ne yapsam bilmiyorum

okurken çok üzülerek okudummmm. allah hakkında hayırlısını nasip etsin canımmm. ortada doğmamış bir yavru var ikinizinde bu kararı tekrar düşünmeniz gerek allah yardımcın olsun hakkınızda hayırlısı ne ise onu nasip etsin çok zor bi durumm. hiç bi kötülük kimsenin yanına kalmaz bol bol dua et ve allaha sığın. rabbim yar ve yardımcın olsun.
 
merhaaba ben 2 yıllık evliyim eşimle kaçarak evlendim ama çok pişmanım keşke daha iyi yollarla olsaydı mutlu değilim 2 seneden beri ne aileler anlaşabildi ne de biz bu sebepten huzur bulamadık şimdi 7 aylık hamileyim ve eşimle ayrılmaya karar verdik aslında herşey anlattığım gibi değil 2 sene içinde okadar çok şey yaşadım ki aralarında aklıma gelen iyi günlerimde oldu ama bana 1 verdiyse 10 unu hep geri aldı şimdi çocuğum ve ben kaldık 2 ay sonra doğum yapıcam eşim yanımda olmuyacak içim kan ağlıyo ayrılık kararını vermekte iyimi yaptım kötümü bilmiyorum ama yoruldum...

cnm benim ya senin adına gerçekten üzüldüm.öncelikle şunu sormak istiyorum.siz daha iki yıllık evliymişsiniz bu çok kısa bi zaman...yani sizin yada ailelerin anlaşamadığınız noktalar ne? bi bakıma hadi aileler neyse iki laf ediyosa birine kulak tıkarsın aman der geçersin de önemli olan sizin anlaşmanız...sen bununla kaçarak evlenmişsin belliki ailende buna karşı. peki sen şimdi o eve gittiğinde ailen seni kabul edecek mi? yanlış anlamanı istemem ama sen onları hiçe sayıp kaçmışsın şimdi onların yüzüne nasıl bakacaksın? hem madem evliliğiniz sorunluydu hamile kaldığını öğrendiğinde niye aldırmak için bi doktora falan başvurmadın? tamam günah ama o çocuğun bi geleceği var bunu da düşümeniz gerekiyor. hem eşine ben çok kızdım(haddime düşmez ama) seni bu durumdayken nasıl bırakabiliyo?senin durumunla aynı deil ama mesela bende nişanlıyım benimde ailemle nişanlm arasında sorunlar yaşandı,anlaşamıyorlar ama bazen ben mutlu olucam onlar değil diyorum ikimiz mutlu olursak onlarada saygımızı yitirmezsek herşey olur gider. önemli olan huzurlu,mutlu olmaktr diye düşünüyorum...benimde annem babam ayrı ve bi çocuk için gerçkten çok zor bi durum bu :( ya nasıl anlatsam böyle kelimeler boğazıma dziliyo,tıkanıyorum gerçekten insan o kadar farklı bi duygu ve psikoloji içerisnde oluyo ki...ben şuan 24 yaşındayım ve 4 senedir ayrılardı gecen ay boşandılar. ben bu kadar süre içerinde böyleysem eğer senin çocuğunu düşünemiyorum
:(birde söyle bi durumda var. RABBİM size bunu nasip etmiş bi çocuk vermiş,buna sahip olmak için insanlar nelere başvuruyolar..birde bunu düşünmelisinz bence...diğer arkadaşlarımında dediği gibi hamilelikte insan daha duygusal oluyormuş sende çok fazla üzme kendini. hem kendin için hemde bebeğinin sağlığı için...o yüzden çok iyi düşün,eşini de al karşına konuş,anlat...inş.bebeğin hayatına önce sağlık sonra huzur ve mutluluk getirir.bunu yürekten diliyorum canım...Allah'a emanet ol canım.Rabbim yardımcın olsun...(bu arada cinsiyeti ne bebeğinin)
 
bence acele karar verme bebegin domasini bekleseniz belki o duygu herseyi degistiricek
 
Geri
Üst