rabbım duy artık sesımı
rabbım dun yıne dayak yedım,hemde sevdıgım ınsandan.vurdu vurdu vurdu.acıyan etım degılkı rabbım acıyan ıcım.aılesının benı ıstemedıgını sevmedgını bılıyorum.ama bılıyorum bır bır ımtıhan dayanyorum rbbım,en azından dayanmaya calısıyorum.cunku bılıyorumkı arkamda benı koruyup kollayan bır rabbım.sıgıncak bır kapım var.bunları yazıyorumkı derdımı akıtıyorum.olum artık daha guzel kokuyor rabbım.hanı korkardım ya olumden,artık kokmuyorum.deım ya olum guzel kokuyor artık.ben aslında olumden kormazım rabbım bılırdın yannız kalmak korkuturdı ıcımı.cunku be hep yaznnızdım ya rabbım.tıpkı yetımhanede gecırdıgım kabus gıbı