Lügatta bile acıdan önce yazılmıyor ismin

[HaYaL]

Duvarlar üstüme düşerken
Vicdanımın emrini yerine getirebilir miyim?
Gözlerim sana bakarken
Dilim seni söylerken
Ateşin soğukluğuna karşı çıkabilir miyim.?
Çıplak tenime toprak örtülürken
Seni unutmamanın vebalini ödeyebilir miyim.?
Çık git yüreğimden
Korkuyorum seni sevmeye!...

Lügatta bile acıdan önce yazılmıyor ismin
Nasıl bir acısın sen
Gözlerini çivilemişsin kalbime
Beni müebbetlere sürüklüyorsun
Seni sevmeseydim dünyada olduğumu anlardım
Git artık dünyamdan/girme
Seni sevdiğim kadar bir dünya var
Hala ayağımın altında toprak var
Git artık!
Bir sen’lik kadar dünyam var
Daraltma bastığım toprağı…

Senle dünyam çürümeye meyilli
İklimler ne ısıtır ne de yakar
Senin beni yaktığın kadar…
Hırpalama sevgi sözlerini
Çok sızlanıyorum
Bedenim seni söylemeyen dil arıyor
İşgal ettiğin yerlerimden çek sınır tellerini
Daha fazla kendi coğrafyanda kaybolmayı istemiyorum
Al git!
Söylediğin tüm sesli-sessiz harflerini
Artık yirmidokuz harfe sığmaz
Yakıcı ateşin soğuk alnı
Yüzü erimiş gök sığmaz gökyüzüne

Çek ellerini !
Ayağımın dibinde öldü düşlerim
Bedenim üşüse de
Ben her gece yanan yüreğimde unutacağım seni.


Günahkar ruhumun bedelisin
Ömrümün miladı sensin
Bedenimin gölgesi sensin
Kim gömmeye gelecek bu bedeni
Gel at toprağını çıplak tenime!

Git artık yüreğimden
Dünyaya perdesiz bakayım
Çık artık içimden
Kendi yüreğime bakayım
Korksam da yalnız kalayım

Unutma!
Senin ufacık gözlerine çok dua sığdırdım ben
​