BEN GELMEDİM Mİ?
Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara...Bu kasvetli akşamlara
Sen varken
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına
Otobüs duraklarına...
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından
Gidenlere küsmezdim
Kalanlara acımazdım...
Sen varken böyle üşümezdim-titremezdim
Masumdum,çocuklar gibi
Böyle delirmezdim-küfretmezdim...
Hele ölmeyi hüç düşünmezdim.
Şimdi soruyorum sana
Adı sevdaysa bu cehendemin
SEN YAKTIN DA BEN YANMADIM MI?
Biliyorsun
Bütün acılarına`yeşil ışık`yaktım olmadı
Bütün korkularına `arka çıktım`olmadı
Dağlara merdiven dayadım olmadı.
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı
Sevdim olmadı-yandım olmadı-taptım olmadı
ARTIK BENDEN PES
BU AŞKIN BİLETİNİ İSTEDİĞİN GİBİ KES
Nasılsa gidiyorsan
Biliyorum git...
Ama ardında
Ağlaya bir çift göz
Paramparça bir yürek
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan






Çek silahını-daya sırtıma
Titrersem namerdim...
SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ?


.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...

.



OLMADI


Söz verdim kendime unutmak için
Bambaşka bir hayat kurdum, olmadı
O sessiz vedanın, o garip göçün
Sebebini hayra yordum, olmadı

Dedim; olsun bu da Dünya halları
Tanrı, ayrılıkla sınar kulları
Ellerinle diktiğin o gülleri
Kendi ellerimle kırdım, olmadı

Niye ömrüm geri dönmez eskiye
Niye bu delilik, bu boşluk niye
Meydan uslandırır yiğidi diye
Beladan belaya girdim, olmadı

Sanki ensemde bir zehirli bıçak
Bir maziden böyle kaçılır ancak
Ne varsa hediyen tespihi oyuncak
Çöpe attım, yaktım, kırdım olmadı

Akşam onbirde yatmayı denedim
Sazımı kırıp atmayı denedim
Köprüde balık tutmayı denedim
Başıma ne işler sardım, olmadı

Ayşe’deki resmine hiç bakmadım
O kokulu mumlardan da yakmadım
Gözlerini düşlerime sokmadım
Her şeyinden uzak durdum, olmadı

Bir boşlukta günümü gün eyledim
Seni bir maziye sürgün eyledim
Üç sene kendime yalan söyledim
İşi gamsızlığa vurdum, olmadı

Gördüm; insan ölür susuz, ekmeksiz
Ama gördüm insan yaşar yüreksiz
Dedim; herşey yalan, herşey gereksiz
Namluya bir kurşun sürdüm, olmadı



ALi KINIK




yosungozlumm_okyanusumm_olmadi.jpg


.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...

.AŞK



Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:
Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.
Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.Aşk, Zenginlik, beni de yanına alır mısın? diye sormuş.Zenginlik, Hayır, alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok. demiş.Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibirden yardım istemiş. Kibir, lütfen bana yardım et!, Kibir Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin. diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: Üzüntü, seninle geleyim. Üzüntü Of, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var. Mutluluk da Aşkın yanından geçmiş ama o kadar mutluymuş ki Aşkın çağrısını duymamış. Aşk, birden bir ses duymuş. Gel Aşk! Seni yanıma alacağım...Bu Aşktan daha yaşlıca
birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşka yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgiye sormuş: Bana yardım eden kimdi? Bilgi O, Zamandı diye cevap vermiş. Zaman mı? Neden bana yardım etti ki? diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:
Çünkü sadece Zaman Aşkın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir.

alintidir.

.
 
Son düzenleme:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...



....

SEVDAMIZ BIR UMUTLU IMKANSIZLIK


Sensizligin pencesindeyim
Bir adim otesindeyim ellerinin
Bir anlik zamandir sesinin uzakligi
Ellerim uzansa yakalayamaz ellerini
Yurek verir de kendini duyamaz sesini
Bir baska dunyadasin sevgili
Seyran olmussun gozlerime yar
Seyrederim seni uzaklardan
Umutlu bir imkansizlikla beklerim
Istekli bir beklentisizlikle severim
Nasil anlatsam yarim derdimi
Haykiririm ismini
Dag duyar
Tas duyar
Gok duyar
Bilirim hissedersin sen de yarim
Duyamazsin ama beni
Bilirsin uzaklardayim ben
Yureginde yasatirsin sevgili beni
Gozyaslarin akar sessizce
Bilirsin hissederim gozyaslarini
Ama tutamam ellerimle
Silemem gozyaslarini dudaklarimla
Bilirsin sevgili
Mesafeler degildir bizi ayiran
Bir kus olur ucardim yine sana
Bir ruzgar olur eserdim senden yana
Yagmur olur yagardim sana
Gunes kavurmaz yuregimi
Bilirsin collleri asardim da gelirdim sana
Bilirsin mesafe tanimaz bu sevda
Bilirsin imkansizliklardir bizi ayiran
Sen ve yuregin kalirsiniz basbasa
Ne yere koyacagini sasirirsin sevdani
Kimle konusacagini bilemezsin
Bilirsin duslerine girer de dinlerdim seni
Sana kendimi verirdim de yoldaslik ederdim sana
Bilirsin uzakliklar degildir bizi ayiran
Bilirsin caresizliklerdir yollarimizi baglayan
Yuregin daralir
Gozlerin kisilir
Bir aci duyarsin sevince benzer
Bir yara olur imkansizliklar yureginde
Bilirsin lokman hekim gerekmez
Bilirsin ilac kar etmez
Bilirsin bir sevdali sozcugun yuregindedir dermanin
Bilirsin sevdali bir bakisin sevecenligindedir caren
Bilirsin bir anlik calinmis sevismelerdedir canin
Ah sevgili ah
Ahlar duser dillerden sevdamiza dair
Bilirsin bir imkansiz sevdadir bu
Bilirsin zamandan calinmis bir andir bulusmamiz
Yasamin bir armaganidir bu sevda bilirsin
Bir armagandir bu sevda imkansizliklar icinde yasansa da
Bilirsin sevgili bu sevda yasanmamistir kimselerce
Bilirsin belki yasanmayacaktir bir daha
Bilirsin umutlu bir imkansizliktir bu askin adi
Bilirsin de yuregine soz geciremezsin yine de
Yurek kanatlanmis sevene dogru
Yürek ne mesafe tanır
Ne de imkansızlıklar
Bırakırsın kendini yüreğinin sesine
Yuregin tasir seni askin denizine

alinti...







.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...



iyi değilim aşkım;
umutsuzca uyanıyorum sabahları..
Güneş yüzüme vurdukça daha bir karanlık oluyor günlerim.
Kahvaltı saatlerimi hep kaçırıyorum.Bilirsin sigara iştahımı kesiyor..





Öyle pek özenmiyorum üstüme başıma..
Ne geçerse elime giyiyorum.
sen yoksun ya "güzel görünüyorsun" demesinler istiyorum..





Yine en arka koltuğunda oturuyorum minibüsün yine camda oluyor gözlerim..
sen tutmuyorsun ya elimi cebimden hiç çıkartmıyorum..




İyi değilim aşkım;
Herkes sana benziyor sanki..
saçı az daha kısa olsa biraz daha içten gülse..
daha çok benzeyecek olanları ayırıyorum.
yoksun ya yokluğun da yepyeni senler arıyorum..



En zor geceler oluyor.
İzlediğimizi izlemiyorum,
senin uyuduğun saatlerde uyumuyorum.
Olur ya bir rüyada karşılaşma ihtimali…




İyi değilim aşkım;
Unutuyor gibi yapıyorum.
Biriken yaralarımı acıtmasınlar diye
hiç kanatmıyorum.
Seni de kan tutardı hani..
Bak görüyorsun bunu bile hatırlamıyorum..



iyi değilim aşkım;
Artık şiirlerimde yok süslü kelimelerle sana seslenecek.
Adının geçmediği cümlede O GİTTİ diyerek, sevgiyi anlatmak çok zor oluyor çünkü.
Kağıda kaleme dokununca kömür değil, gözyaşım dökülüyor ya,
ziyan oluyor sayfalarım…






Bir de Pazar günleri var tabi.
Hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum.
Gelmen pekte anlam ifade etmiyor.
Ben seni beklemeyi hala çok seviyorum…





İyi değilim aşkım..
Daha bencil oldu duygularım
daha çok ben demeyi, daha çok sabretmeyi öğrendim.
sayısız yalanlarla ‘’çok özledim’’ seni demeyecek kadar..
Yokluğunla aramda inanılmaz bir dostluk başladı.
Kimseyi almıyoruz aramıza..
bak benden başka sen, senden başkada düşüncem yok satırlarımda..
iyi değilim aşkım..
Hiç iyi değilim..
Bu saatten sonra sana "dön"mü yoksa "hoşça kal" mı demeliyim??

Alıntı...
.
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Cevap: Koklamaya Kıyamam Benim Güzel Manolyam...

talihoyunlari_zledim9by.jpg


Sana değil kendime değil
Sevdama söz verdim
Seni unutmayacağım
Tüm anılarımı toparladım
Yüreğimin senli köşesine
Düşünmeden çıktım yollara
Uzak diyarlara
Şaşkınlıkla uğrasam da yanlış diyarlara
Yalan yolcu hanlarına
Gittiğim son durak
Aradığım son durak
Senmişsin anladım
Gönül dağımın en ulaşılmaz vadisine
Yerleşti vurgun sevdam
Şimdi dönüş yok vazgeçiş yok
Anıların acısını ekeceğim gönül dağının eteklerine
Bir ozan tadında esecek sevdam yeşil çayırlarda
Gelincik çiçekleri yeşerteceğim
Kanayan yarama inat
Kumrulara bir cennet yaratacağım
Suskunluğa inat
Nehirler yaratacağım gözyaşımla
Hırçın ulaşılmaz denizlere inat
Gökyüzüne yıldızlar salacağım
Geceye inat
Yinede dipe vurmayacağım
Sana inat
Onlara inat
Kendi kalbime inat
Sana değil kendime değil
Sevdama söz verdim
Seni unutmayacağım



Beni mahveden güzel kokunu.
Kollarınla sardığında burnuma gelen, o güzel kokunu.
Bazen evime sıkıyorum. Seni yanımda hissetmek için,
Duygularım daha da yoğunlaşıyor.Kokunu duyduğumda.
Sana olan özlemim, daha da artarak çoğalıyor.
İçinden çıkılmayan, bir çıkmaza giriyorum sanki,
Kokun benimle, ama sen yoksun sevginle.
Yatağa uzanıyorum. Aklım hep sende.
Düşüncelerimle, kokun karışıyor beynimde.
Hayallerimde sen, aklımda sen, bitmek bilmeyen özleminle.
Seni ve seni tamamlıyan, güzel kokunu özledim.
Ruhumun derinliklerinde, hissettiğim kokunu.
Böyle bir aşk, ancak mis kokunla tamamlanır.
Ah aşkım... Birde sen olsan yanımda...
Değme gönüller, benden mutlu olamaz.
Seninle ve seni tamamlıyan, kokunla.




alıntı
 
Geri
Üst