Konasyon
Konasyon, eylem, istem ve çabayla ilgili psikolojik süreçler için kullanılan bir terimdir. İlk olarak Platon tarafından yapılan ve sonradan Aristotales'in biraz değiştirdiği sınıflandırmada konasyon, kognitif (bkz.) (bilme) ve affektif (bkz. Duygu) süreçlerle birlikte psikolojik fonksiyonlar üçlüsünü oluşturur. Fonksiyonun konatif yönü, amaçlı veya güdüsel eylemin determinanları ya da zihinsel yönüyle ilgilidir. Bu alandaki modern psikolojik teori, hem konatif, hem de affektif öğeleri olan motivasyon kavramlarını esas almaktadır. Bir karara vararak buna göre eylemde bulunma yeteneksizliği olan abulia (bkz.), nevrozda çok görülen bir şikâyettir. Öte yandan istem bozukluklarına şizofrenide (fakz.) Sık rastlanır. Şizofrenik hastalar çok kere istemlerinin zayıfladığından yakınırlar ve birçoğu eylemde bulunmazlar. Pasiflik fenomenlerine de çok rastlanmaktadır. Hasta, düşüncelerinin, eylemlerinin ve konuşmasının bir dış güç tarafından kontrol edildiğini ileri sürebilir. Bu çeşit bir fenomenin motor karşılıkları özellikle katatonide (bkz.), örneğin flexibilitas cerea'da (bkz.) (mumsu yumuşaklık: zorlanan pozisyonların pasifçe kabul edilip sürdürülmesi), ekolalide (bkz.) (sözcük veya cümlelerin otomatik tekrarı) ve ekoprakside (bkz.) (başkalarının hareketlerinin otomatik tekrarı) görülmektedir. Bu gibi motor semptomlara bazı organik bozukluklarda, özellikle Alzheimer hastalığında (bkz, ) da rastlanmaktadır.
