Öfkelenince Okunacak Dua
İnsan her zaman aynı sükûnet ve huzur içinde olamıyor. Karşılaştığı bazı hâdiseler ona üzüntü ve keder veriyor, bazan da kızgınlık ve gazab deryâsına itiyor. Böyle öfkelenen adamın elinden kaza çıkması, ağzından tamiri güç sözler fırlaması, işten bile değildir. Bunun için, öfkeyle kalkanın zararla oturacağını hatırlamalı, öfke ânında karar vermemeye dikkat etmelidir. Zira insanın öfkeli ânı, şeytanın tam tesirli olduğu ânıdır. Şeytan o anda bütün kuvvet ve kudretiyle öfkeliye vesvese verir, büyük hata ve kusurları işletmeyi göze aldırır. Sonu kötü olacak sözleri söyletmeyi ister.
Peygamberimiz öfkeli insanın hemen Eûzü çekmesini tavsiye buyurmuş, Allahın huzurundan kovulmuş şeytanın tesirinden kurtulmayı niyet etmesini istemiştir. Nitekim öfkeden yüzü sapsarı kesilmiş birini gördüğünde:
Ben öyle bir kelime biliyorum ki bu adam onu söylese bu tesirden kurtulur, buyurmuş; bu kelimenin de:
Eûzü billâhi mineş-şeytanirracîm, cümlesi olduğunu bildirmiştir.
Bir diğer hadîsinde Efendimiz şöyle buyurmuştur:
Öfke şeytandandır. Şeytan ise ateşten yaratılmıştır. Sizden biriniz öfkelenince hemen abdest alsın, ateşten yaratılmış şeytanın tesirini suyla söndürmüş olsun.
Demek ki öfkenin zararından kurtulmanın bir diğer yolu da hemen abdest alıp Allaha sığınmaktır. Eûzü Besmele çekerek abdest alan insan, Allaha sığınmış, böylece şeytanın şerrinden korunmuş olur.
Öfkelenen insan, öfkelendiği şeyin fâni, geçici bir şey olduğunu şuurlu olarak hatırlarsa, öfkesine fazla sebeb kalmaz, öfkenin tesiri böyle bir tefekkürle de azalır, belki de iman kuvvetine göre yok olur. Zaten böylelerine Peygamberimiz Pehlivan ünvanı veriyor. Hadîste, pehlivan başkasını yenen değil, öfkelendiği anda kendi nefsini yenip, öfkesini durdurandır, buyurmuştur.
Peygamberimiz öfkeli insanın hemen Eûzü çekmesini tavsiye buyurmuş, Allahın huzurundan kovulmuş şeytanın tesirinden kurtulmayı niyet etmesini istemiştir. Nitekim öfkeden yüzü sapsarı kesilmiş birini gördüğünde:
Ben öyle bir kelime biliyorum ki bu adam onu söylese bu tesirden kurtulur, buyurmuş; bu kelimenin de:
Eûzü billâhi mineş-şeytanirracîm, cümlesi olduğunu bildirmiştir.
Bir diğer hadîsinde Efendimiz şöyle buyurmuştur:
Öfke şeytandandır. Şeytan ise ateşten yaratılmıştır. Sizden biriniz öfkelenince hemen abdest alsın, ateşten yaratılmış şeytanın tesirini suyla söndürmüş olsun.
Demek ki öfkenin zararından kurtulmanın bir diğer yolu da hemen abdest alıp Allaha sığınmaktır. Eûzü Besmele çekerek abdest alan insan, Allaha sığınmış, böylece şeytanın şerrinden korunmuş olur.
Öfkelenen insan, öfkelendiği şeyin fâni, geçici bir şey olduğunu şuurlu olarak hatırlarsa, öfkesine fazla sebeb kalmaz, öfkenin tesiri böyle bir tefekkürle de azalır, belki de iman kuvvetine göre yok olur. Zaten böylelerine Peygamberimiz Pehlivan ünvanı veriyor. Hadîste, pehlivan başkasını yenen değil, öfkelendiği anda kendi nefsini yenip, öfkesini durdurandır, buyurmuştur.
